Skip to main content

5

5

A Visão do Lótus

Lootusmainen näkemys

namaḥ paṅkaja-nābhāya
namaḥ paṅkaja-māline
namaḥ paṅkaja-netrāya
namas te paṅkajāṅghraye
namaḥ paṅkaja-nābhāya
namaḥ paṅkaja-māline
namaḥ paṅkaja-netrāya
namas te paṅkajāṅghraye

Ó Kṛṣṇa, ofereço minhas respeitosas reverências a Ti, cujo abdômen está marcado com uma depressão semelhante a uma flor de lótus, que estás sempre decorado com guirlandas de flores de lótus, cujo olhar é tão refrescante como o lótus e cujos pés estão gravados com um lótus.

Nöyrin kunnioitukseni kuuluu Sinulle, oi Herrani, jonka vatsassa on lootusmainen painauma ja jota lootuskukkaseppeleet koristavat. Sinun katseesi on kuin viileä lootus ja jalkapohjissasi näkyy lootuskukkakuvioita.

Śrīmad-Bhāgavatam 1.8.22

Śrīmad-Bhāgavatam 1.8.22

Eis alguns dos sinais simbólicos específicos do corpo espiritual da Personalidade de Deus, que distinguem Seu corpo dos corpos de todos os demais. Todos esses sinais são aspectos especiais do corpo do Senhor. Kṛṣṇa pode aparecer como um de nós, mas Ele é sempre distinto através de Seus aspectos corpóreos específicos. Śrīmatī Kuntī afirma ser incapaz de ver o Senhor por ser uma mulher. Isso porque as mulheres, os śūdras (a classe operária) e os dvija-bandhus (os descendentes miseráveis das três classes mais elevadas) não têm a inteligência adequada para compreender o tema transcendental relativo ao nome, fama, atributos, formas etc. espirituais da Suprema Verdade Absoluta. Embora sejam incapazes de compreender as atividades espirituais do Senhor, tais pessoas podem vê-lO como a arcā-vigraha, que desce ao mundo material apenas para favorecer as almas caídas, incluindo as mulheres, os śūdras e os dvija-bandhus mencionados acima. Porque tais almas caídas não podem ver nada além da matéria, o Senhor aceita entrar em cada um dos inumeráveis universos como Garbhodakaśāyī Viṣṇu, que faz crescer um caule de lótus da depressão que se assemelha a um lótus no centro de Seu abdômen transcendental, e assim nasce Brahmā, o primeiro ser vivo do universo. Por isso, o Senhor é conhecido como o Paṅkajanābhi. O Senhor Paṅkajanābhi aceita a arcā-vigraha (Sua forma transcendental) em diferentes elementos, a saber, uma forma dentro da mente, uma forma feita de madeira, uma forma feita de terra, uma forma feita de metal, uma forma feita de joias, uma forma feita em gravura, uma forma desenhada na areia etc. Todas essas formas do Senhor estão sempre decoradas com guirlandas de flores de lótus, e deve haver uma atmosfera suavizante no templo de adoração para atrair a atenção ardente dos não-devotos, sempre ocupados em discussões materiais. Os meditadores adoram uma forma dentro da mente. Portanto, o Senhor é misericordioso mesmo para com as mulheres, os śūdras e os dvija-bandhus, contanto que eles concordem em contemplar, no templo de adoração, as diferentes formas feitas para eles. Tais visitantes do templo não são idólatras, como alegam alguns homens com pobre fundo de conhecimento. Todos os grandes ācāryas estabeleceram semelhantes templos de adoração, em todos os lugares, apenas para favorecer os menos inteligentes, e a pessoa não deve se fazer passar por transcendental ao estágio de adoração no templo enquanto, na verdade, está na categoria dos śūdras e das mulheres, ou mais abaixo. Deve-se começar a ver o Senhor a partir de Seus pés de lótus, subindo gradualmente para as coxas, a cintura, o peito e o rosto. Não se deve tentar olhar o rosto do Senhor antes de estar acostumado a ver os Seus pés de lótus. Por ser tia do Senhor, Śrīmatī Kuntī não começou a vê-lO a partir dos pés de lótus, porque o Senhor poderia Se envergonhar. Assim, só para evitar uma situação embaraçosa para o Senhor, Kuntīdevī começou a vê-lO logo acima de Seus pés de lótus, isto é, a partir da cintura do Senhor, elevando-se gradualmente ao rosto, e descendo, então, até os pés de lótus. Assim, tudo está em ordem.

