Skip to main content

Verso Cinco

원문 5

Texto

원문

kṛṣṇeti yasya giri taṁ manasādriyeta
dīkṣāsti cet praṇatibhiś ca bhajantam īśam
śuśrūṣayā bhajana-vijñam ananyam anya-
nindādi-śūnya-hṛdam īpsita-saṅga-labdhyā
끄리쉬네띠 야샤 기리 땀 마나사드리예따 
kṛṣṇeti yasya giri taṁ manasādriyeta
딕샤스띠 쳇 쁘라나띠비스 짜 바잔땀 이샴
dīkṣāsti cet praṇatibhiś ca bhajantam īśam
스스루샤야 바자나-비감 아난얌 안야-
śuśrūṣayā bhajana-vijñam ananyam anya-
닌다디-슌야-흐리담 입시따-상가-라브댜
nindādi-śūnya-hṛdam īpsita-saṅga-labdhyā

Sinônimos

동의어

kṛṣṇa — o santo nome do Senhor Kṛṣṇa; iti — assim; yasya — daquele; giri — nas palavras ou na fala; tam — a ele; manasā — pela mente; ādriyeta — deve-se honrar; dīkṣā — iniciação; asti — ha; cet — se; praṇatibhiḥ — pelas reverências; ca — também; bhajantam — dedicado ao serviço devocional; īśam — à Suprema Personalidade de Deus; śuśrūṣayā — através do serviço prático; bhajana-vijñam — aquele que é avançado no serviço devocional; ananyam — sem desvios; anya-nindā-ādi — de blasfêmia contra os outros etc.; śūnya — completamente isento; hṛdam — cujo coração; īpsita — desejável; saṅga — de companhia; labdhyā — pela obtenção.

끄리쉬나(kṛṣṇa): 절대신 끄리쉬나의 신성한 이름, 이띠(iti): 따라서, 야샤(yasya): 그로부터, 기리(giri): 말 혹은 대화 속에서, 땀(tam): 그, 마나사(manasā): 마음에 의해, 아드리예따(ādriyeta): 경의를 표해야 한다, 딕샤(dīkṣā): 입문, 아스띠(asti): 거기에 있다, 쳇(cet): 만약, 쁘라나띠비히(praṇatibhiḥ): 경배로, 짜(ca): 또한, 바잔땀bhajantam): 봉헌에 종사하다, 이샴(īśam): 최고인격신께, 슈스루사야(śuśrūṣayā): 실제적인 봉사로, 바자나-비걈(bhajana-vijñam): 봉헌에 앞선 자, 아난얌(ananyam): 다른 자들을 모욕, 슌야(śūnya): 완전히 결여된, 흐리담(hṛdam): 어떤이의 마음이, 입시따(īpsita): 바람직하다, 상가(saṅga): 교제, 라브댜(labdhyā): 얻음으로써.

Tradução

번역

Deve-se honrar mentalmente o devoto que canta o santo nome do Senhor Kṛṣṇa; prestar reverências humildes ao devoto que tenha se submetido à iniciação espiritual [dīkṣā] e que se dedique a adorar a Deidade; deve-se associar com o devoto puro que seja avançado em serviço devocional indesviável, cujo coração está inteiramente isento da propensão a criticar os outros, além de servir fielmente tal devoto.

절대신 끄리쉬나의 신성한 이름을 구송하는 헌애자를 마음속으로 존경해야 하고 영적 입문(딕샤, dīkṣā)을 하고 신상을 숭배하는 데 임하는 헌애자에게 겸허히 경배해야 한다. 그리고 정도를 벗어나지 않은 진보한 봉헌을 하며 가슴 속에 다른 사람을 비판하려는 경향이 전혀 없는 순수한 헌애자를 충직하게 섬겨야 한다.

Comentário

주석

Para que se possa aplicar com inteligência as seis espécies de trocas amorosas mencionadas no verso anterior, deve-se escolher as pessoas adequadas, com cuidadoso discernimento. Portanto, Śrīla Rūpa Gosvāmī aconselha que tenhamos nossa relação com os vaiṣṇavas de maneira apropriada, segundo o status específico deles. Neste verso, ele nos diz como devemos nos relacionar com três classes de devotos - o kaniṣṭha-adhikārī, o madhyama-adhikārī e o uttama-adhikārī. Kaniṣṭha-adhikārī é o neófito que recebeu a iniciação hari-nāma do mestre espiritual e está tentando cantar o santo nome de Kṛṣṇa. Devemos respeitar mentalmente uma pessoa assim, considerando-a um kaniṣṭha-vaiṣṇava. O madhyama-adhikārī recebeu iniciação espiritual do mestre espiritual, que o ocupa plenamente em transcendental serviço amoroso ao Senhor. Devemos considerar que o madhyama-adhikārī está situado no meio do caminho em serviço devocional. O uttama-adhikārī, ou o devoto mais elevado, é aquele que é muito avançado em serviço devocional. O uttama-adhikārī não está interessado em blasfemar os outros, seu coração é inteiramente limpo e ele alcançou o estado realizado de imaculada consciência de Kṛṣṇa. Segundo Śrīla Rūpa Gosvāmī, associar-se e servir tal mahā-bhāgavata, ou vaiṣṇava perfeito, é o mais desejado.

