TEXT 7

Tekst

Texte

sarva-bhūtāni kaunteya
prakṛtiṁ yānti māmikām
kalpa-kṣaye punas tāni
kalpādau visṛjāmy aham

Synoniemen

Synonyms

sarva-bhūtāni — alle geschapen wezens; kaunteya — o zoon van Kuntī; prakṛtim — natuur; yānti — gaan binnen; māmikām — Mijn; kalpa-kṣaye — aan het einde van het kalpa; punaḥ — opnieuw; tāni — al die; kalpa-ādau — aan het begin van het kalpa; visṛjāmi — schep; aham — Ik.

sarva-bhūtāni: tous les êtres créés; kaunteya: ô fils de Kuntī; prakṛtim: nature; yānti: entrent en; māmikām: Ma; kalpa-kṣaye: à la fin d’un cycle d’âges; punaḥ: encore; tāni: tous ceux-ci; kalpa-ādau: au début du cycle d’âges; visṛjāmi: crée; aham: Je.

Vertaling

Translation

O zoon van Kuntī, aan het einde van een kalpa gaan alle materiële manifestaties binnen in Mijn natuur en aan het begin van een volgend kalpa schep Ik ze door Mijn almacht opnieuw.

À la fin d’un cycle d’âges, ô fils de Kuntī, toutes les manifestations matérielles rentrent en la nature cosmique qui est Mienne, et au début du suivant, en vertu de Ma puissance, Je les recrée toutes.

Betekenisverklaring

Purport

De schepping, instandhouding en vernietiging van deze materiële kosmos zijn volledig afhankelijk van de allerhoogste wil van de Persoonlijkheid Gods. ‘Aan het einde van een kalpa’ betekent op het moment van de dood van Brahmā. Brahmā leeft honderd jaar en īīn van zijn dagen staat gelijk aan 4.300.000.000 van onze aardse jaren. Zijn nacht duurt even lang. Zijn maand bestaat uit dertig van zulke dagen en nachten en zijn jaar bestaat uit twaalf maanden. Wanneer Brahmā na honderd van zulke jaren sterft, vindt de verwoesting of vernietiging plaats; dit betekent dat de energie die door de Allerhoogste Heer gemanifesteerd was, weer in Hemzelf wordt opgenomen. Wanneer het opnieuw nodig is de kosmos te laten ontstaan, dan wordt dit door Zijn wil gedaan. Bahu syām: ‘Hoewel Ik īīn ben, zal Ik vele worden.’ Dit is een Vedisch aforisme (Chāndogya Upaniṣad 6.2.3). Hij expandeert Zichzelf in de materiële energie en daardoor ontstaat de hele materiële kosmos opnieuw.

Création, soutien et destruction du monde matériel sont entièrement subordonnés à la volonté suprême de Dieu. L’expression « à la fin d’un cycle d’âges », dans ce verset, signifie à la mort de Brahmā. La durée de la vie de Brahmā est de cent ans, cent années dont chaque jour équivaut à 4320000000 de nos années terrestres, et autant chaque nuit. Ses mois comptent trente de ces jours et de ces nuits; ses années, douze de ces mois. C’est après cent de ces années, à la mort de Brahmā donc, que survient la dévastation, la destruction de l’univers matériel. Ce qui signifie que l’énergie déployée par le Seigneur Suprême au moment de la création se résorbe en Lui. Lorsque ensuite, il devient nécessaire de manifester à nouveau le cosmos, seule intervient la volonté du Seigneur. Bahu syām – « Je suis un, mais Je Me ferai multiple », énonce l’aphorisme védique extrait de la Chāndogya Upaniṣad (6.2.3). Dieu Se déploie à travers l’énergie matérielle et génère à nouveau la manifestation cosmique.