VERSO 23

TEXT 23

Texto

Tekstas

antavat tu phalaṁ teṣāṁ
tad bhavaty alpa-medhasām
devān deva-yajo yānti
mad-bhaktā yānti mām api

Sinônimos

Synonyms

anta-vat — perecível; tu — mas; phalam — fruto; teṣām — deles; tat — esse; bhavati — torna-se; alpa-medhasām — daqueles de pouca inteligência; devān — aos semideuses; deva-yajaḥ — os adoradores dos semideuses; yānti — vão; mat — Meus; bhaktāḥ — devotos; yānti — vão; mām — para Mim; api — também.

anta-vat — netvarūs; tu — tačiau; phalam — vaisiai; teṣām — jų; tat — tie; bhavati — tampa; alpa-medhasām — tų, kurių menka nuovoka; devān — pas pusdievius; deva-yajaḥ — pusdievių garbintojai; yānti — eina; mat — Mano; bhaktāḥ — bhaktai; yānti — eina; mām — pas Mane; api — taip pat.

Tradução

Translation

Homens de pouca inteligência adoram os semideuses, e seus frutos são limitados e temporários. Aqueles que adoram os semideuses vão para os planetas dos semideuses, mas Meus devotos acabam alcançando Meu planeta supremo.

Menkos nuovokos žmonės garbina pusdievius, o to garbinimo vaisiai – riboti bei laikini. Pusdievių garbintojai eina į pusdievių planetas, bet Mano bhaktai galiausiai pasiekia aukščiausiąją Mano planetą.

Comentário

Purport

Alguns comentadores do Bhagavad-gītā dizem que quem adora um semideus pode alcançar o Senhor Supremo, mas aqui se afirma claramente que os adoradores de semideuses vão para os diferentes sistemas planetários onde vivem os vários semideuses, assim como um adorador do Sol alcança o Sol ou um adorador do semideus da Lua alcança a Lua. Da mesma forma, se alguém deseja adorar um semideus como Indra, ele pode atingir o planeta deste deus específico. Não se deve ficar pensando que todos, independentemente do semideus que alguém adore, alcançarão a Suprema Personalidade de Deus. Aqui isto é rejeitado, pois se afirma claramente que os adoradores dos semideuses vão para diferentes planetas no mundo material, mas o devoto do Senhor Supremo vai diretamente para o planeta supremo da Personalidade de Deus.

KOMENTARAS: Kai kurie „Bhagavad-gītos“ komentatoriai tvirtina, kad žmogus, garbinantis pusdievį, gali pasiekti Aukščiausiąjį Viešpatį, tačiau čia aiškiai pasakyta, kad pusdievių garbintojai eina į skirtingas pusdievių planetų sistemas, kuriose gyvena įvairūs pusdieviai, pvz.: Saulės garbintojas eina į Saulę, Mėnulio garbintojas – į Mėnulį. O štai norintieji garbinti kurį nors kitą pusdievį, pvz. Indrą, patenka į jo planetą. Negalima pasakyti, jog nesvarbu, kokį pusdievį garbintum, vis tiek pasieksi Aukščiausiąjį Dievo Asmenį. Posmas paneigia tokį teiginį, nes juk aiškiai pasakyta, kad pusdievių garbintojai eina į skirtingas materialaus pasaulio planetas, o Aukščiausiojo Viešpaties bhaktai eina tiesiog į aukščiausiąją Dievo Asmens planetą.

Neste ponto, pode-se argumentar que se os semideuses são diferentes partes do corpo do Senhor Supremo, então, seria possível alcançar a mesma meta adorando-os. Entretanto, os adoradores dos semideuses são menos inteligentes porque não sabem qual é a parte do corpo que deve ser suprida com alimentos. Alguns deles são tão tolos que alegam que há muitas partes e muitas maneiras de fornecer alimento. Nisto não há muita perspicácia. Pode alguém fornecer alimento ao corpo através dos ouvidos ou dos olhos? Eles não sabem que esses semideuses são diferentes partes do corpo universal do Senhor Supremo e, em sua ignorância, acreditam que cada semideus é um Deus autônomo, capaz de competir com o Senhor Supremo.

