Skip to main content

VERSO 4

TEXT 4

Texto

Tekst

arjuna uvāca
aparaṁ bhavato janma
paraṁ janma vivasvataḥ
katham etad vijānīyāṁ
tvam ādau proktavān iti
arjuna uvāca
aparaṁ bhavato janma
paraṁ janma vivasvataḥ
katham etad vijānīyāṁ
tvam ādau proktavān iti

Sinônimos

Synonyms

arjunaḥ uvāca — Arjuna disse; aparam — mais novo; bhavataḥ — Seu; janma — nascimento; param — superior; janma — nascimento; vivasvataḥ — do deus do Sol; katham — como; etat — isto; vijānīyām — entenderei; tvam — Você; ādau — no começo; proktavān — ensinou; iti — assim.

arjunaḥ uvāca — Arjuna sagde; aparam — yngre; bhavataḥ — Din; janma — fødsel; param — ældre; janma — fødsel; vivasvataḥ — solgudens; katham — hvordan; etat — dette; vijānīyām — skal jeg forstå; tvam — Du; ādau — i begyndelsen; proktavān — instruerede; iti — således.

Tradução

Translation

Arjuna disse: O deus do Sol, Vivasvān, nasceu antes de Você. Como poderei entender que, no começo, Você lhe ensinou esta ciência?

Arjuna sagde: Solguden Vivasvān blev født længe før Dig. Hvordan skal jeg kunne forstå, at Du i begyndelsen underviste ham i denne videnskab?

Comentário

Purport

Arjuna é um devoto aceito pelo Senhor, então, como poderia ele não acreditar nas palavras de Kṛṣṇa? O fato é que Arjuna não está questionando para si próprio, mas sim para aqueles que não acreditam na Suprema Personalidade de Deus ou os demônios que não gostam da idéia de que se deva aceitar Kṛṣṇa como a Suprema Personalidade de Deus; para tais pessoas somente é que Arjuna pergunta sobre este ponto, como se ele próprio não estivesse informado sobre a Personalidade de Deus, ou Kṛṣṇa. Como ficará evidente no Décimo Capítulo, Arjuna sabia perfeitamente bem que Kṛṣṇa é a Suprema Personalidade de Deus, a fonte de tudo e a última palavra em transcendência. É claro que Kṛṣṇa também apareceu nesta Terra como o filho de Devakī. É muito difícil para o homem comum entender como Kṛṣṇa permaneceu a mesma Suprema Personalidade de Deus, a eterna pessoa original. Portanto, para esclarecer este ponto, Arjuna apresentou esta questão a Kṛṣṇa para que Ele mesmo pudesse falar com autoridade. O fato de que Kṛṣṇa é a autoridade suprema é aceito pelo mundo todo não só no momento presente, mas desde os tempos imemoriais, e somente os demônios O rejeitam. E assim, como Kṛṣṇa é a autoridade aceita por todos, Arjuna Lhe fez esta pergunta para que Kṛṣṇa descrevesse a Si mesmo e não fosse retratado pelos demônios, que sempre tentam fazer dEle uma imagem distorcida que possa ser compreendida pelos demônios e seus seguidores. É necessário que todos conheçam a ciência de Kṛṣṇa, para o próprio interesse. Portanto, quando Kṛṣṇa fala de Si mesmo, isto é auspicioso para todos os mundos. Aos demônios, estas explicações dadas pelo próprio Kṛṣṇa podem parecer estranhas, porque eles sempre estudam Kṛṣṇa do seu próprio ponto de vista, mas aqueles que são devotos acolhem calorosamente as afirmações de Kṛṣṇa quando faladas pelo próprio Kṛṣṇa. Os devotos sempre adorarão estas declarações autorizadas de Kṛṣṇa porque estão sempre ávidos por saber cada vez mais sobre Ele. Os ateus, que consideram Kṛṣṇa um homem comum, podem assim vir a saber que Kṛṣṇa é sobre-humano, que Ele é sac-cid-ānanda-vigraha — a forma eterna de bem-aventurança e conhecimento — que é transcendental e que está acima do domínio dos modos da natureza material e acima da influência do tempo e do espaço. Um devoto de Kṛṣṇa como Arjuna, sem dúvida está acima de qualquer mal-entendido a respeito da posição transcendental de Kṛṣṇa. O fato de Arjuna apresentar esta questão diante do Senhor é uma simples tentativa que o devoto faz para desafiar a atitude ateísta de pessoas que consideram Kṛṣṇa como um ser humano comum, sujeito aos modos da natureza material.

FORKLARING: Arjuna er en anerkendt hengiven af Herren, så hvordan kunne han ikke tro på Kṛṣṇas ord? Faktum er, at Arjuna ikke spurgte for sin egen skyld, men for dem, der ikke tror på Guddommens Højeste Personlighed, eller af hensyn til dæmonerne, der ikke bryder sig om, at Kṛṣṇa skal accepteres som Guddommens Højeste Personlighed. Arjuna spurgte udelukkende for deres skyld, som om han ikke selv kendte til Guddommens Personlighed, Kṛṣṇa. Som det vil fremgå af kapitel 10, vidste Arjuna udmærket godt, at Kṛṣṇa er Guddommens Højeste Personlighed, ophav til alting og det endelige ord i transcendensen. Kṛṣṇa åbenbarede Sig selvfølgelig også på denne jord som Devakīs søn, og hvordan Kṛṣṇa alligevel forblev den samme Guddommens Højeste Personlighed, den evige oprindelige person, har et almindeligt menneske meget svært ved at forstå. For at få dette punkt uddybet stillede Arjuna dette spørgsmål til Kṛṣṇa, så Han Selv kunne besvare det autoritativt. At Kṛṣṇa er den højeste autoritet, accepteres af hele verden ikke bare nu, men lige siden tidernes morgen er Han blevet anerkendt som så, og kun dæmonerne nægter at tro på Ham. Hvorom alt er, stillede Arjuna Kṛṣṇa dette spørgsmål, eftersom Han er den højeste autoritet og er anerkendt af alle, så Kṛṣṇa kunne beskrive Sig Selv frem for at blive skildret af dæmonerne, der altid prøver at fordreje Ham på en måde, der er forståelig for dæmonerne og deres tilhængere. Alle har brug for at forstå videnskaben om Kṛṣṇa for deres egen skyld. Når Kṛṣṇa taler om Sig Selv, er det derfor lykkebringende for alle verdener. Disse forklaringer fra Kṛṣṇa Selv virker måske underlige på dæmonerne, for de studerer kun Kṛṣṇa fra deres egen synsvinkel, men de hengivne byder med glæde Kṛṣṇas udtalelser velkomne, når de kommer fra Kṛṣṇa Selv. De hengivne priser altid sådanne autoritative udtalelser fra Kṛṣṇa, for hengivne er hele tiden ivrige efter at vide mere og mere om Ham. Ateisterne, der betragter Kṛṣṇa som et almindeligt menneske, kan på denne måde lære, at Kṛṣṇa er overmenneskelig, at Han er sac-cid-ānanda-vigraha, den evige form af lyksalighed og viden, at Han er transcendental, og at Han er hævet over indflydelsen fra den materielle naturs kvaliteter såvel som over tid og rum. En Kṛṣṇa-hengiven som Arjuna har utvivlsomt lagt enhver misforståelse af Kṛṣṇas transcendentale position bag sig, så når Arjuna stiller Herren dette spørgsmål, er det blot den hengivnes forsøg på at imødegå den ateistiske holdning hos personer, der anser Kṛṣṇa for at være et almindeligt menneske, der er underlagt den materielle naturs kvaliteter.