이전 구절에서 언급된 여섯 종류의 애정이 어린 교환을 현명하게 적용하기 위해서는 주의 깊은 구별을 하며 올바른 사람을 골라야 한다. 따라서 스릴라 루빠 고스와미가 조언하기를, 자신이 처한 특정한 위치에 따라 적절한 방식으로 바이쉬나바를 만나야 한다. 이 절에서 그는 세 유형의 헌애자, 즉 까니쉬타-아디까리(kaniṣṭha-adhikārī), 마댜마-아디까리(madhyama-adhikārī), 웃따마 아디까리(uttama-adhikārī)를 어떻게 대해야 하는지에 대해 말한다. 까니쉬타-아디까리는 영적 스승에게서 하리-나마(hari-nāma) 입문을 받고 끄리쉬나의 신성한 이름을 구송하려고 애쓰는 초심자이다. 그런 헌애자를 까니쉬타-바이쉬나바로서 마음속으로 존경해야 한다. 마댜마-아디까리는 영적 스승에게서 영적 입문을 받고 절대신을 향한 초월적 사랑의 봉사에 전적으로 임하는 자이다. 마댜마-아디까리는 봉헌의 중간 단계에 있는 것으로 간주해야 한다. 웃따마-아디까리, 즉 최고의 헌애자는 봉헌에 매우 진보한 자로, 다른 사람을 모독하는 데 전혀 관심이 없고, 마음이 완전히 깨끗하며 순수한, 끄리쉬나 의식을 깨달은 상태에 있다. 스릴라 루빠 고스와미에 따르면 그런 마하-바가바따, 즉 완벽한 바이쉬나바와의 교제와 섬김이 가장 바람직하다.

Não se deve permanecer na plataforma de kaniṣṭha-adhikārī, ou seja, a plataforma mais baixa de serviço devocional, onde só há interesse em adorar a Deidade no templo. No Décimo Primeiro Canto do Śrīmad-Bhāgavatam (11.2.47), encontramos uma descrição dessa classe de devoto:

사원에서의 신상 숭배에만 관심이 있는 가장 낮은 봉헌의 단계인 까니쉬타-아디까리의 상태로 남아서는 안 된다. 그런 헌애자는 스리마드 바가바땀 11권(11.2.47)에서 이렇게 묘사된다.

arcāyām eva haraye
pūjāṁ yaḥ śraddhayehate
na tad-bhakteṣu cānyeṣu
sa bhaktaḥ prākṛtaḥ smṛtaḥ
아르짜얌 에바 하라예 arcāyām eva haraye
뿌잠 야 스랏다예하떼 pūjāṁ yaḥ śraddhayehate
나 딷-박떼슈 짜네슈 na tad-bhakteṣu cānyeṣu
사 박따 쁘라끄리따 스므리따하 sa bhaktaḥ prākṛtaḥ smṛtaḥ

“Quem se dedica fielmente a adorar a Deidade no templo, mas que não sabe como se comportar com os devotos ou com as pessoas em geral, chama-se prākṛta-bhakta, ou kaniṣṭha-adhikārī.”

“사원에서 신상 숭배에 매우 충실히 임하는 자가 헌애자에게, 혹은 일반적으로 사람들에게 어떻게 행동해야 할지 모르면 쁘라끄리따-박따(prākṛta-bhakta), 혹은 까니쉬타-아디까리라고 불린다.

Portanto, é preciso elevar-se da posição de kaniṣṭha-adhikārī à plataforma de madhyama-adhikārī. O Śrīmad-Bhāgavatam (11.2.46) descreve o madhyama-adhikārī desta maneira:

그러므로 까니쉬타-아디까리의 위치에서 마댜마-아디까리의 단계로 올라가야 한다. 마댜마-아디까리는 스리마드 바가바땀 (11.2.46)에 이렇게 묘사된다.

īśvare tad-adhīneṣu
bāliśeṣu dviṣatsu ca
prema-maitrī-kṛpopekṣā
yaḥ karoti sa madhyamaḥ
이스바레 따드 아디네슈 īśvare tad-adhīneṣu
발리쉐슈 드비샷수 짜 bāliśeṣu dviṣatsu ca
쁘레마-마이뜨리-끄리뽀뻭샤 prema-maitrī-kṛpopekṣā
야하 까로띠 사 마댜마하 yaḥ karoti sa madhyamaḥ

Madhyama-adhikārī é o devoto que adora a Suprema Personalidade de Deus como o mais elevado objeto de amor, que faz amizade com os devotos do Senhor, que é misericordioso com os ignorantes e que evita os que são invejosos por natureza.”

“마댜마-아디까리는 최고인격신을 가장 높은 사랑의 대상으로 숭배하는 헌애자이고, 주의 헌애자들과 친분을 맺고 무지한 자에게 자비로우며 천성적으로 시기하는 자를 피한다.”

Esta é a forma correta de cultivar serviço devocional. Por isso, neste verso, Śrīla Rūpa Gosvāmī nos aconselha sobre como devemos tratar diferentes categorias de devotos. Por experiência prática, podemos verificar que há diferentes classes de vaiṣṇavas. De um modo geral, os prākṛta-sahajiyās cantam o mahā-mantra Hare Kṛṣṇa, só que estão apegados a mulheres, dinheiro e intoxicação. Embora essas pessoas cantem o santo nome do Senhor, ainda não estão devidamente purificadas. Mentalmente, devemos respeitar tais pessoas, porém evitar sua companhia. Quanto àqueles que são inocentes, mas são desviados por causa de má companhia, devem ser auxiliados, caso desejem receber as devidas instruções dos devotos puros. Contudo, devemos prestar nossas respeitosas reverências aos devotos neófitos que já foram iniciados pelo mestre espiritual genuíno e se dedicam seriamente a cumprir as ordens do mestre.

