Skip to main content

VERSO 44

TEXT 44

Texto

Tekst

pūrvābhyāsena tenaiva
hriyate hy avaśo ’pi saḥ
jijñāsur api yogasya
śabda-brahmātivartate
pūrvābhyāsena tenaiva
hriyate hy avaśo ’pi saḥ
jijñāsur api yogasya
śabda-brahmātivartate

Sinônimos

Synonyms

pūrva — anterior; abhyāsena — pela prática; tena — por esta; eva — decerto; hriyate — é atraído; hi — com certeza; avaśaḥ — automaticamente; api — também; saḥ — ele; jijñāsuḥ — desejando saber; api — mesmo; yogasya — sobre yoga; śabda-brahma — princípios ritualísticos das escrituras; ativartate — transcende.

pūrva — tidligere; abhyāsena — gennem praksis; tena — gennem den; eva — afgjort; hriyate — tiltrækkes; hi — med sikkerhed; avaśaḥ — automatisk; api — også; saḥ — han; jijñāsuḥ — nysgerrig; api — endda; yogasya — om yoga; śabda-brahma — skrifternes ritualistiske principper; ativartate — han transcenderer.

Tradução

Translation

Em virtude da consciência divina de sua vida anterior, ele automaticamente se sente atraído aos princípios ióguicos — mesmo sem buscá-los. Tal transcendentalista inquisitivo está sempre acima dos princípios ritualísticos das escrituras.

I kraft af sit tidligere livs guddommelige bevidsthed tiltrækkes han automatisk af yoga-principperne, selv uden at opsøge dem. En sådan videbegærlig transcendentalist er altid hævet over skrifternes rituelle principper.

Comentário

Purport

Os yogīs avançados não sentem muita atração pelos rituais das escrituras, mas são automaticamente atraídos aos princípios da yoga, que podem elevá-los à completa consciência de Kṛṣṇa, a perfeição máxima da yoga. O Śrīmad-Bhāgavatam (3.33.7) explica da seguinte maneira esse desinteresse que os transcendentalistas adiantados sentem pelos rituais védicos:

FORKLARING: Avancerede yogīer er ikke særlig tiltrukkede af skrifternes ritualer, men de bliver automatisk tiltrukket af yoga-principperne, der kan ophøje dem til fuld Kṛṣṇa-bevidsthed, den højeste fuldkommenhed i yoga. I Śrīmad-Bhāgavatam (3.33.7) bliver de avancerede transcendentalisters ligegyldighed over for de vediske ritualer forklaret som følger:

aho bata śva-paco ’to garīyān
yaj-jihvāgre vartate nāma tubhyam
tepus tapas te juhuvuḥ sasnur āryā
brahmānūcur nāma gṛṇanti ye te
aho bata śva-paco ’to garīyān
yaj-jihvāgre vartate nāma tubhyam
tepus tapas te juhuvuḥ sasnur āryā
brahmānūcur nāma gṛṇanti ye te

“Ó meu Senhor! As pessoas que cantam os santos nomes de Vossa Onipotência são muitíssimo avançadas na vida espiritual, mesmo que tenham nascido em famílias de comedores de cães. Essas pessoas sem dúvida executaram todos os tipos de austeridades e sacrifícios, banharam-se em todos os lugares sagrados e concluíram todos os estudos das escrituras.”

“O min Herre! Personer, der reciterer Dine hellige navne, er meget, meget avancerede i åndeligt liv, selv hvis de er født i familier af hundeædere. Sådanne lovprisere [af Dine hellige navne] har utvivlsomt udført alle mulige former for askese og offerhandlinger, taget bad på alle de hellige steder og færdiggjort alle skriftlige studier.”

Um exemplo famoso que confirma isso foi apresentado pelo Senhor Caitanya, que aceitou µhākura Haridāsa como um de Seus discípulos mais importantes. Embora tivesse nascido em família muçulmana, µhākura Haridāsa foi elevado ao posto de nāmācārya pelo Senhor Caitanya devido ao fato de que ele seguia rigidamente o seguinte princípio: cantar todos os dias trezentos mil santos nomes do Senhor — Hare Kṛṣṇa, Hare Kṛṣṇa, Kṛṣṇa Kṛṣṇa, Hare Hare, Hare Rāma, Hare Rāma, Rāma Rāma, Hare Hare. E porque cantava constantemente o santo nome do Senhor, compreende-se que em sua vida anterior ele deve ter-se submetido a todos os métodos ritualísticos dos Vedas, conhecidos como śabda-brahma. A não ser que se esteja purificado, não é possível adotar os princípios da consciência de Kṛṣṇa ou ocupar-se no canto do santo nome do Senhor, Hare Kṛṣṇa.

Det berømte eksempel på dette blev givet af Herren Caitanya, der accepterede Ṭhākura Haridāsa som en af Sine allervigtigste disciple. Selv om Ṭhākura Haridāsa på en eller anden måde var blevet født i en muslimsk familie, ophøjede Herren Caitanya ham til posten som nāmācārya, fordi han strengt efterlevede et princip om dagligt at recitere 300.000 af Herrens hellige navne: Hare Kṛṣṇa, Hare Kṛṣṇa, Kṛṣṇa Kṛṣṇa, Hare Hare/ Hare Rāma, Hare Rāma, Rāma Rāma, Hare Hare. At han konstant reciterede Herrens hellige navn, viser, at han i sit tidligere liv må have gennemgået alle Vedaernes rituelle metoder, der kaldes śabda-brahma. Man kan derfor ikke hengive sig til de Kṛṣṇa-bevidste principper eller blive engageret i at recitere Herrens hellige navn, Hare Kṛṣṇa, medmindre man først er blevet renset.