Skip to main content

VERSOS 22-25

TEXTS 22-25

Texto

Texto

śrī-bhagavān uvāca
prakāśaṁ ca pravṛttiṁ ca
moham eva ca pāṇḍava
na dveṣṭi sampravṛttāni
na nivṛttāni kāṅkṣati
śrī-bhagavān uvāca
prakāśaṁ ca pravṛttiṁ ca
moham eva ca pāṇḍava
na dveṣṭi sampravṛttāni
na nivṛttāni kāṅkṣati
udāsīna-vad āsīno
guṇair yo na vicālyate
guṇā vartanta ity evaṁ
yo ’vatiṣṭhati neṅgate
udāsīna-vad āsīno
guṇair yo na vicālyate
guṇā vartanta ity evaṁ
yo ’vatiṣṭhati neṅgate
sama-duḥkha-sukhaḥ sva-sthaḥ
sama-loṣṭāśma-kāñcanaḥ
tulya-priyāpriyo dhīras
tulya-nindātma-saṁstutiḥ
sama-duḥkha-sukhaḥ sva-sthaḥ
sama-loṣṭāśma-kāñcanaḥ
tulya-priyāpriyo dhīras
tulya-nindātma-saṁstutiḥ
mānāpamānayos tulyas
tulyo mitrāri-pakṣayoḥ
sarvārambha-parityāgī
guṇātītaḥ sa ucyate
mānāpamānayos tulyas
tulyo mitrāri-pakṣayoḥ
sarvārambha-parityāgī
guṇātītaḥ sa ucyate

Sinônimos

Palabra por palabra

śrī-bhagavān uvāca — a Suprema Personalidade de Deus disse; prakāśam — iluminação; ca — e; pravṛttim — apego; ca — e; moham — ilusão; eva ca — também; pāṇḍava — ó filho de Pāṇḍu; na dveṣṭi — não odeia; sampravṛttāni — embora desenvolvido; na nivṛttāni — nem parando o desenvolvimento; kāṅkṣati — deseja; udāsīna-vat — como que neutro; āsīnaḥ — situado; guṇaiḥ — pelas qualidades; yaḥ — aquele que; na — nunca; vicālyate — se agita; guṇāḥ — as qualidades; vartante — estão agindo; iti evam — conhecendo assim; yaḥ — aquele que; avatiṣṭhati — permanece; na — nunca; iṅgate — vacila; sama — igual; duḥkha — em sofrimento; sukhaḥ — e felicidade; sva-thaḥ — estando situado em si mesmo; sama — igualmente; loṣṭa — um torrão de terra; aśma — pedra; kāñcanaḥ — ouro; tulya — igualmente disposto; priya — ao querido; apriyaḥ — e ao indesejável; dhīraḥ — estável; tulya — igual; nindā — em difamação; ātma-saṁstutiḥ — e louvor de si mesmo; māna — em honra; apamānayoḥ — e desonra; tulyaḥ — igual; tulyaḥ — igual; mitra — de amigos; ari — e inimigos; pakṣayoḥ — aos grupos; sarva — de todos; ārambha — esforços; parityāgī — renunciador; guṇa-atītaḥ — transcendental aos modos da natureza material; saḥ — ele; ucyate — diz-se que é.

