Skip to main content

ТЕКСТ 15

TEXT 15

Текст

Tekst

на ма̄м̇ душкр̣тино мӯд̣ха̄х̣
прападйанте нара̄дхама̄х̣
ма̄йайа̄пахр̣та-джн̃а̄на̄
а̄сурам̇ бха̄вам а̄ш́рита̄х̣
na māṁ duṣkṛtino mūḍhāḥ
prapadyante narādhamāḥ
māyayāpahṛta-jñānā
āsuraṁ bhāvam āśritāḥ

Пословный перевод

Synoniemen

на — не; ма̄м — Мне; душкр̣тинах̣ — грешники; мӯд̣ха̄х̣ — глупцы; прападйанте — предаются; нара-адхама̄х̣ — низшие из людей; ма̄йайа̄ — иллюзорной энергией; апахр̣та — украдено; джн̃а̄на̄х̣ — те, чье знание; а̄сурам — демоническую; бха̄вам— природу; а̄ш́рита̄х̣ — принимающие.

na — niet; mām — aan Mij; duṣkṛtinaḥ — kwaadaardige personen; mūḍhāḥ — dwazen; prapadyante — geven zich over; nara-adhamāḥ  — laagsten onder de mensen; māyayā — door de illusionerende energie; apahṛta — gestolen; jñānāḥ — wiens kennis; āsuram — demonische; bhāvam — aard; āśritāḥ — aannemend.

Перевод

Vertaling

Невежественные глупцы, низшие из людей, те, чье знание украдено иллюзией и кому присуща безбожная природа демонов, — все эти грешники не предаются Мне.

Kwaadaardige personen die volkomen dwaas zijn, die de laagsten onder de mensen zijn, die door illusie van hun kennis beroofd zijn en die de atheïstische aard van demonen hebben, geven zich niet aan Mij over.

Комментарий

Betekenisverklaring

В «Бхагавад-гите» сказано, что, просто предавшись Верховному Господу, Кришне, и служа Его лотосным стопам, можно выйти из-под власти суровых законов материальной природы. Резонно спросить: почему же тогда философы, ученые, предприниматели, чиновники и лидеры общества не склоняются к лотосным стопам Шри Кришны, всемогущей Личности Бога? Год за годом, из поколения в поколение они строят грандиозные планы, чтобы обрести мукти, то есть победить законы природы, и прилагают к этому огромные усилия. Но если это можно сделать, просто предавшись Верховной Личности Бога, то почему все эти умные люди, которые так пекутся о благе общества, не воспользуются этим несложным методом?

In de Bhagavad-gītā wordt gezegd dat iemand de onverbiddelijke wetten van de materiële natuur te boven kan komen door zich eenvoudig aan de lotusvoeten van de Allerhoogste Persoon Gods, Kṛṣṇa, over te geven. Men zou zich nu kunnen afvragen: ‘Hoe komt het dat geleerde filosofen, wetenschappers, zakenlieden, bestuurders en de leiders van de mensen zich niet overgeven aan de lotusvoeten van Śrī Kṛṣṇa, de almachtige Persoonlijkheid Gods?’ Al vele jaren en generaties lang zijn de leiders van de mensheid op verschillende manieren en met grote plannen en volharding op zoek naar mukti, bevrijding van de wetten van de materiële natuur. Maar als die bevrijding mogelijk is door zich eenvoudig over te geven aan de lotusvoeten van de Allerhoogste Persoonlijkheid Gods, waarom gebruiken deze intelligente mensen deze eenvoudige methode dan niet?