이것이 올바로 봉헌을 배양하는 방식이다. 따라서 이 절에서 스릴라 루빠 고스와미는 다양한 헌애자를 대하는 방법을 조언한다. 쁘라끄리따-사하지야(prākṛta-sahajiyā)들은 일반적으로 하레 끄리쉬나 마하-만뜨라를 구송하지만 여전히 여자, 돈, 그리고 정신을 흐리게 하는 것에 집착한다. 그런 자들이 비록 절대신의 신성한 이름을 구송할지라도 그들과의 교제를 피해야 한다. 나쁜 교제 탓에 그런 경향에 휩쓸린 선량한 자들에게는, 만약 그들이 순수한 헌애자들로부터 올바른 가르침을 받고자 갈망한다면 호의를 보여야 한다. 하지만 진정한 영적 스승에게서 실제로 입문하고 진지하게 영적 스승의 명을 수행하려고 하는 초심자에게는 존경을 표해야 한다.

Neste movimento da consciência de Kṛṣṇa, dá-se uma oportunidade a todos, sem discriminação de casta, credo ou cor. Todos são convidados a juntar-se a este movimento, sentar-se conosco, comer prasāda e ouvir a respeito de Kṛṣṇa. Ao percebermos que alguém está realmente interessado na consciência de Kṛṣṇa e quer ser iniciado, aceitamo-lo como discípulo no cantar do santo nome do Senhor. Tendo um devoto neófito sido iniciado e estando ele ocupado em serviço devocional segundo as ordens do mestre espiritual, devemos aceitá-lo de imediato como um vaiṣṇava autêntico e prestar-lhe reverências. Dentre muitos vaiṣṇavas assim, talvez se encontre um seriamente ocupado no serviço ao Senhor, seguindo estritamente todos os princípios reguladores, cantando o número prescrito de voltas nas contas de japa e sempre pensando em como expandir o movimento da consciência de Kṛṣṇa. Semelhante vaiṣṇava deve ser aceito como uttama-adhikārī, devoto muito avançado, e sua companhia deve sempre ser almejada.

이 끄리쉬나 의식 운동은 카스트, 신조, 인종 차별 없이 모두에게 기회를 준다. 모두 이 운동에 참여할 수 있게 열려 있고, 우리와 함께 앉아 쁘라사다를 취하고 끄리쉬나에 관해 들을 수 있다. 실제로 누군가가 끄리쉬나 의식에 관심이 있고, 입문하고 싶어하면 그를 끄리쉬나의 신성한 이름을 구송하는 제자로 받아들인다. 초심자가 실제로 입문하여 영적 스승의 명에 따라 봉헌에 임할 때 그를 즉시 진짜 바이쉬나바로 인정해야 하고 존경해야 한다. 그런 다수의 바이쉬나바들 중 누군가는 매우 진지하게 끄리쉬나를 향한 봉사에 임하고 규정 원칙을 엄격히 따르며 자빠 비즈(japa beads)로 규정된 횟수의 구송을 하고, 또 어떻게 하면 끄리쉬나 의식 운동을 확장할 수 있을지 생각할지도 모른다. 그런 바이쉬나바를 웃따마-아디까리, 매우 진보한 헌애자로 인정해야 하고, 그런 자와의 교류를 늘 원해야 한다.

 O processo pelo qual o devoto se apega a Kṛṣṇa é descrito no Caitanya-caritāmṛta (Antya 4.192):

헌애자가 끄리쉬나께 집착하게 되는 과정이 짜이따냐 짜리땀리따(안땨 4.192)에 설명되어 있다.

dīkṣā-kāle bhakta kare ātma-samarpaṇa
sei-kāle kṛṣṇa tāre kare ātma-sama
닥샤-깔레 박따 까레 아뜨마-사마르빠나
dīkṣā-kāle bhakta kare ātma-samarpaṇa
세이-깔레 끄리쉬나 따레 까레 아뜨마-사마
sei-kāle kṛṣṇa tāre kare ātma-sama

“No momento da iniciação, quando o devoto se entrega plenamente ao serviço do Senhor, Kṛṣṇa o aceita como estando no mesmo nível que Ele mesmo.”

“입문 때 헌애자가 끄리쉬나를 향한 봉사에 자신을 완전히 내맡기면, 끄리쉬나께서 그를 당신만큼이나 좋은 자로 인정하신다.”

Śrīla Jīva Gosvāmī explica dīkṣa, ou iniciação espiritual, no Bhakti-sandarbha (283):

딕샤, 즉 영적 입문은 스릴라 지바 고스와미가 쓰신 박띠-산다르바(Bhakti-sandarbha283)에 설명되어 있다.

divyaṁ jñānaṁ yato dadyāt
kuryāt pāpasya saṅkṣayam
tasmād dīkṣeti sā proktā
deśikais tattva-kovidaiḥ
디뱜 갸남 야또 다댯 divyaṁ jñānaṁ yato dadyāt
꾸리앗 빠빠샤 상사얌 kuryāt pāpasya saṅkṣayam
따스맛 딕쉐띠 사 쁘록따 tasmād dīkṣeti sā proktā
데시까이스 땃뜨바-꼬비다이히 deśikais tattva-kovidaiḥ

“A dīkṣa, ou iniciação espiritual, faz com que o devoto vá aos poucos perdendo o interesse pelo gozo material e gradualmente se interessando pela vida espiritual.”

“딕샤로 물질적 쾌락에 점점 무관심해지고 영적 삶에 점점 관심을 두게 된다.”

