Skip to main content

VERSO 20

TEXT 20

Texto

Tekst

āsurīṁ yonim āpannā
mūḍhā janmani janmani
mām aprāpyaiva kaunteya
tato yānty adhamāṁ gatim
āsurīṁ yonim āpannā
mūḍhā janmani janmani
mām aprāpyaiva kaunteya
tato yānty adhamāṁ gatim

Sinônimos

Synonyms

āsurīm — demoníacas; yonim — espécies; āpannāḥ — ganhando; mūḍhāḥ — os tolos; janmani janmani — em nascimento após nascimento; mām — a Mim; aprāpya — sem alcançar; eva — decerto; kaunteya — ó filho de Kuntī; tataḥ — depois disso; yānti — vão; adhamām — condenado; gatim — destino.

āsurīm — dæmoniske; yonim — arter; āpannāḥ — idet de opnår; mūḍhāḥ — de tåbelige; janmani janmani — i fødsel efter fødsel; mām — Mig; aprāpya — uden at opnå; eva — afgjort; kaunteya — O Kuntīs søn; tataḥ — derefter; yānti — de går; adhamām — til det fordømte; gatim — bestemmelsessted.

Tradução

Translation

Submetendo-se a repetidos nascimentos entre as espécies de vida demoníaca, ó filho de Kuntī, tais pessoas jamais conseguem aproximar-se de Mim. Aos poucos, elas afundam-se na mais abominável condição de existência.

Sådanne personer fødes i dæmoniske arter igen og igen og kan aldrig komme til Mig, O Kuntīs søn. Gradvist synker de ned til den mest afskyelige form for eksistens.

Comentário

Purport

Sabe-se que Deus é misericordiosíssimo, mas aqui se vê que Deus nunca é misericordioso com os demoníacos. Afirma-se claramente que as pessoas demoníacas, vida após vida, são postas em ventres de outros demônios, e, não obtendo a misericórdia do Senhor Supremo, descem ainda mais, até que acabam conseguindo corpos de gatos, cachorros e porcos. Afirma-se com clareza que à medida que vivem, tais demônios praticamente não têm oportunidade alguma de receber a misericórdia de Deus. Nos Vedas também se declara que tais pessoas afundam-se gradualmente para se tornarem cachorros e porcos. Neste contexto pode-se então argumentar que Deus não deve ser proclamado como todo-misericordioso já que Ele não é misericordioso com esses demônios. Em resposta a esta questão, encontramos no Vedānta-sūtra que o Senhor Supremo não tem ódio a ninguém. O fato de os asuras, ou demônios, assumirem estados de vida inferior é apenas outro aspecto de Sua misericórdia. Às vezes, os asuras são mortos pelo Senhor Supremo, mas este extermínio também é bom para eles, pois a literatura védica nos ensina que todo aquele que é morto pelo Senhor Supremo se libera. Na história, há exemplos de muitos asuras — Rāvaṇa, Kaṁsa, Hiraṇyakaśipu — aos quais o Senhor apareceu em várias encarnações só para matá-los. Portanto, a misericórdia de Deus é mostrada aos asuras se eles tiverem a sorte de ser mortos por Ele.

FORKLARING: Det er alment kendt, at Gud er fuldstændig barmhjertig, men her ser vi, at Han aldrig er barmhjertig mod dæmonerne. Det fremgår klart, at liv efter liv placeres dæmoniske mennesker i tilsvarende dæmoners moderliv, og uden at opnå den Højeste Herres nåde synker de dybere og dybere ned, så de til sidst får kroppe som hunde, katte og svin. Det fremgår tydeligt, at sådanne dæmoner praktisk taget ingen chance har for at modtage Guds nåde på noget stadie i kommende liv. I Vedaerne (Chāndogya Upaniṣad 5.10.7) står der også, at sådanne personer gradvist synker ned for at blive hunde og svin. I denne forbindelse kan man indvende, at Gud ikke kan siges at være barmhjertig, når Han ikke er barmhjertig mod sådanne dæmoner. Som svar på denne indvending finder vi i Vedānta-sūtra (2.1.34), at den Højeste Herre hader ingen. Anbringelsen af asuraerne eller dæmonerne i den laveste livsstatus er blot en anden side af Hans barmhjertighed. Somme tider bliver asuraer dræbt af den Højeste Herre, men at blive slået ihjel på denne måde er også godt for dem, for i den vediske litteratur finder vi, at alle, der bliver slået ihjel af den Højeste Herre, opnår befrielse. I historien er der mange eksempler på asuraer som Rāvaṇa, Kaṁsa og Hiraṇyakaśipu, for hvem Herren viste Sig i forskellige inkarnationer blot for at slå dem ihjel. Gud viser derfor Sin barmhjertighed mod asuraerne, hvis de er så heldige at blive slået ihjel af Ham.