Gali būti pateiktas toks argumentas: jei pusdieviai – skirtingos Aukščiausiojo Viešpaties kūno dalys, tai garbinant juos turėtų būti pasiekiamas tas pats tikslas, kaip ir garbinant Aukščiausiąjį Viešpatį. Tačiau pusdievių garbintojai yra menkos nuovokos, nes nežino, kuriai kūno daliai reikia tiekti maistą. Kai kurie jų tokie kvaili, jog net tvirtina, kad yra daug kūno dalių, kurias galima pamaitinti, ir kad tam yra daug būdų. Bet tie būdai nepatikimi. Ar galima pamaitinti kūną per ausis ar akis? Tokie žmonės nežino, kad pusdieviai – skirtingos Aukščiausiojo Viešpaties visatos kūno dalys, ir dėl savo neišmanymo tiki, kad kiekvienas pusdievis yra savarankiškas Dievas ir Aukščiausiojo Viešpaties varžovas.

Não só os semideuses são partes do Senhor Supremo, mas as entidades vivas comuns também o são. No Śrīmad-Bhāgavatam, declara-se que os brāhmaṇas são a cabeça do Senhor Supremo, os kṣatriyas são Seus braços, os vaiśyas são Sua cintura, os śūdras são Suas pernas, e todos desempenham diferentes funções. Independentemente da situação, se alguém sabe que, tanto os semideuses quanto ele mesmo são partes integrantes do Senhor Supremo, seu conhecimento é perfeito. Mas se não compreende isto, ele alcança os diversos planetas onde residem os semideuses. Este não é o mesmo destino que o devoto alcança.

Ne tik pusdieviai, bet ir paprastos gyvosios esybės yra Aukščiausiojo Viešpaties dalys. „Śrīmad-Bhāgavatam“ pasakyta, kad brahmanai yra Aukščiausiojo Viešpaties galva, kṣatriyai – rankos, vaiśyai – juosmuo, śūdros – kojos, kad kiekviena dalis atlieka jai skirtą funkciją. Jeigu žmogus, nepaisant jo užimamos padėties, žino, kad ir pusdieviai, ir jis pats – neatskiriamos Aukščiausiojo Viešpaties dalelės, tai jo žinojimas tobulas. Bet šito nesuvokiantis pasiekia planetas, kuriose gyvena įvairūs pusdieviai. Bhaktas pasiekia kitą tikslą.

Os resultados conseguidos com as bênçãos dos semideuses são perecíveis porque, neste mundo material, os planetas, os semideuses e seus adoradores são todos perecíveis. Portanto, afirma-se claramente neste verso que todos os resultados obtidos com a adoração aos semideuses são perecíveis, e por isso essa adoração é executada pela entidade viva menos inteligente. Porque se ocupa em consciência de Kṛṣṇa, prestando serviço devocional ao Senhor Supremo, o devoto puro obtém existência eterna e bem-aventurada que é plena de conhecimento; suas conquistas, portanto, são diferentes daquelas alcançadas por alguém que costuma adorar os semideuses. O Senhor Supremo é ilimitado; Seu favor é ilimitado; Sua misericórdia é ilimitada. Por conseguinte, a misericórdia que o Senhor Supremo concede a Seus devotos puros é ilimitada.

Pusdievių palaiminimų rezultatai – netvarūs, nes ir materialaus pasaulio planetos, ir patys pusdieviai, ir jų garbintojai nėra amžini. Todėl posme aiškiai pasakyta, kad viskas, kas gaunama garbinant pusdievius – laikina, kad pusdievius garbina tik menkos nuovokos gyvoji esybė. Kadangi tyras Kṛṣṇą įsisąmoninęs bhaktas pasiaukojęs tarnauja Aukščiausiajam Viešpačiui, jis pasiekia amžiną, palaimingą ir kupiną visiško žinojimo būtį. Taigi, tikslai, kuriuos pasiekia jis ir pusdievių garbintojas – skirtingi. Aukščiausiasis Viešpats beribis. Jo malonė – neišsenkanti, o gailestingumas – begalinis. Todėl malonė, kurią Jis teikia Savo tyriems bhaktams, neturi ribų.