«Гита» отвечает на этот вопрос прямо. Истинно просвещенные предводители человечества, такие, как Брахма, Шива, Капила, Кумары, Ману, Вьяса, Девала, Асита, Джанака, Прахлада, Бали, а позднее Мадхвачарья, Рамануджачарья, Шри Чайтанья и многие другие — истинные философы, честные политики, педагоги, ученые и прочие — вручают себя всемогущему Господу, Верховной Личности, и ищут прибежища под сенью Его лотосных стоп. Те же лидеры общества, которые противятся замыслу Верховного Господа и отвергают начертанный Им путь, не достойны называться философами, учеными, учителями и правителями, хотя и выдают себя за таковых, стремясь обрести материальные блага. Ничего не зная о Боге, они вынашивают свои собственные, мирские замыслы, и в тщетной попытке разрешить проблемы материальной жизни лишь усугубляют эти проблемы. Необычайно могущественная материальная природа рушит все замыслы безбожников, поэтому заседания разного рода комитетов по планированию превращаются в фарс.

De Gītā beantwoordt deze vraag zonder terughoudendheid. De werkelijk geleerde leiders van de samenleving, zoals Brahmā, Śiva, Kapila, de Kumāra’s, Manu, Vyāsa, Devala, Asita, Janaka, Prahlāda, Bali en later Madhvācārya, Rāmānujācārya, Śrī Caitanya en vele anderen — allemaal religieuze filosofen, politici, leraren, wetenschappers enz. — geven zich over aan de lotusvoeten van de Allerhoogste Persoon, de almachtige autoriteit. Zij die niet werkelijk filosofen, wetenschappers, leraren, bestuurders enz. zijn, maar zich voor materieel gewin alleen maar zo voordoen, accepteren het plan of het pad van de Allerhoogste Heer niet. Ze hebben geen idee van God. Ze verzinnen gewoon hun eigen wereldse plannen en maken zo de problemen van het materiële bestaan ingewikkelder door hun vergeefse pogingen ze op te lossen. Omdat de materiële energie (de natuur) zo sterk is, kan ze de ongeautoriseerde plannen van de atheïsten weerstaan en tart ze de kennis van ‘planningcomitīs’.

Безбожники, строящие различные планы, описаны здесь словом душкр̣тинах̣, «грешники». Кр̣тӣ — это тот, кто вершит благие дела. Среди прожектеров-атеистов иногда встречаются весьма разумные и добросовестные люди, потому что осуществление любого плана, как хорошего, так и плохого, требует разума. Но поскольку они неверно используют свой разум и противятся замыслу Верховного Господа, их называют душкр̣ти; это значит, что их разум и усилия направлены не туда, куда надо.

De atheïstische plannenmakers worden in dit vers aangeduid met duṣkṛtinaḥ, ‘kwaadaardige personen’. Kṛtī betekent iemand die verdienstelijk werk heeft gedaan. De plannenmakende atheïst is soms heel intelligent en ook verdienstelijk, omdat het uitvoeren van ieder reusachtig plan, of het nou goed is of slecht, intelligentie vergt. Maar omdat de atheïst zijn intelligentie verkeerd gebruikt en het plan van de Allerhoogste Heer tegenwerkt, wordt de atheïstische plannenmaker duṣkṛtī genoemd, wat aangeeft dat zijn intelligentie en inspanningen voor iets verkeerds worden aangewend.

В «Гите» ясно сказано, что материальная энергия действует, выполняя волю Верховного Господа. Она не является независимой. Она подобна тени, движущейся за предметом. Тем не менее материальная энергия обладает колоссальным могуществом, и атеисты, отвергающие Бога, не способны проникнуть в тайны ее законов, равно как и в замысел Всевышнего. Поскольку они находятся во власти иллюзии, гун страсти и невежества, все их планы терпят крушение. Так произошло с Хираньякашипу и Раваной, чьи замыслы потерпели полный крах, хотя с мирской точки зрения оба они были выдающимися учеными, философами, правителями и учителями. Такие душкр̣ти, или грешники, делятся на четыре категории, о которых мы расскажем ниже.