Säkeessä kuvaillaan Jumaluuden Persoonallisuuden henkisen kehon symboliset tuntomerkit, jotka erottavat Hänen kehonsa kaikista muista. Ne ovat Herran kehon erityispiirteitä. Herra saattaa ilmestyä tavallisena ihmisenä, mutta Hän erottuu aina selvästi muista näiden tuntomerkkien perusteella. Śrīmatī Kuntīdevī sanoo, että koska hän on nainen, hän ei pysty näkemään Herraa. Hän ajattelee näin, koska naiset śūdrat (työläiset) ja dvija-bandhut eli kolmen ylemmän yhteiskuntaluokan kelvottomat jälkeläiset, eivät pysty älyllisesti ymmärtämään yliaistillisia asioita, jotka käsittelevät mm. Ylimmän Absoluuttisen Totuuden henkistä nimeä, mainetta ja ominaisuuksia. Vaikka he eivät käsittäisi Herran henkisiä toimintoja, he voivat silti nähdä Hänet aineelliseen maailmaan laskeutuneena arcā-vigrahana, joka siunaa heidän laisiaan langenneita sieluja. Koska langenneet sielut näkevät vain aineellisen, Herra sijoittuu lukemattomiin eri maailmankaikkeuksiin Garbhodakaśayī Viṣṇuna. Hänen yliaistillisen vatsansa lootusmaisesta painanteesta kohoaa lootuksenvarsi, mistä Brahmā, maailmankaikkeuden ensimmäinen olento syntyy. Tämän vuoksi Herra tunnetaan nimellä Paṅkajanābhi. Paṅkajanābhi omaksuu muodokseen eri materiaaleista tehdyn arcā-vigrahan (ylimaallisen muodon), joka voi olla esimerkiksi mielessä ajateltu muoto, puusta, maasta, metallista tai jalokivistä tehty hahmo tai maalaus taikka hiekkaan tehty kuva. Kaikki nämä Herran hahmot koristellaan aina lootuskukkaseppelein. Temppeleissä, joissa Heitä palvotaan, on oltava rauhoittava ilmapiiri, joka auttaa tyynnyttämään aineellisiin riitoihin syventyneiden materialistien kiihkeän mielen. Mietiskelijät palvovat Herran hahmoa mielessään, mutta Herra on armollinen myös naisia, śūdria ja dvija-bandhuja kohtaan, kunhan he vain tulevat temppeleihin palvomaan Häntä. Temppeleissä kävijät eivät suinkaan ole epäjumalan palvojia, kuten jotkut tietämättömät ihmiset väittävät. Suuret ācaryat ovat perustaneet palvontatemppeleitä eri puolille maailmaa auttamaan juuri älyltään rajoittuneita ihmisiä, eikä kenenkään śūdriin, naisiin tai vielä alhaisempiin luokkiin kuuluvan pidä ajatella olevansa temppelipalvelun yläpuolella.

Herran katseleminen aloitetaan Hänen lootusjaloistaan ja jatketaan siitä vähitellen reisiin, vyötäröön, rintaan ja kasvoihin. Herraa ei pidä yrittää katsoa suoraan kasvoihin ellei ensin nähdä Hänen lootusjalkojaan. Śrīmatī Kuntīdevī ei kuitenkaan aloittanut Herran katselemista lootusjaloista, sillä Kuntī oli Herran täti ja Herra olisi voinut nolostua. Säästääkseen Herran hämilliseltä tilanteelta Kuntidevī katsoi Häntä ensin juuri lootusjalkojen yläpuolelle eli vyötäröön, kohotti sitten katseensa vähitellen kasvoihin ja sitten alas lootusjalkoihin. Näin tehdessäään hän toimi aivan oikein.