Temos visto muitos exemplos práticos disto, em especial na Europa e nas Américas. Muitos estudantes que vêm até nós, provenientes de famílias ricas e respeitáveis, perdem rapidamente todo o interesse no gozo material e ficam muito ansiosos por praticar vida espiritual. Embora venham de lares muito prósperos, muitos deles aceitam condições de vida não tão confortáveis. De fato, por amor a Kṛṣṇa, eles estão dispostos a aceitar qualquer condição de vida, contanto que possam viver no templo e se associar com os vaiṣṇavas. Quem se desinteressa deste modo pelo gozo material se torna apto para ser iniciado pelo mestre espiritual. Em prol do avanço na vida espiritual, o Śrīmad-Bhāgavatam (6.1.13) prescreve: tapasā brahmacareṇa śamena ca damena ca. Uma pessoa que leva a sério a aceitação de dīkṣa tem de estar disposta a práticar austeridade, celibato e controle da mente e do corpo. Estando assim preparada e desejosa de receber iluminação espiritual (divyaṁ jñānam), está apta para ser iniciada. Divyaṁ jñānam chama-se tecnicamente tad-vijñāna, ou conhecimento a respeito do Supremo. Tad-vijñānārthaṁ sa gurum evābhigacchet: alguém que esteja interessado no assunto transcendental da Verdade Absoluta deve ser iniciado. Semelhante pessoa deve aproximar-se de um mestre espiritual a fim de receber dīkṣa. O Śrīmad-Bhāgavatam (11.3.21) também prescreve: tasmād guruṁ prapadyeta jijñāsuḥ śreya uttamam. “Aquele que está realmente interessado na ciência transcendental da Verdade Absoluta deve aproximar-se de um mestre espiritual.”

우리는 이에 관한 실제적 예를 많이 봤는데, 특히 유럽과 미국에서 그러하다. 끄리쉬나 의식을 찾아온 많은 학생이 부유하고 명망 있는 가문 출신이지만 물질적 쾌락에 재빨리 무관심해지고 영적 삶을 살기를 무척 갈망하게 되었다. 매우 부유한 가정에서 태어난 그들 중 많은 사람이 전혀 편안하지 않은 생활 여건을 받아들인다. 실제로 끄리쉬나를 위해 사원에서 살고 바이쉬나바들과 교류할 수 있는 한 그들은 어떤 생활 여건도 받아들일 준비가 되어 있다. 물질적 쾌락에 무관심해질 때 영적 스승에게서 입문을 받을 자격이 된다. 영적 삶의 향상을 위해 스리마드 바가바땀(6.1.13)이 규정한다. 따빠사 브라흐마짜리에나 샤메나 짜 다메나 짜(tapasā brahmacaryeṇa śamena ca damena ca). 딕샤를 받는 것에 대해 진지해지면 고행과 금욕을 실천하고 마음과 몸을 통제할 준비가 되어 있어야 한다. 그럴 준비가 되었고 영적 계몽(디뱜 갸남, divyaṁ jñānam)을 간절히 바라면 입문하기에 적합하다. 디뱜 갸남(divyaṁ jñānam)은 엄밀히 말하면 딷-비갸나(tad-vijñāna), 즉 궁극에 관한 지식이라 불린다.
딷-비갸나르탐 사 구룸 에바비갓쳇(Tad-vijñānārthaṁ sa gurum evābhigacchet). 절대진리에 관한 초월적 주제에 관심이 있을 때 입문해야 한다. 그런 자는 딕샤를 받기 위해 영적 스승에게 다가가야 한다. 스리마드 바가바땀 (11.3.21) 또한 다음과 같이 규정한다. 따스맛 구룸 쁘라빠뎨따 지갸수 스레야 웃따맘(tasmād guruṁ prapadyeta jijñāsuḥ śreya uttamam). “실제로 절대 진리의 초월적 과학에 관심이 있을 때 영적 스승에게 다가가야 한다.”

Não devemos aceitar um mestre espiritual sem que sigamos suas instruções. Tampouco devemos aceitar um mestre só para dar um show elegante de vida espiritual. Temos de ser jijñāsu, muito inquisitivos para aprender do mestre espiritual autêntico. As perguntas feitas devem relacionar-se estritamente com a ciência transcendental (jijñāsuḥ śreya uttamam). A palavra uttamam se refere àquilo que está além do conhecimento material. Tama quer dizer “a escuridão deste mundo material”, e ut significa “transcendental”. De um modo geral, as pessoas sentem muita disposição por indagar acerca de assuntos mundanos. Mas, quem quer que tenha perdido tal interesse e só esteja interessado em assuntos transcendentais está bastante apto a ser iniciado. Aquele que foi realmente iniciado pelo mestre espiritual autêntico e se ocupa com seriedade a serviço do Senhor deve ser aceito como madhyama-adhikārī.

영적 스승의 지시를 따르지 않을 생각이면서 입문을 해서는 안 된다. 단지 유행하는 영적 생활이라는 쇼를 보여주기 위해 영적 스승을 받아들여서도 안 된다. 진정한 영적 스승에게 몹시 배우고 싶어 하는 지갸수(jijñāsu)여야 한다. 영적 스승에게 할 질문은 엄격히 초월적 과학(지갸수후 스레야 웃따맘)에 관련된 것이어야 한다. 웃따맘(uttamam)이란 단어는 물질적 지식을 뛰어넘는 것을 말한다. 따마는 “물질계의 암흑”을 의미하고, 웃은 “초월적”이라는 뜻이다. 일반적으로 사람들은 세속적 주제에 관해 질문하는 데 관심있지만 그런 관심을 잃은 자는 오직 초월적 주제에만 관심 있고, 그럴 때 입문하기에 어느 정도 적합하다. 진정한 영적 스승에게서 실제로 입문할 때, 그리고 절대신을 향한 봉사에 임할 때 마댜마-아디까리(madhyama-adhikārī)로 인정되어야 한다.