In de Gītā wordt duidelijk gesteld dat de materiële energie volledig onder de leiding van de Allerhoogste Heer werkt. Zelf heeft ze geen macht. Ze gedraagt zich als een schaduw die in overeenstemming met de bewegingen van het voorwerp beweegt. Toch is de materiële energie erg machtig en een atheïst kan door zijn goddeloze temperament niet begrijpen hoe ze werkt, zoals ook het plan van de Allerhoogste Heer voor hem onbegrijpelijk is. Onder invloed van illusie en de hoedanigheden hartstocht en onwetendheid worden al zijn plannen verijdeld, zoals in het geval van Hiraṇyakaśipu en Rāvaṇa, van wie de plannen vernietigd werden, hoewel ze materieel gezien allebei geleerde wetenschappers, filosofen, bestuurders en leraren waren. Deze duṣkṛtina’s of kwaadaardige personen worden als volgt in vier categorieën onderverdeeld.

Мудхами называют невежественных глупцов, которые работают до седьмого пота, как вьючные животные. Они хотят сами наслаждаться плодами своего труда и не желают отдавать их Всевышнему. Типичным примером вьючного животного является осел. Хозяин заставляет эту безропотную тварь работать до изнеможения, и осел даже не знает, ради кого он трудится день и ночь. Он довольствуется пучком травы на ужин, спит совсем немного в постоянном страхе получить побои от хозяина и удовлетворяет свою похоть, терпеливо снося от своей подруги удары копытом. Иногда осел распевает лирические или философские песни, но его рев только злит окружающих. Точно в таком же положении находится глупый карми, который не знает, кому следует посвящать свой труд. Ему неведомо, что кармой (деятельностью) следует заниматься в духе ягьи (жертвоприношения).

(1) De mūḍha’s zijn degenen die buitengewoon dwaas zijn, net als hardwerkende lastdieren. Ze willen zelf van de vruchten van hun arbeid genieten en willen er niets van afstaan aan de Allerhoogste. Het typische voorbeeld van een lastdier is de ezel. Dit nederige dier wordt door zijn baas gebruikt voor zwaar werk. De ezel weet niet eens voor wie hij eigenlijk dag en nacht zo hard werkt. Hij blijft tevreden door zijn maag te vullen met wat gras, door wat te slapen in de angst door zijn meester geranseld te worden en door zijn seksuele lusten te bevredigen met het gevaar herhaaldelijk geschopt te worden door de andere partij. De ezel reciteert soms wat poëzie en filosofie, maar zijn gebalk is alleen maar storend voor anderen. Dat is de situatie van de dwaas, die op de vruchten van zijn werk uit is en niet weet voor wie hij moet werken. Hij weet niet dat karma (activiteit) bedoeld is voor yajña (offer).

Такие люди трудятся день и ночь не покладая рук, чтобы выполнить обязанности, которые они сами же и придумали, а когда им предлагают послушать о бессмертии живого существа, они чаще всего отказываются, говоря, что им некогда. Для тех, кого называют мудхами, целью и смыслом жизни являются преходящие материальные блага, хотя они получают лишь малую толику плодов своего труда. Иногда они не спят ночами, стараясь заработать побольше, и почти ничего не едят из-за того, что страдают язвой или несварением желудка; они просто работают не разгибая спины на благо своих иллюзорных хозяев. Не зная, кто их истинный хозяин, эти глупые труженики растрачивают свое драгоценное время, служа мамоне. К несчастью, они никогда не предаются Верховному Господу, хозяину всех хозяев, и не находят времени, чтобы узнать о Нем из достоверного источника. Свинья, привыкшая питаться нечистотами, отворачивается от сладостей, приготовленных из сахара и топленого масла. Так и неразумным работникам никогда не надоедает, слушая сиюминутные мирские новости, находить в них чувственное наслаждение, но им всегда не хватает времени на то, чтобы послушать о вечной душе, приводящей в движение материальный мир.

