ТЕКСТ 48
TEXT 48
Текст
Tekst
са-дошам апи на тйаджет
сарва̄рамбха̄ хи дошен̣а
дхӯмена̄гнир ива̄вр̣та̄х̣
sa-doṣam api na tyajet
sarvārambhā hi doṣeṇa
dhūmenāgnir ivāvṛtāḥ
Пословный перевод
Synoniemen
saha-jam — tegelijkertijd geboren; karma — activiteit; kaunteya — o zoon van Kuntī; sa-doṣam — met gebreken; api — hoewel; na — nooit; tyajet — men moet opgeven; sarva-ārambhāḥ — alle ondernemingen; hi — zeker; doṣeṇa — met gebreken; dhūmena — met rook; agniḥ — vuur; iva — zoals; āvṛtāḥ — bedekt.
Перевод
Vertaling
Всякое действие несет в себе изъян, подобно огню, который всегда покрыт дымом. Поэтому, о сын Кунти, никто не должен отказываться от обязанностей, порожденных его природой, сколько бы изъянов они в себе ни несли.
Iedere inspanning gaat gepaard met fouten, zoals vuur gepaard gaat met rook. Men moet daarom zijn aangeboren activiteit niet opgeven, o zoon van Kuntī, zelfs al is zulke activiteit vol onvolkomenheden.
Комментарий
Betekenisverklaring
Все действия обусловленного живого существа осквернены влиянием гун материальной природы. Брахманам приходится совершать жертвоприношения, связанные с умерщвлением животных. Подобно этому, кшатрий, каким бы благочестивым он ни был, вынужден сражаться с врагами. Это неизбежно. Аналогично, коммерсант, даже самый порядочный, иногда должен скрывать свои доходы, чтобы не разориться, или проводить операции на черном рынке. Все это необходимо, и избежать этого полностью невозможно. Шудра, который служит плохому хозяину, вынужден выполнять его приказы и иногда делать то, чего делать не следует. Но, несмотря на все изъяны, человек должен продолжать выполнять предписанные ему обязанности, ибо они соответствуют его природе.
In het geconditioneerde leven zijn alle activiteiten besmet door de hoedanigheden van de materiële natuur. Zelfs als iemand een brāhmaṇa is, moet hij offers verrichten waarbij het doden van dieren noodzakelijk is. Op dezelfde manier moet een kṣatriya, hoe vroom hij ook is, vechten met zijn vijand; hij kan zich daar niet aan onttrekken. En om handel te kunnen blijven drijven zal een handelaar, hoe vroom hij ook is, soms zijn winst moeten verbergen of op de zwarte markt moeten handelen. Deze dingen zijn noodzakelijk en onvermijdelijk. Zelfs al is men een śūdra die een slechte meester dient, dan moet men toch zijn opdrachten uitvoeren, zelfs al gaat het om iets wat ongedaan zou moeten blijven. Ondanks deze onvolkomenheden moet iemand zijn voorgeschreven plichten blijven vervullen, want ze komen voort uit zijn eigen natuur.
Здесь Кришна делает очень хорошее сравнение. Хотя огонь сам по себе чист, он покрыт клубами дыма. Однако дым не оскверняет огонь. Даже покрытый дымом, огонь остается самым чистым из всех материальных элементов. Кшатрий, отказывающийся от выполнения своего долга, не может быть уверен в том, что, приняв на себя обязанности брахмана, он будет полностью избавлен от малоприятных занятий. Отсюда следует, что в материальном мире нет существа, абсолютно свободного от материальной скверны. В этом смысле пример с огнем и дымом весьма показателен. Когда зимой мы вынимаем из огня раскаленный камень, дым ест нам глаза и нос, но это вовсе не значит, что нужно прекратить пользоваться огнем. Точно так же мы не должны отказываться от выполнения своих обязанностей только потому, что это не всегда приятно. Напротив, исполнившись решимости, мы должны продолжать служить Верховному Господу, выполняя свои обязанности в сознании Кришны. Это совершенство деятельности. Когда человек исполняет свои обязанности для того, чтобы удовлетворить Верховного Господа, его деятельность освобождается от изъянов. Когда, соединенные с преданным служением, результаты нашего труда очищаются, мы обретаем способность увидеть свое духовное «я», то есть достигаем самоосознания.
In dit vers wordt een mooi voorbeeld gegeven. Hoewel vuur zuiver is, is er toch rook. Maar de rook maakt het vuur niet onzuiver. Hoewel er rook aanwezig is in het vuur, wordt vuur toch gezien als het zuiverste van alle elementen. Wie er de voorkeur aan geeft de activiteiten van een kṣatriya op te geven en de taken van een brāhmaṇa op zich te nemen, kan er niet van verzekerd zijn dat daar geen onplezierige plichten bij komen kijken. Men moet daarom tot de conclusie komen dat niemand in de materiële wereld volkomen vrij kan zijn van de onzuiverheden van de materiële natuur.
Het voorbeeld van het vuur en de rook is in dit verband heel toepasselijk. Wanneer iemand in de winter een steen uit het vuur haalt, zal de rook verstorend zijn voor de ogen en andere delen van het lichaam, maar ondanks die verstorende omstandigheden moet hij toch gebruik maken van het vuur. Op dezelfde manier moet men zijn natuurlijke bezigheid niet opgeven enkel omdat er enkele verstorende factoren zijn. Integendeel, men moet vastberaden zijn de Allerhoogste Heer te dienen door middel van zijn voorgeschreven plicht in Kṛṣṇa-bewustzijn. Dat is het punt van perfectie. Wanneer een bepaald type bezigheid wordt verricht om de Allerhoogste Heer tevreden te stellen, worden alle onvolkomenheden tijdens die bepaalde bezigheid gezuiverd. Wanneer de resultaten van activiteiten gezuiverd worden doordat ze verbonden zijn met devotionele dienst, raakt men volmaakt in het innerlijk zien van het zelf en dat is zelfrealisatie.