Quem vê uma flor de lótus pode se lembrar de Kṛṣṇa imediatamente. Por exemplo: se uma mãe ama seu filho e vê uma de suas roupas ou um de seus sapatos ou algum de seus brinquedos, ela imediatamente se lembra da criança. “Oh! Estas roupas e estes sapatos são do meu filho. Estes são os brinquedos do meu filho”. Essa é a natureza do amor. Assim, quem ama realmente a Deus, Kṛṣṇa, pode se lembrar dEle constantemente.

Ihminen voi heti muistaa Kṛṣṇan nähdessään lootuksen. Kun isä tai äiti rakastaa lastaan ja näkee tämän vaatteet, kengät tai leikkikalut, he muistavat heti lapsensa. ”Tässä ovat lapseni kengät. Tässä on hänen lelujaan. Tässä ovat hänen vaatteensa.” Rakkaus on tällaista. Jos ihminen rakastaa Jumalaa, Kṛṣṇaa, hän voi muistaa Kṛṣṇan aina.

Não é difícil lembrar-se de Kṛṣṇa. Aqui, Kuntīdevī descreve Kṛṣṇa referindo-se a flores de lótus. Da mesma forma, quando Kṛṣṇa Se descreve na Bhagavad-gītā, Ele diz, raso ’ham apsu kaunteya: “Eu sou o sabor dos líquidos”. Então, podemos nos lembrar de Kṛṣṇa somente por beber água. Mesmo se alguém estiver tomando uma bebida alcoólica e pensar “o sabor desta bebida é Kṛṣṇa”, ele se transformará, algum dia, numa grande pessoa santa. Então, eu posso pedir até aos bêbados que se tornem conscientes de Kṛṣṇa, o que falar de outras pessoas, porque Kṛṣṇa diz, raso ’ham apsu kaunteya: “Eu sou o sabor dos líquidos”. De um modo geral, neste contexto, “líquido” quer dizer água. Mas bebida alcoólica também é líquido. Ela é feita de açúcar, melado ou outras combinações fermentadas e destiladas. É lógico que é algo ruim, porque inebria. Embora, em um sentido, nada seja ruim, bebida alcoólica não é algo bom, porque tem efeitos negativos. Nos Estados Unidos, existem muitos bêbados, mas eu posso pedir mesmo a eles: “Quando estiverem bebendo vinho, por favor, lembrem-se de que o sabor dessa bebida é Kṛṣṇa. Comecem assim e, um dia, vocês se tornarão pessoas santas, conscientes de Kṛṣṇa”.

Kṛṣṇan muistaminen ei ole vaikeaa. Kṛṣṇaa kuvaillessaan Kuntīdevī puhuu lootuksista. Kun Kṛṣṇa kuvailee Itseään, Hän sanoo Bhagavad-gītāssa: raso ’ham apsu kaunteya. ”Minä olen nesteiden maku.” Voimme muistaa Kṛṣṇan, kun juomme vettä. Siitä joka juo alkoholia ja ajattelee, että juoman maku on Kṛṣṇa, tulee vielä jonain päivänä suuri pyhimys. Pyydän alkoholistejakin tulemaan Kṛṣṇa-tietoisiksi, puhumattakaan muista, sillä Kṛṣṇa sanoo: raso ’ham apsu kaunteya. ”Minä olen nesteiden maku.” Yleensä ”nesteen” ymmärretään tässä asiayhteydessä tarkoittavan vettä, mutta alkoholikin on nestettä. Alkoholissa on sokeria, melassia ja jotain muuta ainetta, jotka käymisen jälkeen on tislattu. Tietenkään emme hyväksy alkoholia, sillä se humalluttaa. Mikään ei itsessään ole huonoa, mutta alkoholi on huonojen seuraustensa vuoksi pahaksi. Amerikassa on paljon alkoholisteja. Heitä kyllä riittää. Pyydän myös heiltä, että he juodessaan voisivat muistaa viinin maun olevan Kṛṣṇa. Kun he aloittavat näin, jonain päivänä heistä tulee pyhimysmäisiä Kṛṣṇa-tietoisia henkilöitä.