Zij die dag en nacht hard werken om zich te bevrijden van de last van zelfopgelegde plichten zeggen meestal dat ze geen tijd hebben om over de onsterfelijkheid van het levend wezen te horen. Hoewel mūḍha’s maar van een heel klein gedeelte van de vruchten van hun arbeid kunnen genieten, is vergankelijke materiële winst alles voor hen. Ze brengen soms slapeloze dagen en nachten door met het vergaren van meer winst, en als ze maagzweren en spijsverterings-problemen hebben, dan zijn ze zelfs tevreden met nagenoeg geen voedsel; dag en nacht worden ze volkomen in beslag genomen door hun werk voor het plezier van denkbeeldige meesters. Omdat ze niet weten wie hun werkelijke meester is, verspillen dwaze werkers hun waardevolle tijd met het dienen van de mammon. Onfortuinlijk genoeg zullen ze zich nooit aan de allerhoogste meester van alle meesters overgeven en evenmin nemen ze de tijd om uit de juiste bronnen over Hem te horen. De varkens, die drek eten, geven niets om zoetigheid gemaakt van suiker en ghī [geklaarde boter]. Op dezelfde manier zal een dwaze werker onvermoeibaar naar nieuws over de voortdurend veranderende wereld van zinsbevrediging blijven luisteren, maar zal hij maar heel weinig tijd hebben om te horen over de eeuwige levenskracht die de materiële wereld laat bewegen.

К следующей категории душкр̣ти, или грешников, относятся нарадхамы, низшие из людей. Нара значит «человек», а адхама — «худший, низший». Из 8.400.000 форм жизни человеческих форм насчитывается 400.000. Среди них много низших человеческих форм, из которых большинство — нецивилизованные. Цивилизованными называют людей, чья социальная, политическая и религиозная жизнь строится на предписаниях шастр. Людей, живущих в обществе с развитой социальной и политической структурой, но не следующих законам религии, называют нарадхамами. Кроме того, религия без Бога не является истинной религией, поскольку религиозным заповедям следуют для того, чтобы постичь Высшую Истину и свои отношения с Ней. В «Гите» Верховный Господь ясно говорит, что Он никому не подвластен и что именно Он является Высшей Истиной. Цивилизованная человеческая форма жизни дает живому существу возможность обрести утраченное знание о своих вечных отношениях с Высшей Истиной, всемогущим Господом Шри Кришной. Того, кто не использует эту возможность, относят к категории нарадхама. В священных писаниях сказано, что, когда ребенок находится во чреве матери, он испытывает бесконечные страдания и молит Бога об избавлении, обещая поклоняться Ему после того, как появится на свет. Обращаться к Богу в трудную минуту естественно для каждого существа, потому что оно вечно связано с Ним. Однако, появившись на свет, ребенок под влиянием майи, иллюзорной энергии, забывает и о муках рождения, и о своем избавителе.

(2) Een andere categorie van duṣkṛtina’s of kwaadaardige personen is die van de narādhama, de laagste onder de mensen. Nara betekent ‘menselijk wezen’ en adhama betekent ‘de laagste’. Van de 8.400.000 verschillende soorten levende wezens zijn er 400.000 menselijk. Van deze menselijke soorten zijn er talloze lagere vormen van menselijk leven die grotendeels onbeschaafd zijn. De beschaafde menselijke wezens zijn zij die regulerende principes hebben voor het sociale, politieke en religieuze leven. Zij die in sociaal en politiek opzicht ontwikkeld zijn, maar er geen religieuze principes op na houden, moeten worden beschouwd als narādhama’s. Ook is een religie zonder God geen werkelijke religie, want het doel van het volgen van religieuze principes is het begrijpen van de Absolute Waarheid en van de relatie tussen Hem en de mens. De Persoonlijkheid Gods verklaart in de Gītā duidelijk dat er boven Hem geen hogere autoriteit bestaat en dat Hij de Allerhoogste Waarheid is. De beschaafde menselijke levensvorm is bedoeld voor het opwekken van het verloren bewustzijn van de eeuwige relatie van de mens met de Allerhoogste Waarheid, de Allerhoogste Persoonlijkheid Gods, Śrī Kṛṣṇa, die almachtig is. Eenieder die deze kans mist, wordt tot de narādhama’s gerekend.

