Skip to main content

VERSOS 18-19

TEXTS 18-19

Texto

Texto

samaḥ śatrau ca mitre ca
tathā mānāpamānayoḥ
śītoṣṇa-sukha-duḥkheṣu
samaḥ saṅga-vivarjitaḥ
samaḥ śatrau ca mitre ca
tathā mānāpamānayoḥ
śītoṣṇa-sukha-duḥkheṣu
samaḥ saṅga-vivarjitaḥ
tulya-nindā-stutir maunī
santuṣṭo yena kenacit
aniketaḥ sthira-matir
bhaktimān me priyo naraḥ
tulya-nindā-stutir maunī
santuṣṭo yena kenacit
aniketaḥ sthira-matir
bhaktimān me priyo naraḥ

Sinônimos

Palabra por palabra

samaḥ — igual; śatrau — para com o inimigo; ca — também; mitre — para com o amigo; ca — também; tathā — assim; māna — em honra; apamānayoḥ — e desonra; śīta — no frio; uṣṇa — e calor; sukha — felicidade; duḥkheṣu — e aflição; samaḥ — equânime; saṅga-vivarjitaḥ — livre de toda a associação; tulya — igual; nindā — na difamação; stutiḥ — e fama; maunī — silencioso; santuṣṭaḥ — satisfeito; yena kenacit — com qualquer coisa; aniketaḥ — não tendo residência; sthira — fixo; matiḥ — determinação; bhakti-mān — ocupado em devoção; me — para Mim; priyaḥ — querido; naraḥ — um homem.

samaḥ — igual; śatrau — a un enemigo; ca — también; mitre — a un amigo; ca — también; tathā — así; māna — en el honor; apamānayoḥ — y el deshonor; śīta — en el frío; uṣṇa — calor; sukha — felicidad; duḥkheṣu — y aflicción; samaḥ — ecuánime; saṅga-vivarjitaḥ — libre de toda asociación; tulya — igual; nindā — en la difamación; stutiḥ — y la fama; maunī — callado; santuṣṭaḥ — satisfecho; yena kenacit — con cualquier cosa; aniketaḥ — sin tener residencia; sthira — fija; matiḥ — determinación; bhakti-mān — ocupado en la devoción; me — por Mí; priyaḥ — querido; naraḥ — un hombre.

Tradução

Traducción

Aquele que é igual para com amigos e inimigos; que é equânime na honra e na desonra, calor e frio, felicidade e aflição, fama e infâmia; que está sempre livre de associação contaminadora, sempre silencioso e satisfeito com qualquer coisa, que não se importa com nenhuma residência; que está fixo em conhecimento e se ocupa em serviço devocional — semelhante pessoa Me é muito querida. 

Aquel que es igual con amigos y enemigos, que mantiene la ecuanimidad en medio del honor y el deshonor, el calor y el frío, la felicidad y la aflicción, la fama y la infamia, que siempre está libre de relaciones contaminantes, que siempre es callado y se satisface con cualquier cosa, a quien no lo preocupa ninguna residencia, que está fijo en el plano del conocimiento y que está dedicado al servicio devocional, esa clase de persona es muy querida por Mí.

Comentário

Significado

SIGNIFICADO O devoto sempre está livre de toda a má associação. Algumas vezes, a pessoa é louvada e outras, difamada; essa é a natureza da sociedade humana. Mas o devoto é sempre transcendental à fama e infâmia, tristeza e felicidade artificiais. Ele é muito paciente. Ele só fala dos tópicos de Kṛṣṇa; portanto, ele é chamado silencioso. Silencioso não quer dizer que não se deva falar; silencioso quer dizer que não se deve falar desatinos. Deve-se falar apenas o essencial, e para o devoto, a conversa mais essencial é falar em prol do Senhor Supremo. Em todas as condições, o devoto é feliz; algumas vezes, ele pode conseguir alimentos muito saborosos, outras não, mas ele fica satisfeito. Tampouco se importa com acomodações residenciais. Algumas vezes, ele pode morar debaixo de uma árvore, e outras, pode morar num edifício muito suntuoso; ele não sente atração por nenhum dos dois. Ele é chamado fixo, porque é fixo em sua determinação e conhecimento. Nós encontramos repetições nas descrições das qualificações do devoto, mas isto é só para enfatizar o fato de que o devoto deve adquirir todas essas qualificações. Sem boas qualificações, ninguém pode ser um devoto puro. Harāv abhaktasya kuto mahad-guṇāḥ: quem não é devoto não tem boa qualificação. Quem quer ser reconhecido como devoto precisa desenvolver as boas qualificações. É claro que ele não executa por sua própria conta atividades adicionais com que obtenha essas qualificações, mas a ocupação em consciência de Kṛṣṇa e o serviço devocional automaticamente ajuda-o a desenvolvê-las. 

El devoto siempre está libre de todas las malas compañías. A veces uno es alabado, y a veces uno es difamado; esa es la naturaleza de la sociedad humana. Pero un devoto siempre es trascendental a la fama y la infamia artificiales, y a la felicidad o a la aflicción artificiales. Él es muy paciente. Él no habla de nada más que de lo que trate de Kṛṣṇa; por ende, se dice que es callado. «Callado» no significa que uno no debe hablar; callado significa que uno no debe hablar tonterías. Uno debe hablar solo de cosas esenciales, y para el devoto la conversación más esencial que existe es la de hablar en beneficio del Señor Supremo. El devoto es feliz en todas las condiciones; a veces puede que tenga comida muy sabrosa, y a veces no, pero él permanece satisfecho. Y a él no lo preocupa en qué lugar va a residir. Puede que a veces viva bajo un árbol, y a veces en un gran palacio; él no está atraído a ninguno de los dos. Se dice que él es fijo, porque él está fijo en su determinación y en su conocimiento. Puede que encontremos cierta repetición en las descripciones de las cualidades de un devoto, pero ello es solo para ilustrar el hecho de que el devoto tiene que adquirir todas esas cualidades. Sin buenas cualidades no se puede ser un devoto puro. Y harāv abhaktasya kuto mahad-guṇāḥ: alguien que no es devoto no tiene buenas cualidades. Aquel que quiere ser reconocido como devoto, debe cultivar las buenas cualidades. Claro que, él no se esfuerza por adquirir esas cualidades de alguna otra manera que no sea dedicándose al proceso de conciencia de Kṛṣṇa y al servicio devocional, lo cual lo ayuda automáticamente a cultivarlas.