Assim, Kṛṣṇa é obtenível sob quaisquer circunstâncias, desde que queiramos alcançá-lO. Kṛṣṇa diz na Bhagavad-gītā (10.10):

Kṛṣṇa on saatavilla kaikissa olosuhteissa, jos vain haluamme Hänet. Kṛṣṇa sanoo Bhagavad-gītāssa (10.10):

teṣāṁ satata-yuktānāṁ
bhajatāṁ prīti-pūrvakam
dadāmi buddhi-yogaṁ taṁ
yena mām upayānti te
teṣāṁ satata-yuktānāṁ
bhajatāṁ prīti-pūrvakam
dadāmi buddhi-yogaṁ taṁ
yena mām upayānti te

“Para aqueles que estão constantemente devotados e Me adoram com amor, Eu dou a compreensão com a qual eles podem vir a Mim”. Alguém que seja realmente muito sério em sua busca encontra Kṛṣṇa em toda parte. Aṇdāntara-stha-paramāṇu-cayāntara-sthaṁ govindam ādi-puruṣaṁ tam ahaṁ bhajāmi. (Brahma-saṁhitā 5.35) Kṛṣṇa está presente dentro do Universo, dentro de nossos corações e até mesmo dentro do átomo. Por isso, não é tão difícil encontrá-lO, mas deve-se conhecer o processo. Esse processo é muito simples, e, pela ordem de Śrī Caitanya Mahāprabhu, estamos distribuindo esse mesmo processo a todos, sem cobrar nada. O processo é cantar Hare Kṛṣṇa. Tão logo alguém cante Hare Kṛṣṇa, compreenderá Kṛṣṇa.

”Niille jotka ovat jatkuvasti antautuneita ja palvovat Minua rakastavasti, Minä annan ymmärryksen, jolla he voivat tulla luokseni.” Jos me etsimme vilpittömästi Kṛṣṇaa, Hän on kaikkialla. Aṇḍāntara-stha-paramāṇu-cayāntara-sthaṁ govindam ādi-puruṣaṁ tam ahaṁ bhajāmi (Brahma-saṁhitā 5.35). Kṛṣṇa on niin maailmankaikkeudessa, meidän sydämessämme kuin jokaisessa atomissakin. Häntä ei ole vaikea löytää, on vain tiedettävä miten. Menetelmä on hyvin helppo ja Śrī Caitanya Mahāprabhun määräyksestä me annamme sen kaikille ilmaiseksi. Menetelmä on Hare Kṛṣṇan laulaminen. Kṛṣṇa voidaan ymmärtää heti Hare Kṛṣṇaa laulamalla.

Da mesma forma, simplesmente por ouvir ou cantar os versos do Śrīmad-Bhāgavatam, podemos nos purificar. Qualquer conhecimento que exista no mundo está contido no Śrīmad-Bhāgavatam. Isso inclui literatura, poesia, astronomia, filosofia, religião e amor pelo Supremo. Śrīmad-bhāgavatam pramāṇam amalam. Simplesmente por ler o Śrīmad-Bhāgavatam, consegue-se a educação mais elevada, porque quem o estuda se torna bem versado em todos os assuntos. Mesmo que não se compreenda uma única palavra dos mantras do Śrīmad-Bhāgavatam, as próprias vibrações têm tamanho poder que, apenas por cantá-los, nós nos purificamos. Śṛṇvatāṁ sva-kathāḥ kṛṣṇaḥ puṇya-śravaṇa-kīrtanaḥ. A palavra puṇya significa “piedoso”, śravaṇa significa “ouvir”, e kīrtana significa “cantar”. Aquele que canta ou ouve os versos do Śrīmad-Bhāgavatam torna-se piedoso automaticamente. De modo geral, para se tornar piedoso é necessário muito esforço, mas ouvir os versos do Śrīmad-Bhāgavatam ou da Bhagavad-gītā já é suficiente para que a pessoa se torne automaticamente piedosa. Portanto, é um princípio rígido em todos os templos do nosso movimento da consciência de Kṛṣṇa que todos os dias haja uma aula, para que os devotos ouçam e cantem. Nosso movimento destina-se a treinar líderes espirituais, mas sem ouvir e cantar é impossível tornar-se um líder. Isso é possível no mundo material, mas não no mundo espiritual.