O cantar dos santos nomes de Kṛṣṇa é algo tão sublime que, se alguém cantar o mahā-mantra Hare Kṛṣṇa inofensivamente, tendo o cuidado de evitar as dez ofensas, poderá, sem dúvida alguma, elevar-se paulatinamente à fase em que entenderá que não há diferença entre o santo nome do Senhor e o próprio Senhor. O devoto neófito deve ter muito respeito por alguém que já tenha chegado a esta compreensão. Devemos estar certos de que, se não cantarmos o santo nome do Senhor sem ofensas, não poderemos ser candidatos adequados para o avanço na consciência de Kṛṣṇa. O Śrī Caitanya-caritāmṛta (Madhya 22.69) diz:

끄리쉬나의 신성한 이름들을 구송하는 것은 매우 숭고하여 10가지 잘못을 조심스레 피하며 하레 끄리쉬나 마하-만뜨라를 악의 없이 구송하면, 분명 점차 절대신의 신성한 이름과 절대신 자체에 어떤 차이도 없다는 것을 이해하는 지점에 이르게 된다. 그런 이해의 단계에 도달한 자를 초심자는 매우 존경해야 한다. 절대신의 신성한 이름을 악의 없이 구송하지 않으면 끄리쉬나 의식의 발전을 이룰 후보로 적합하지 않다는 사실을 분명 알아야 한다. 스리 짜이따냐 짜리땀리따(마댜 22.69)에서 다음과 같이 말한다.

yāhāra komala śraddhā, se ‘kaniṣṭha’ jana
krame krame teṅho bhakta ha-ibe ‘uttama’
야하라 꼬말라 스랃다 세 까니쉬타’자나
yāhāra komala śraddhā, se ‘kaniṣṭha’ jana
끄라메 끄라메 뗀호 박따 하-이베 ‘웃따마’
krame krame teṅho bhakta ha-ibe ‘uttama’

“Aquele cuja fé é fraca e flexível, é chamado de neófito. Porém, pelo fato de seguir o processo gradualmente, elevar-se-á à plataforma de devoto de primeira classe.” Todos começam sua vida devocional a partir da fase neófita. Mas, se a pessoa canta apropriadamente o número prescrito de voltas hari-nāma, ela é elevada progressivamente à plataforma máxima, uttama-adhikārī. O movimento da consciência de Kṛṣṇa prescreve que se cantem dezesseis voltas diárias, porque as pessoas nos países ocidentais não são capazes de concentrar-se por muito tempo enquanto cantam com as contas. É por isso que se prescreve um número mínimo de voltas a serem cantadas. No entanto, Śrīla Bhaktisiddhānta Sarasvatī Ṭhākura costumava dizer que quem não canta pelo menos sessenta e quatro voltas de japa por dia (cem mil nomes) é considerado caído (patita). Segundo seus cálculos, todos nós somos, por assim dizer, caídos, mas, como estamos tentando servir ao Senhor Supremo com toda a sinceridade e sem duplicidade, podemos contar com a misericórdia do Senhor Śrī Caitanya Mahāprabhu, que é famoso como patita-pāvana, o salvador das almas caídas.

“믿음이 약하고 휘기 쉬운 자를 초심자라 하지만, 점진적으로 끄리쉬나 의식 과정을 따름으로 일 등급 헌애자의 단계에 오를 것이다.” 모든 이가 헌애의 삶을 초심자 단계에서 시작하지만, 하리-나마(hari-nāma)를 규정된 횟수만큼 올바로 구송하면 점차 높은 단계, 웃따마-아디까리(uttama-adhikārī)로 올라가게 된다. 서구 사회에서는 사람들이 자빠 비즈로 구송하며 장시간 집중할 수 없으므로 끄리쉬나 의식 운동은 매일 16회 구송을 규정했다. 그러므로 최소 구송 횟수가 제시되었다. 하지만 스릴라 박띠싯단따 사라스바띠 타꾸라께서는 자빠로 최소 64회(100,000 이름들) 구송하지 않으면 타락(빠띠따, patita)했다고 여겨야 한다고 종종 말씀하셨다. 그의 계산에 따르면 실제로 우리 모두 타락한 것이지만, 불성실함 없이 최선을 다해 진지하게 지고의 신을 섬기려 노력하기 때문에 빠띠따-빠바나(patita-pāvana), 타락한 자들의 구세주인 스리 짜이따냐 마하쁘라부의 자비를 기대할 수 있다. 

Quando Śrīla Satyarāja Khān, o grande devoto de Śrī Caitanya Mahāprabhu, perguntou ao Senhor como se podia reconhecer um vaiṣṇava, Ele respondeu:

스리 짜이따냐 마하쁘라부의 위대한 헌애자 스릴라 사땨라자 칸(Śrīla Satyarāja Khān)이 바이쉬나바를 알아보는 방법을 물었을 때, 마하쁘라부께서 이렇게 대답하셨다.

prabhu kahe, – “yāṅra mukhe śuni eka-bāra
kṛṣṇa-nāma, sei pūjya, – śreṣṭha sabākāra
쁘라부 까헤,-“얀라 무케 수니 에까-바라
prabhu kahe, – “yāṅra mukhe śuni eka-bāra
끄리쉬나-나마 세이 뿌쟈,-‘스레쉬타 사바까라”
kṛṣṇa-nāma, sei pūjya, – śreṣṭha sabākāra”

“Se, dentre um grupo de pessoas, ouvires alguém dizer a palavra ‘Kṛṣṇa’, mesmo que só uma vez, deves aceitá-lo como o melhor do grupo.” (Cc. Madhya 15.106) O Senhor Caitanya Mahāprabhu prosseguiu:

“한 번이라도 ‘끄리쉬나’라는 단어를 들으면 그 사람을 평범한 사람 중에서 최고의 사람으로 여겨야 한다.” 《짜이따냐 짜리땀리따 마댜 15.106》짜이따냐 마하쁘라부께서 계속 말씀하신다.