In de geopenbaarde teksten kunnen we lezen dat wanneer een baby zich in de baarmoeder bevindt (een buitengewoon onaangename situatie), hij tot God bidt om bevrijding en dat hij belooft om, zodra hij geboren wordt, alleen Hem te vereren. Tot God bidden wanneer men in moeilijkheden is, is een natuurlijk instinct van ieder levend wezen, omdat het eeuwig met God verbonden is. Maar is het kind eenmaal geboren, dan vergeet het de moeilijkheden van zijn geboorte en onder de invloed van māyā, de illusionerende energie, vergeet het ook degene die hem verlost heeft.

Долг тех, кто воспитывает детей, — возродить дремлющее в них божественное сознание. «Ману-смрити», свод религиозных законов, предписывает десять очистительных обрядов, предназначенных для того, чтобы помочь людям развить в себе сознание Бога, действуя в рамках системы варнашрамы. Но, к сожалению, в наше время нигде в мире эти обряды не совершаются должным образом, и поэтому 99,9 процента населения земли составляют люди, относящиеся к категории нарадхама.

Het is de plicht van opvoeders het sluimerende goddelijk bewustzijn in hun kinderen weer tot leven te wekken. In de Manu-smṛti, het handboek van religieuze principes, worden tien hervormingsceremonieën voorgeschreven, die bedoeld zijn om godsbewustzijn op te wekken binnen het varṇāśrama-stelsel. Maar dit wordt op geen enkele plaats in de wereld strikt gevolgd en daarom is de bevolking voor 99,9 procent narādhama.

Когда все люди в мире становятся нарадхамами, всемогущая материальная природа естественным образом сводит на нет все их так называемое образование. Согласно «Бхагавад-гите», истинно образованным следует считать того, кто видит единую духовную природу ученого брахмана, собаки, коровы, слона и собакоеда и не проводит различий между ними. Таким ви́дением обладает истинный преданный Господа. Верховный Господь Шри Нитьянанда Прабху, воплотившийся на земле и игравший роль божественного учителя, спас двух ярких представителей класса нарадхам, братьев Джагая и Мадхая, и тем самым показал, как милость истинного преданного нисходит на самых заблудших представителей человеческого рода. Нарадхама, отвергнутый Господом, может возродить свое духовное сознание только по милости преданного.

Wanneer de hele bevolking narādhama wordt, wordt de waarde van al hun zogenaamde onderwijs door de almachtige energie van de materiële natuur tot nul gereduceerd. Volgens de norm van de Gītā is iemand geleerd wanneer hij een geleerde brāhmaṇa, een hond, een koe, een olifant en een hondeneter als gelijk ziet. Dat is de visie van de echte toegewijde. Śrī Nityānanda Prabhu, de incarnatie van God als de goddelijke leraar, verloste de broers Jagāi en Mādhāi, die typische narādhama’s waren, en toonde zo hoe de laagsten onder de mensen de genade van een echte toegewijde krijgen. Een narādhama die door de Persoonlijkheid Gods verdoemd is, kan alleen door de genade van een toegewijde opnieuw zijn spirituele bewustzijn opwekken.

Шри Чайтанья Махапрабху, устанавливая в обществе принципы бхагавата-дхармы, или преданного служения Господу, призывал людей смиренно внимать наставлениям Верховной Личности Бога. Суть этих наставлений заключена в «Бхагавад-гите». Низшие из людей могут спастись, только если будут смиренно слушать наставления Бога, но они, к несчастью, отказываются делать даже это, не говоря уже о том, чтобы предаться Господу. Нарадхамы откровенно пренебрегают первейшей обязанностью каждого человека.

