ТЕКСТ 10
Bg 2.10
Текст
Tekst
прахасанн ива бха̄рата
сенайор убхайор мадхйе
вишӣдантам идам̇ вачах̣
prahasann iva bhārata
senayor ubhayor madhye
viṣīdantam idaṁ vacaḥ
Пословный перевод
Synoniemen
tam — tegen hem; uvāca — zei; hṛṣīkeśaḥ — de meester van de zintuigen, Kṛṣṇa; prahasan — glimlachend; iva — zo; bhārata — o Dhṛtarāṣṭra, afstammeling van Bharata; senayoḥ — van de legers; ubhayoḥ — van beide partijen; madhye — tussen; viṣīdantam — tegen de treurende; idam — de volgende; vacaḥ — woorden.
Перевод
Vertaling
О потомок Бхараты, тогда Кришна, находясь между двумя армиями, с улыбкой сказал охваченному горем Арджуне следующее.
Op dat moment, o afstammeling van Bharata, sprak Kṛṣṇa te midden van beide legers glimlachend de volgende woorden tot Arjuna, die door verdriet was overmand.
Комментарий
Betekenisverklaring
То была беседа двух очень близких друзей, Хришикеши и Гудакеши. Будучи друзьями, они общались на равных, однако сейчас один из них добровольно стал учеником другого. Кришна улыбался потому, что Его друг решил стать Его учеником. Как Господь всех живых существ, Кришна всегда занимает главенствующее положение и является повелителем каждого. Тем не менее Он соглашается стать другом, сыном или возлюбленным преданного, который желает видеть Его в этой роли. А сейчас, когда преданный выбрал Его своим учителем, Господь тотчас вошел в роль и заговорил с ним как учитель, с подобающей серьезностью. Разговор учителя с учеником проходил открыто, на виду у обеих армий, так, чтобы все, кто находился на поле боя, смогли извлечь из этого разговора благо. Таким образом, наставления «Бхагавад- гиты» обращены не к какому-то отдельному человеку или группе людей, а предназначены для всех — и для друзей, и для врагов.
Het gesprek vond plaats tussen twee innige vrienden, namelijk de Hṛṣīkeśa en de Guḍākeśa. Als vrienden bevonden ze zich op gelijk niveau, maar een van hen werd vrijwillig de leerling van de ander. Kṛṣṇa glimlachte omdat een vriend besloten had een discipel te worden. Als de Heer van alles, bevindt Hij zich altijd in een hogere positie als meester van iedereen. Toch stemt de Heer ermee in om een vriend, een zoon of een geliefde te worden van de toegewijde die een relatie met Hem wil in een dergelijke rol. Maar toen Hij als leraar werd aanvaard, nam Hij onmiddellijk die rol aan en sprak dan ook als leraar tot Zijn discipel — in alle ernst, zoals vereist is.
Het gesprek tussen de meester en de discipel werd blijkbaar in de aanwezigheid van de twee legers en in alle openheid gevoerd, zodat iedereen er zijn voordeel mee kon doen. De gesprekken in de Bhagavad-gītā zijn dus niet voor een bepaalde persoon, samenleving of gemeenschap bedoeld, maar zijn er voor iedereen; vriend en vijand hebben evenveel recht ze te horen.