śrī-bhagavān uvāca — la Suprema Personalidad de Dios dijo; prakāśam — iluminación; ca — y; pravṛttim — apego; ca — y; moham — ilusión; eva ca — también; pāṇḍava — ¡oh, hijo de Pāṇḍu!; na dveṣṭi — no odia; sampravṛttāni — aunque desarrollado; na nivṛttāni — ni deteniendo el desarrollo; kāṅkṣati — desea; udāsīna-vat — como si fuera neutral; āsīnaḥ — situado; guṇaiḥ — por las cualidades; yaḥ — aquel que; na — nunca; vicālyate — se agita; guṇāḥ — las cualidades; vartante — actúan; iti evam — conociendo esto; yaḥ — aquel que; avatiṣṭhati — permanece; na — nunca; iṅgate — vacila; sama — igual; duḥkha — en la aflicción; sukhaḥ — y en la felicidad; sva-sthaḥ — estando situado en sí mismo; sama — igualmente; loṣṭa — un poco de tierra; aśma — piedra; kāñcanaḥ — oro; tulya — con igual disposición; priya — con lo querido; apriyaḥ — y lo indeseable; dhīraḥ — firme; tulya — igual; nindā — en la difamación; ātma-saṁstutiḥ — y en la alabanza de sí mismo; māna — en el honor; apamānayoḥ — y en el deshonor; tulyaḥ — igual; tulyaḥ — igual; mitra — de amigos; ari — y enemigos; pakṣayoḥ — a los bandos; sarva — de todos; ārambha — esfuerzos; parityāgī — renunciante; guṇa-atītaḥ — trascendental a las modalidades materiales de la naturaleza; saḥ — él; ucyate — se dice que es.

Tradução

Traducción

A Suprema Personalidade de Deus disse: Ó filho de Pāṇḍu, aquele que não odeia a iluminação, o apego e a ilusão quando estão presentes, nem os deseja quando desaparecem; que não se abala nem se perturba com quaisquer das reações das qualidades materiais, permanecendo neutro e transcendental, sabendo que os modos é que são ativos; que está situado no eu e tem o mesmo comportamento diante da felicidade e do sofrimento; que olha para um punhado de terra, uma pedra e um pedaço de ouro com a mesma visão; que é igual para o desejável e o indesejável; que é estável, igual no louvor e na repreensão, honra e desonra; que dá o mesmo tratamento tanto ao amigo quanto ao inimigo; e que renunciou a todas as atividades materiais — diz-se que essa pessoa transcendeu os modos da natureza.

La Suprema Personalidad de Dios dijo: ¡Oh, hijo de Pāṇḍu!, aquel que no odia la iluminación, el apego ni la ilusión cuando están presentes, ni los añora cuando desaparecen; que se mantiene firme e imperturbable a través de todas esas reacciones de las cualidades materiales, y que permanece neutral y trascendental, sabiendo que solo las modalidades están activas; que está situado en el ser y que considera que la felicidad y la aflicción son iguales; que mira con la misma visión un poco de tierra, una piedra y un pedazo de oro; que tiene la misma disposición hacia lo deseable y lo indeseable; que es constante, encontrándose igual de bien en la alabanza y en la censura, en el honor y en el deshonor; que trata igual al amigo y al enemigo; y que ha renunciado a todas las actividades materiales: una persona que es así, se dice que ha trascendido las modalidades de la naturaleza.

Comentário

Significado

Arjuna apresentou três perguntas diferentes, e o Senhor responde a elas, uma após outra. Nestes versos, Kṛṣṇa primeiro indica que quem se situa transcendentalmente não tem inveja e nada deseja. Quando o ser vivo permanece neste mundo material recluso no corpo material, deve-se compreender que está sob o controle de um dos três modos da natureza material. Quando está de fato fora do corpo, então está livre das garras dos modos da natureza material. Mas enquanto não sair do corpo material, ele deverá ser neutro. Ele deve ocupar-se no serviço devocional ao Senhor para que imediatamente deixe de identificar-se com o corpo material. Quando se identifica com o corpo material, ele só age em busca de prazer dos sentidos, mas quando se estabelece em consciência de Kṛṣṇa, o gozo dos sentidos pára automaticamente. Ninguém precisa do corpo material, nem precisa aceitar os ditames do corpo material. As qualidades dos modos materiais próprias de cada corpo agirão, mas como alma espiritual, o eu está alheio a essas atividades. Como ele fica à parte? Ele não deseja desfrutar o corpo, nem deseja sair dele. Situado nessa posição transcendental, o devoto automaticamente libera-se. Ele não precisa tentar livrar-se da influência dos modos da natureza material.