Door het bhāgavata-dharma, de activiteiten van de toegewijden, bekend te maken, heeft Śrī Caitanya Mahāprabhu de mensen aangeraden om nederig naar de boodschap van de Persoonlijkheid Gods te luisteren. De essentie van die boodschap is de Bhagavad-gītā. De laagsten onder de mensen kunnen alleen verlost worden door die methode van nederig luisteren naar deze boodschap, maar jammer genoeg verwerpen ze zelfs deze methode, laat staan dat ze zich aan de wil van de Allerhoogste Heer overgeven. Narādhama’s, de laagsten onder de mensen, verzuimen opzettelijk de voornaamste plicht van het menselijk wezen.

К третьей категории душкр̣ти относятся ма̄йайа̄пахр̣та-джн̃а̄на̄х̣ — те, чьи знания украдены иллюзорной материальной энергией. Это преимущественно люди высокообразованные: великие философы, ученые, поэты, писатели и т. п., но иллюзорная энергия обманывает их, и они отказываются подчиняться Верховному Господу.

(3) De volgende categorie van duṣkṛtina’s is die van de māyayāpāhṛta-jñānāḥ, personen van wie de erudiete kennis is tenietgedaan door de invloed van de illusionerende materiële energie. Deze personen zijn meestal heel geleerd — grote filosofen, dichters, letterkundigen, wetenschappers enz. — maar de illusionerende energie misleidt hen en daarom gehoorzamen ze de Allerhoogste Heer niet.

В наши дни даже среди философов, изучающих «Бхагавад-гиту», очень многие принадлежат к категории ма̄йайа̄пахр̣та-джн̃а̄на̄х̣. В «Гите» простым и ясным языком сказано, что Шри Кришна — это Верховная Личность Бога и что нет никого равного Ему или более великого, чем Он. Кришна произвел на свет Брахму, прародителя всех людей. Более того, говорится, что Шри Кришна — отец не только Брахмы, но и всех остальных существ, к какой бы форме жизни они ни принадлежали. Он источник безличного Брахмана и Параматмы, Сверхдуши в сердце каждого, которая является Его полной экспансией. Шри Кришна — основа всего сущего, поэтому каждый должен склониться к Его лотосным стопам. Несмотря на эти ясные и однозначные утверждения, люди из числа ма̄йайа̄пахр̣та-джн̃а̄на̄х̣ пренебрежительно отзываются о Верховном Господе, считая Его обыкновенным человеком. Им неведомо, что человеческое тело, дарующее нам столько преимуществ, создано по образу и подобию вечного, духовного тела Господа.

Het aantal māyayāpāhṛta-jñānāḥ is op het ogenblik groot, zelfs onder geleerden van de Bhagavad-gītā. In de Gītā wordt in duidelijke en eenvoudige taal gesteld dat Śrī Kṛṣṇa de Allerhoogste Persoonlijkheid Gods is. Niemand is Zijn gelijke en niemand is groter dan Hij. Hij wordt beschreven als de vader van Brahmā, de oorspronkelijke vader van alle menselijke wezens. Sterker nog, Śrī Kṛṣṇa wordt niet alleen als de vader van Brahmā beschouwd, maar ook als de vader van alle levenssoorten. Hij is de oorsprong van het onpersoonlijk Brahman en van de Paramātmā, de Superziel, die Zijn volkomen expansie is en die aanwezig is in ieder levend wezen. Hij is de bron van alles en iedereen wordt aangeraden om zich over te geven aan Zijn lotusvoeten. Ondanks al deze duidelijke uitspraken bespotten de māyayāpāhṛta-jñānāḥ de Persoonlijkheid Gods en beschouwen ze Hem als niet meer dan een gewoon menselijk wezen. Ze weten niet dat de gezegende menselijke levensvorm ontworpen is naar de eeuwige, transcendentale gedaante van de Allerhoogste Heer.