Myös kuullessaan ja toistaessaan Śrīmad-Bhāgavatamin säkeitä ihminen puhdistuu. Kaikki tieto mitä maailmassa on, esitetään Śrīmad-Bhāgavatamissa. Siinä kerrotaan kirjallisuudesta, runoudesta, astronomiasta, filosofiasta, uskonnosta ja rakkaudesta Jumalaan. Śrīmad-bhāgavataṁ pramāṇam amalam. Śrīmad-Bhāgavatamia lukemalla voidaan saada korkein mahdollinen sivistys, sillä Śrīmad-Bhāgavatamin opiskeleminen antaa tietoa kaikista aihepiireistä. Vaikka ihminen ei ymmärtäisi sanaakaan Śrīmad-Bhāgavatamin mantroista, jo niiden äänivärähtelyillä on sellainen voima, että niiden lausuminen puhdistaa. Śṛṇvatāṁ sva-kathāḥ kṛṣṇaḥ puṇya-śravaṇa-kīrtanaḥ. Puṇya tarkoittaa ”hurskasta”, śravaṇa tarkoittaa ”kuulemista” ja kīrtana tarkoittaa ”laulamista”. Śrīmad-Bhāgavatamin säkeiden kuulija tai laulaja tulee itsestään jumalaiseksi. Kṛṣṇa-tietoisuus -liikkeen temppeleissä on tarkkana sääntönä, että niissä kuunnellaan päivittäin luento, jonka aikana myös lauletaan. Liikkeemme on tarkoitus kouluttaa henkisiä johtajia, mutta ilman kuulemista ja laulamista johtajaksi ei voi tulla. Aineellisessa maailmassa se kyllä on mahdollista, mutta ei henkisessä maailmassa.

mālī hañā sei bīja kare āropaṇa
śravaṇa-kīrtana-jale karaye secana
mālī hañā sei bīja kare āropaṇa
śravaṇa-kīrtana-jale karaye secana

(Caitanya-caritāmṛta, Madhya 19.152)

(Caitanya-caritāmṛta, Madhya 19.152)

“Ouvir e cantar rega a semente do serviço devocional, que desenvolve a nossa consciência original”.

Kuuleminen ja laulaminen kastelee antaumuksellisen palvelun siementä, josta itää yksilön alkuperäinen tietoisuus.

E nestas preces, Kuntīdevī, a grande devota, está nos dando uma oportunidade de nos tornarmos conscientes de Kṛṣṇa simplesmente por concentrarmos nossa mente em paṅkaja, a flor de lótus. Paṅka significa “lama” e ja significa “gerada”. Embora a flor de lótus nasça da lama, ela é a flor mais importante e é muito querida por Kṛṣṇa. Kuntīdevī descreve, portanto, todas as partes do corpo de Kṛṣṇa com referência a flores de lótus, para que, logo que alguém veja uma flor de lótus, pense em Kṛṣṇa: “Oh! O umbigo de Kṛṣṇa é como um lótus e do umbigo de Kṛṣṇa cresce um caule de lótus sobre o qual Brahmā, o criador do Universo, nasce. No Universo, existem muitos planetas, mares, montanhas, cidades com automóveis e coisas variadas, mas o Universo inteiro começou daquele lótus”.

Näissä rukouksissa Kuntīdevī, suuri Herran palvoja, antaa mahdollisuuden tulla Kṛṣṇa-tietoiseksi jo pelkästään keskittämällä mieli paṅkajaan, lootukseen. Paṅka tarkoittaa ”mutaa” ja ja tarkoittaa ”syntyä”. Vaikka lootuskukka syntyy mudasta, se on hyvin erikoinen ja Kṛṣṇa pitää siitä hyvin paljon. Kuntīdevī kuvailee Kṛṣṇan ruumiinjäseniä puhumalla lootuskukista, joten heti kun näemme lootuksen, muistamme Kṛṣṇan. ”Kṛṣṇan lootusmaisesta navasta kasvoi lootus, jolle Brahmā, maailmankaikkeuden luoja, syntyi. Maailmankaikkeutemme sisältää lukemattomia planeettoja, meriä, vuoria ja kaupunkeja kulkuneuvoineen, mutta kaikki on saanut alkunsa tuosta lootuksesta.”