“ataeva yāṅra mukhe eka kṛṣṇa-nāma
sei ta ’vaiṣṇava, kariha tāṅhāra sammāna
“아따에바 얀라 무케 에까 끄리쉬나-나마 “
ataeva yāṅra mukhe eka kṛṣṇa-nāma
세이 따 ‘바이쉬나바, 까리하 딴하라 삼마나”
sei ta ’vaiṣṇava, kariha tāṅhāra sammāna”

“Alguém que esteja interessado em cantar o santo nome de Kṛṣṇa ou que, devido à prática, goste de cantar os nomes de Kṛṣṇa, deve ser aceito como vaiṣṇava e, como tal, é indispensável oferecer-lhe respeitos, ao menos mentalmente.” (Cc. Madhya 15.111) Um de nossos amigos, um famoso músico inglês*, sentiu-se atraído pelo cantar dos santos nomes de Kṛṣṇa e, inclusive, em seus discos, menciona diversas vezes o santo nome de Kṛṣṇa. Em sua casa, ele presta respeitos aos quadros de Kṛṣṇa, como também aos missionários da consciência de Kṛṣṇa. Sob todos os aspectos, ele tem muita estima pelo nome de Kṛṣṇa e pelas atividades dEle. Portanto, prestamos-lhe nossos respeitos sem reservas, pois percebemos que este cavalheiro está avançando gradualmente em consciência de Kṛṣṇa. Uma pessoa assim deve sempre ser respeitada. Em conclusão, os vaiṣṇavas sempre devem respeitar qualquer pessoa que esteja tentando avançar em consciência de Kṛṣṇa pelo processo de cantar o santo nome regularmente. Por outro lado, temos testemunhado que alguns de nossos contemporâneos, supostamente grandes pregadores, têm caído aos poucos no conceito de vida material por deixarem de cantar o santo nome do Senhor.

“끄리쉬나의 신성한 이름을 구송하는 데 관심 있거나, 실천을 통해 끄리쉬나의 이름들을 구송하는 것을 좋아하게 된 자를 바이쉬나바로 간주해야 하고 적어도 마음속으로 존경해야 한다《짜이따냐 짜리땀리따 마댜 15.111》. 우리 친구 중의 한 명인 영국 유명 음악가가 끄리쉬나의 신성한 이름들을 구송하는 데 매력을 느끼게 되었고 자신의 음반에 몇 번이나 끄리쉬나의 신성한 이름을 언급했다. 집에서 그는 끄리쉬나의 사진에 존경을 표하고 끄리쉬나 의식 포교사들에게도 존경을 보인다. 모든 점에서 그는 끄리쉬나의 이름과 끄리쉬나의 활약들을 매우 높이 평가하고, 따라서 우리도 기탄없이 그에게 존경을 표한다. 이 신사가 끄리쉬나 의식을 점진적으로 발전시키고 있는 것을 우리가 실제로 보기 때문이다. 그런 사람에게는 항상 존경을 표해야 한다. 결론은 신성한 이름을 규칙적으로 구송함으로써 끄리쉬나 의식의 향상을 이루려 노력하는 사람 누구라도 바이쉬나바로부터 항상 존경받아야 한다. 한편으로 우리 동기 중 몇몇은 훌륭한 포교사가 되어야 했지만 절대신의 신성한 이름을 구송하는 데 실패했기 때문에 점차 물질적 개념의 삶에 빠지는 것을 목격했다.

Enquanto dava instruções a Sanātana Gosvāmī, o Senhor Caitanya Mahāprabhu dividiu o serviço devocional em três categorias.

사나따나 고스와미에게 지시를 내리는 동안 짜이따냐 마하쁘라부께서 봉헌을 세 범주로 나누셨다.

śāstra-yukti nāhi jāne dṛḍha, śraddhāvān
‘madhyama-adhikārī’ sei mahā-bhāgyavān
샤스뜨라-육띠 나히 자네 드리다, 스랃다반 ‘
śāstra-yukti nāhi jāne dṛḍha, śraddhāvān
마댜마-아디까리’세이 마하-바갸반
‘madhyama-adhikārī’ sei mahā-bhāgyavān

“Uma pessoa cujo conhecimento conclusivo dos śastras não e muito forte, mas que tenha desenvolvido firme fé no cantar do mahā-mantra Hare Kṛṣṇa e que, além disso, é dedicada no cumprimento de seu serviço devocional prescrito, deve ser considerada um madhyama-adhikārī. Semelhante pessoa é muito afortunada.” (Cc. Madhya 22.67) O madhyama-adhikārī é śraddhāvān, uma pessoa de fé inquebrantável e é, de fato, candidato a avançar mais em serviço devocional. Por conseguinte, o Caitanya-Caritāmṛta (Madhya 22.64) diz:

“확실한 샤스뜨라 지식을 갖춘 자는 그렇게 강하지 않지만, 하레 끄리쉬나 마하-만뜨라 구송에 확고한 믿음을 발전시킨 자는 규정된 봉헌을 수행하는 데 있어 아무런 방해를 받지 않으므로 마댜마-아디까리로 여겨야 한다. 그런 자는 매우 운이 좋은 자다.”《짜이따냐 짜리땀리따 마댜 22.67》마댜마-아디까리는 스랃다반(śraddhāvān), 즉 확고한 믿음이 있는 자이고, 실제로 더 높은 봉헌을 실행하기에 적합한 후보이다. 그러므로 짜이따냐 짜리땀리따(마댜 22.64)에서 이렇게 말한다.