Arjuna presentó tres preguntas diferentes, y el Señor las responde una tras otra. En estos versos, Kṛṣṇa indica primero que una persona que está situada en el plano trascendental no envidia a nadie y no anhela nada. Cuando una entidad viviente permanece en este mundo material cubierta por el cuerpo material, se sobrentiende que se halla bajo el control de una de las tres modalidades de la naturaleza material. Cuando ella está de hecho fuera del cuerpo, está entonces fuera de las garras de las modalidades materiales de la naturaleza. Pero mientras no esté fuera del cuerpo material, debe ser neutral. Ella debe dedicarse al servicio devocional del Señor, para olvidar automáticamente su identificación con el cuerpo material. Cuando uno está consciente del cuerpo material, actúa solo para el goce de los sentidos, pero cuando uno traslada la conciencia hacia Kṛṣṇa, el goce de los sentidos cesa automáticamente. Uno no necesita este cuerpo material, y no necesita aceptar los mandatos del cuerpo material. Las cualidades de las modalidades materiales que hay en el cuerpo van a actuar, pero el ser, en su carácter de alma espiritual, es ajeno a esas actividades. ¿Cómo se vuelve ajeno? Él no desea disfrutar del cuerpo, ni desea salirse de él. Así pues, situado en el plano trascendental, el devoto queda libre automáticamente. Él no tiene que tratar de liberarse de la influencia de las modalidades de la naturaleza material.

A pergunta seguinte refere-se à conduta de alguém transcendentalmente situado. O materialista deixa-se afetar pela aparente honra e desonra oferecidas ao corpo, mas o transcendentalista não se deixa afetar por essa pseudo-honra e desonra. Ele executa seu dever em consciência de Kṛṣṇa e não se importa se alguém o respeita ou desrespeita. Aceita tudo aquilo que é favorável a seu dever em consciência de Kṛṣṇa, e, à exceção disso, ele não tem necessidade de nenhum objeto material, seja pedra, seja ouro. Ele considera todos como sendo seu amigo querido que o ajuda em sua execução da consciência de Kṛṣṇa, e não odeia seu aparente inimigo. Ele é equânime e vê tudo num nível de igualdade porque sabe perfeitamente bem que ele nada tem a ver com a existência material. Questões sociais e políticas não o afetam, porque ele conhece a situação das revoltas e distúrbios temporários. Ele não tenta obter nada para si mesmo. Ele pode tentar conseguir tudo para Kṛṣṇa, mas não se esforça em nada que lhe traga apenas benefício pessoal. Com esse comportamento, ele está em verdadeira transcendência.

La siguiente pregunta se refiere al comportamiento de una persona que está situada en el plano trascendental. A la persona que se encuentra en el plano material la afectan los llamados honor y deshonor que se le ofrecen al cuerpo, pero la persona situada en el plano trascendental no es afectada por ese falso honor y deshonor. Ella cumple su deber con conciencia de Kṛṣṇa y no se preocupa de que alguien la honre o la deshonre. Ella solo acepta cosas que son favorables para el desempeño de su deber de conciencia de Kṛṣṇa, pues, por lo demás, no necesita de nada material, ya sea una piedra u oro. Ella considera que todo el mundo es un amigo querido que la ayuda en la ejecución del proceso de conciencia de Kṛṣṇa, y no odia a su supuesto enemigo. Ella tiene igualdad de ánimo y ve todo en un mismo plano, porque sabe perfectamente bien que no tiene nada que ver con la existencia material. Las cuestiones sociales y políticas no la afectan, porque ella conoce la situación de las perturbaciones y trastornos temporales. Ella no intenta hacer nada para sí misma. Ella puede hacer cualquier cosa para Kṛṣṇa, pero no trata de hacer nada para sí. Por medio de un comportamiento tal, uno llega a situarse realmente en el plano trascendental.