Namaḥ paṅkaja-māline. De Kṛṣṇa, surge a maravilhosa flor de lótus contendo a semente do Universo inteiro, mas Ele não é a origem de apenas uma dessas flores. Kṛṣṇa não é tão pobre para produzir uma única flor de lótus e, depois, mais nada. Não! Assim como pode ser feita uma guirlanda com muitas flores, Kṛṣṇa é a origem de universos inumeráveis, que podem ser comparados a uma enorme guirlanda de lótus. Assim é Deus. Yasyaika-niśvasita-kālam athāvalambya/ jīvanti loma-vilajā jagadaṇḍa-nāthāḥ (Brahma-saṁhitā 5.48). Kṛṣṇa é ilimitado. Estamos muito interessados neste planeta, mas a criação de Kṛṣṇa contém um número ilimitado de planetas. Nem podemos contar os planetas, do mesmo modo que ninguém pode contar quantos fios de cabelo há na própria cabeça. Essa é a natureza da criação de Kṛṣṇa. Dando outro exemplo, em uma árvore há um número ilimitado de folhas. Da mesma forma, existe um número incontável de planetas e universos. Portanto, Kṛṣṇa é ilimitado.

Namaḥ paṅkaja-māline. Kṛṣṇasta on lähtöisin tuo ihmeellinen lootus, jossa on koko maailmankaikkeuden siemen. Hän ei ole suinkaan vain tuon yhden kukan alkulähde. Kṛṣṇa ei ole mikään rajallisesti varallinen, joka voisi saada aikaan vain yhden lootuskukan ja olisi sen jälkeen ammennettu tyhjiin. Ei. Kṛṣṇa on lähde yhtä lukuisille maailmankaikkeuksille kuin pitkässä lootusseppeleessä on kukkasia. Sellainen on Jumala. Yasyaika- niśvasita-kālam athāvalambya / jīvanti loma-vilajā jagadaṇḍa- nāthāḥ (Brahma-saṁhitā 5.48). Kṛṣṇa on rajaton. Meidän suurin kiinnostuksemme kohdistuu tähän yhteen planeettaan, mutta Kṛṣṇan luomukseen sisältyy rajattomat määrät planeettoja. Emme pysty laskemaan niiden määrää, kuten emme pysty laskemaan sitäkään montako hiusta päässämme kasvaa. Kṛṣṇan luomakunta on luonteeltaan loputon. Esimerkkinä voidaan antaa lukemattomasti lehtiä kasvava puu. Vastaavasti on lukematon määrä planeettoja ja lukemattomasti maailmankaikkeuksia. Niinpä Kṛṣṇa on rajaton.

O umbigo de Kṛṣṇa se assemelha ao lótus, Ele está enguirlandado com lótus e Seus olhos são comparados a pétalas de lótus. Ālola-candraka-lasad-vanamālya-vaṁśi (Brahma-saṁhitā 5.31). Assim, se simplesmente pensarmos nesse único verso, o qual descreve Kṛṣṇa em relação ao lótus, podemos meditar durante toda a nossa vida em como Kṛṣṇa é belo, quão inteligente Ele é e em como Ele manifesta Sua criação. Isto é meditação – pensar em Kṛṣṇa. Dhyānāvasthita-tad-gatena manasā paśyanti ’yaṁ yoginaḥ. Um yogī é aquele que sempre pensa em Kṛṣṇa.

Kṛṣṇan napa on lootusmainen, Hänen kaulallaan lepää lootusseppele ja Hänen silmänsä muistuttavat lootuskukan terälehtiä. Ālola-candraka-lasad-vanamālya-vaṁśī (Brahma-saṁhitā 5.31). Kunhan vain muistelemme tätä Kṛṣṇan lootuspiirteitä kuvailevaa säettä, voimme mietiskellä koko elämämme Kṛṣṇan kauneutta, Kṛṣṇan viisautta ja sitä miten Kṛṣṇa ilmentää luomuksensa. Tämä on meditointia – Kṛṣṇan ajattelemista. Dhyānāvasthita-tad-gatena manasā paśyanti ’yaṁ yogi-naḥ. Joogi ajattelee alituisesti Kṛṣṇaa.