śraddhāvān jana haya bhakti-adhikārī
‘uttama’, ‘madhyama’, ‘kaniṣṭha’ – śraddhā-anusārī
스랃다반 자나 하야 박띠-아디까리
śraddhāvān jana haya bhakti-adhikārī
웃따마’, ‘마댜마’, ‘까니쉬타’-‘스랏다-아누사리
‘uttama’, ‘madhyama’, ‘kaniṣṭha’ – śraddhā-anusārī

“Alguém se qualifica como devoto na plataforma elementar, na plataforma intermediária e na plataforma mais elevada de serviço devocional de acordo com o desenvolvimento de sua śraddhā [fé].” Ainda no Caitanya-caritāmṛta (Madhya 22.62) se diz:

“스랃다(믿음)의 발전 정도에 따라 초급 단계와 중간 단계, 그리고 최고 단계의 봉헌을 하는 헌애자의 자격을 갖추게 된다.” 연이어 짜이따냐 짜리땀리따(마댜 22.62)가 말한다.

‘śraddhā’-śabde – viśvāsa kahe sudṛḍha niścaya
kṛṣṇe bhakti kaile sarva-karma kṛta haya
‘스랃다-사브데-비스바사 까헤 수드리다 니스짜야 ‘
śraddhā’-śabde – viśvāsa kahe sudṛḍha niścaya
끄리쉬네 박띠 까일레 사르바-까르마 끄리따 하야
kṛṣṇe bhakti kaile sarva-karma kṛta haya

“Prestando transcendental serviço a Kṛṣṇa, realizamos de forma automática todas as atividades subsidiárias. Esta fé resoluta e inabalável, favorável ao cumprimento do serviço devocional, chama-se śraddhā.Śraddhā, fé em Kṛṣṇa, constitui o começo da consciência de Kṛṣṇa. Por fé entende-se fé inquebrantável. As palavras do Bhagavad-gītā são instruções de autoridade para os fiéis, e tudo o que Kṛṣṇa diz ali deve ser aceito tal como é, sem interpretações. Foi assim que Arjuna aceitou o Bhagavad-gītā. Após ouvi-lo, Arjuna disse a Kṛṣṇa: sarvam etad ṛtaṁ manye yan māṁ vadasi keśava “Ó Kṛṣṇa, aceito completamente tudo o que me disseste como a verdade.” (Bg. 10.14)

“ ‘끄리쉬나께 초월적 봉헌을 함으로써 저절로 부차적 행위를 실행하게 된다.’ 이같이 봉헌하는 데 대한 확고한 믿음과 자신감, 우호적인 마음가짐을 스랃다라고 한다.” 끄리쉬나에의 믿음, 스랃다는 끄리쉬나 의식의 시작이다. 믿음은 강하게 믿는 것을 의미한다. 바가바드 기따의 말씀은 충실한 자들에게 권위있는 가르침이고, 바가바드 기따에서 끄리쉬나께서 하시는 말씀이 무엇이든 있는 해석 없이 그대로 받아들여야 한다. 이것이 아르주나가 바가바드 기따를 받아들인 방식이다. 바가바드 기따를 듣고 나서 아르주나는 끄리쉬나께 이렇게 말했다. 사르밤 에따 드리땀 만예 얀 맘 바다시 께샤바(sarvam etad ṛtaṁ manye yan māṁ vadasi keśava). “오 끄리쉬나, 당신께서 제게 하신 말씀 모두 진실로 완전히 받아들입니다.”《바가바드 기따 10.14》

Esta é a forma correta de se compreender o Bhagavad-gītā, e isto se chama śraddhā. Não se trata de aceitar uma parte do Bhagavad-gītā de acordo com a própria interpretação caprichosa e depois rejeitar outra parte. Isto não é śraddhā, que significa aceitar as instruções do Bhagavad-gītā em sua totalidade, especialmente a última instrução: sarva-dharmān parityajya mām ekaṁ śaraṇaṁ vraja. “Abandona todas as variedades de religião e simplesmente rende-te a mim.” (Bg. 18.66) Quando alguém se torna completamente fiel em relação a esta instrução, sua fé inquebrantável passa a ser a base para o seu avanço em vida espiritual.

이것이 바가바드 기따를 이해하는 올바른 방식이고 '스랃다'라 한다. 자기 마음대로 해석해 바가바드 기따의 어느 한 부분만을 인정하고 다른 부분은 거부하는 것이 아니다. 그것은 스랃다가 아니다. 스랃다는 바가바드 기따의 가르침 전체를 완전하게 인정하는 것을 의미하고 특히 마지막 지시 사항, 사르바-다르만 빠리땨쟈 맘 에깜 샤라남 브라자(sarva-dharmān parityajya mām ekaṁ śaraṇaṁ vraja)를 받아들이는 것을 뜻한다. “모든 종류의 종교를 버리고 오직 나에게 항복하라.” 《바가바드 기따 18.66》이 지시를 완전히 믿으면 이렇게 쌓은 강한 믿음이 영적 삶의 향상을 이루는 기초가 된다.

Aquele que se dedica cem por cento a cantar o mahā-mantra Hare Kṛṣṇa vai aos poucos compreendendo sua própria identidade espiritual. A menos que se cante com fé o mantra Hare Kṛṣṇa, Kṛṣṇa não se revela: sevonmukhe hi jihvādau svayam eva sphuraty adaḥ. (Bhakti-rasāmṛta sindhu 1.2.234) Não há meios artificiais pelos quais podemos compreender a Suprema Personalidade de Deus. Temos de servir ao Senhor fielmente. Tal serviço começa com a língua (sevonmukhe hi jihvādau), que significa que devemos sempre cantar os santos nomes do Senhor e aceitar kṛṣṇa-prasāda. Não devemos cantar nem aceitar mais nada. O Senhor Supremo Se revela ao devoto que segue este processo fielmente.