Многочисленные неавторитетные комментарии к «Бхагавад-гите», которые написаны людьми категории ма̄йайа̄пахр̣та-джн̃а̄на̄х̣, не принадлежащими к парампаре, лишь мешают правильно понять духовную науку. Находясь во власти иллюзии, такие комментаторы сами не предаются Шри Кришне и не учат этому других.

Alle ongeautoriseerde interpretaties van de Gītā die buiten het paramparā-systeem om door de māyayāpāhṛta-jñānāḥ geleverd worden, zijn stuk voor stuk obstakels voor een juist begrip op het spirituele pad. De verwarde commentatoren geven zich niet over aan de lotusvoeten van Śrī Kṛṣṇa en evenmin leren ze anderen dit principe na te volgen.

Последняя категория душкр̣ти — а̄сурам̇ бха̄вам а̄ш́рита̄х̣, люди, проникнутые демоническим духом. Это закоренелые безбожники. Некоторые из них заявляют, что Верховный Господь никогда не приходит в материальный мир, но не могут привести в подтверждение своих слов никаких доказательств. Другие называют Его порождением безличного Брахмана, хотя это полностью противоречит словам «Бхагавад-гиты». Движимые ненавистью к Верховному Господу, атеисты придумывают множество мнимых воплощений Бога. Такие люди, посвятившие жизнь богохульству, не способны предаться Шри Кришне.

(4) De laatste categorie van duṣkṛtina’s is die van de āsuraṁ bhāvam āśritāḥ of degenen met demonische principes. Deze groep is ronduit atheïstisch. Sommigen van hen beweren dat de Allerhoogste Heer nooit in de materiële wereld kan neerdalen, maar vervolgens zijn ze niet in staat om hiervoor steekhoudende argumenten aan te voeren. Anderen maken Hem ondergeschikt aan het onpersoonlijke aspect, hoewel in de Gītā het tegenovergestelde verklaard wordt. Uit afgunst tegenover de Allerhoogste Persoonlijkheid Gods zal de atheïst een aantal valse incarnaties aandragen, die hij met zijn brein bij elkaar heeft gefabriceerd. Zulke personen voor wie het openlijk neerhalen van de Persoonlijkheid Gods een levensprincipe is, kunnen zich niet overgeven aan de lotusvoeten van Śrī Kṛṣṇa.

Шри Ямуначарья Албандару из Южной Индии говорил: «О Господь, Ты известен Своими чудесными качествами и удивительными деяниями. Тебя прославляют все священные писания в гуне благости и великие мудрецы, наделенные божественными качествами и глубоко познавшие духовную науку. Но, несмотря на это, для безбожников Ты всегда остаешься непостижимым».

Śrī Yāmunācārya Albandaru van Zuid-India zei: ‘O mijn Heer! Ondanks Uw buitengewone kwaliteiten, vormen en activiteiten, en ondanks het feit dat alle geopenbaarde teksten in de hoedanigheid goedheid Uw persoonlijkheid bevestigen en U erkend wordt door beroemde gezaghebbende personen die goddelijke eigenschappen hebben en die bekendstaan om hun diepgaande kennis in de transcendentale wetenschap, kunt U niet gekend worden door personen die er atheïstische principes op nahouden.’

Итак, четыре типа людей, описанных в этом стихе — безнадежные глупцы, низшие из людей, ученые, введенные в заблуждение иллюзорной энергией Господа, и закоренелые атеисты, — никогда не предаются Верховной Личности Бога, несмотря на призывы шастр и советы великих мудрецов.

De personen die hierboven beschreven zijn, namelijk (1) de zeer dwaze personen, (2) de laagsten onder de mensen, (3) de misleide filosofen en (4) de personen die ronduit atheïstisch zijn, zullen zich dus nooit aan de lotusvoeten van de Persoonlijkheid Gods overgeven, ondanks al het advies dat de heilige teksten en de gezaghebbende personen ons geven.