Aqueles que pensam em algo impessoal não são yogīs. Sua meditação traz apenas mais dificuldades (kleśo ’dhikaras teṣām avyaktāsakta-cetasām) e eles não conseguem alcançar nada substancial. Por isso, depois da meditação, eles dizem: “Venha cá, dê-me um cigarro. Minha garganta ficou seca. Dê-me um cigarro”. Isso não é meditação. Meditação significa pensar constantemente em Kṛṣṇa (satataṁ kīrtayanto mām) e esforçar-se para avançar em consciência de Kṛṣṇa com determinação inabalável (yatantaś ca dṛḍha-vratāh).

Ne jotka ajattelevat jotain persoonatonta, eivät ole joogeja. Heidän mietiskelynsä vaatii jatkuvaa ponnistelua (kleso ’dhikaras teṣām avyaktāsakta-cetasām) eivätkä he saavuta mitään konkreettista. Siksi he pyytävät mietiskelynsä päätteeksi savukkeen. ”Kurkkuni on kuiva, anna minulle savuke.” He eivät harjoita mitään mietiskelyä. Mietiskely tarkoittaa Kṛṣṇan alituista ajattelemista (satataṁ cintayanto mām) ja Kṛṣṇa-tietoisuuden kehittämistä vahvoja valoja noudattamalla (yatantaś ca dṛḍha- vratāḥ).

Precisamos nos purificar. Paraṁ brahma paraṁ dhāma pavitraṁ paramaṁ bhavān. Pelo fato de Kṛṣṇa ser puro, não podemos nos aproximar dEle impuramente. Todavia, se sempre pensarmos e meditarmos em Kṛṣṇa, certamente nos purificaremos. Puṇya-śravaṇa-kīrtaṇaḥ. Essa meditação torna-se possível através do ouvir e cantar, em decorrência do que o pensar em Kṛṣṇa acontecerá automaticamente. Esse é o processo da consciência de Kṛṣṇa. Śravaṇaṁ kīrtanaṁ viṣṇoḥ smaraṇam. A palavra smaraṇam significa “lembrar”. Se cantarmos e ouvirmos, a lembrança virá naturalmente e, em seguida, nos ocuparemos em adorar os pés de lótus de Kṛṣṇa (sevanam). Depois, devemos nos ocupar em adorar no templo (arcanam) e oferecer preces (vandanam). Devemos dedicar-nos como servos de Kṛṣṇa (dāsyam), tornarmo-nos amigos de Kṛṣṇa (sakhyam) e entregar tudo o que temos a Kṛṣṇa (ātma-nivedanam). Esse é o processo da consciência de Kṛṣṇa.

Meidän on puhdistuttava. Paraṁ brahma paraṁ dhāma pavitraṁ paramaṁ bhavān. Koska Kṛṣṇa on puhdas, emme voi lähestyä Häntä epäpuhtaasti. Me puhdistumme jos ajattelemme aina Kṛṣṇaa ja mietiskelemme Häntä. Puṇya-śravaṇa-kīrtanaḥ. Mietiskeleminen on mahdollista kuulemalla ja laulamalla, jolloin Kṛṣṇan ajatteleminen tapahtuu itsestään. Tällainen on Kṛṣṇa-tietoisuuden menetelmä. Śravaṇaṁ kīrtanaṁ viṣṇoḥ smaraṇam. Sanalla smaraṇam tarkoitetaan ”muistamista”. Jos kuulemme ja laulamme, muistaminen seuraa itsestään ja omistaudumme Kṛṣṇan lootusjalkojen palvomiseen (sevanam). Sitten omistaudumme temppelipalvontaan (arcanam) ja rukouksiin (vandanam). Meidän on uppouduttava Kṛṣṇan palveluun (dāsyam), meistä on tultava Kṛṣṇan ystäviä (sakhyam) ja meidän on luovutettava kaikki Kṛṣṇalle (ātma-nivedanam). Siinä on Kṛṣṇa-tietoisuuden menetelmä.