하레 끄리쉬나 마하 만뜨라 구송에 완전히 열중할 때 자신의 고유한 영적 정체성을 점진적으로 깨닫는다. 하레 끄리쉬나 만뜨라를 충실하게 구송하지 않는 한 끄리쉬나께서는 당신을 드러내 보이지 않으신다. 세본무케 히 지흐바다우 스바얌 에바 스푸라띠 아다하(sevonmukhe hi jihvādau svayam eva sphuraty adaḥ)《박띠 라삼리따 신두 1.2.234》. 최고인격신을 인위적인 방법으로 깨달을 수는 없다. 반드시 당신을 위한 봉사에 충실히 임해야 한다. 그런 봉사는 혀(세본무케 히 지흐바다우)로 시작되며 이는 항상 당신의 신성한 이름들을 구송하고 끄리쉬나-쁘라사다(kṛṣṇa-prasāda)를 받아들임을 의미한다. 그 외의 것을 구송하거나 받아들여서는 안 된다. 이 과정을 충실히 따르면 지고의 신께서 당신을 헌애자에게 드러내 보이신다.

Aquele que compreende que é servo eterno de Kṛṣṇa perde o seu interesse por tudo, exceto o serviço a Kṛṣṇa. Sempre pensando em nEle, planejando como propagar o santo nome dEle, este indivíduo compreende que a única coisa que tem a fazer é difundir o movimento da consciência de Kṛṣṇa em todo o mundo. Semelhante pessoa deve ser reconhecida como uttama-adhikārī, devendo-se aceitar sua companhia imediatamente, de acordo com os seis processos supracitados (dadāti pratigṛhṇāti etc.). Na verdade, o devoto vaiṣṇava avançado, uttama-adhikārī, deve ser aceito como mestre espiritual. Devemos oferecer-lhe todas as nossas posses, pois está prescrito que temos que entregar tudo o que temos ao mestre espiritual. O brahmacārī, em particular, deve pedir doações aos outros e oferecê-las ao mestre espiritual. Contudo, não se deve imitar o comportamento de um devoto avançado, ou mahā-bhāgavata, a menos que a pessoa seja autorrealizada, pois tal imitação fará com que esta se degrade.

스스로 끄리쉬나의 영원한 종이라고 깨달을 때 끄리쉬나를 향한 봉사 외에 다른 모든 것에 흥미를 잃게 된다. 항상 끄리쉬나를 생각하고 끄리쉬나의 신성한 이름을 확산할 방법을 궁리하며 자신의 유일한 임무는 전 세계에 끄리쉬나 의식 운동을 퍼지게 하는 것임을 이해한다. 그런 자는 웃다마-아디까리로 인식되어야 하고 여섯 과정(다다띠 쁘라띠그리흐나띠 등)에 따라 즉시 그와의 교제를 시작해야 한다. 실제로 매우 높은 경지에 있는 웃다마-아디까리 바이쉬나바 헌애자는 영적 스승으로 받아들여야 한다. 자기가 소유한 것이 무엇이든 영적 스승에게 드려야 한다고 명시되어 있으므로 우리가 소유한 것 모두 그에게 바쳐야 한다. 특히 브라흐마짜리는 다른 사람들에게 구걸한 보시를 영적 스승에게 바치게 되어 있다. 하지만 깨달음 없는 모방만으로는 결국 타락하게 되므로 고차원의 헌애자 혹은 마하-바가바따(mahā-bhāgavata)의 행위를 모방해서는 안 된다.

Neste verso, Śrīla Rūpa Gosvāmī aconselha o devoto a ser inteligente o bastante para distinguir entre o kaniṣṭha-adhikārī, o madhyama-adhikārī e o uttama-adhikārī. O devoto deve, também, saber qual é a sua própria posição e não deve tentar imitar um devoto situado em plataforma superior. Śrīla Bhaktivinoda Ṭhākura dá a entender sob o aspecto prático que se pode reconhecer um vaiṣṇava uttama-adhikārī por sua capacidade de converter ao vaiṣṇavismo muitas almas caídas. Ninguém deve tornar-se mestre espiritual sem ter alcançado a plataforma de uttama-adhikārī. O vaiṣṇava neófito ou aquele situado na plataforma intermediária também podem aceitar discípulos, só que tais discípulos devem estar na mesma plataforma, devendo-se compreender que, sob a orientação insuficiente de tal mestre espiritual, eles não podem avançar muito bem em direção ao objetivo último da vida. Por isso, um discípulo deve ter o cuidado de aceitar um uttama-adhikārī como mestre espiritual.

이 절에서 스릴라 루빠 고스와미는 까니쉬타-아디까리, 마댜마-아디까리, 웃다마-아디까리를 충분히 구별할 만큼 헌애자가 총명할 것을 조언한다. 헌애자는 또한 자신의 위치를 알아야 하고 더 높은 경지에 있는 헌애자를 모방하려고 해서는 안 된다. 스릴라 박띠비노다 타꾸라는 타락한 수많은 영혼을 바이쉬나바로 탈바꿈하게 하는 능력과 영향력이 바로 웃다마-아디까리 바이쉬나바를 알아볼 수 있는 실용적 힌트라고 제시했다. 웃다마-아디까리 단계에 이르지 않는 한 영적 스승이 되어서는 안 된다. 초심자 바이쉬나바 혹은 중간 단계에 있는 바이쉬나바 또한 제자를 둘 수 있지만, 그런 제자들은 그들과 같은 단계에 있는 사람들이어야 하고, 영적 스승의 불충분한 지도 탓에 인생의 궁극적 목표를 향해 많이 나아갈 수 없다는 사실을 명심해야 한다. 따라서 제자는 웃다마-아디까리를 영적 스승으로 받아들이도록 세심한 주의를 기울여야 한다.