TEXT 13

Tekst

mahātmānas tu māṁ pārtha
daivīṁ prakṛtim āśritāḥ
bhajanty ananya-manaso
jñātvā bhūtādim avyayam

Synoniemen

Synonyms

mahā-ātmānaḥ — de grote zielen; tu — maar; mām — tot Mij; pārtha — o zoon van Pṛthā; daivīm — goddelijke; prakṛtim — natuur; āśritāḥ — toevlucht genomen tot; bhajanti — bewijzen dienst; ananya-manasaḥ — zonder dat de geest afdwaalt; jñātvā — kennend; bhūta — van de schepping; ādim — de oorsprong; avyayam — onuitputtelijk.

mahā-ātmānaḥ — de store sjæle; tu — men; mām — Mig; pārtha — O Pṛthās søn; daivīm — den guddommelige; prakṛtim — natur; āśritāḥ — som har søgt tilflugt i; bhajanti — de tjener; ananya-manasaḥ — uden at sindet afviger; jñātvā — efter at have forstået; bhūta — til skabelsen; ādim — oprindelsen; avyayam — uudtømmelig.

Vertaling

Translation

O zoon van Pṛthā, zij die niet misleid zijn, de grote zielen, wordendoor de goddelijke natuur beschermd. Ze zijn voortdurend en uitsluitend bezig met devotionele dienst, omdat ze Me kennen alsde Allerhoogste Persoonlijkheid Gods, die oorspronkelijk en onuitputtelijk is.

O Pṛthās søn, de store sjæle, der ikke er vildledte, står under den guddommelige naturs beskyttelse. De er fuldt ud engageret i hengiven tjeneste, for de kender Mig som Guddommens Højeste Personlighed, oprindelig og uudtømmelig.

Betekenisverklaring

Purport

In dit vers wordt een duidelijke beschrijving van de mahātmā gegeven. Het eerste teken van een mahātmā is dat hij zich altijd in de goddelijke natuur bevindt; hij wordt niet bestuurd door de materiële natuur. Hoe gaat dit in zijn werk? Dat wordt in het zevende hoofdstuk uitgelegd: wie zich aan de Allerhoogste Persoonlijkheid Gods, Śrī Kṛṣṇa, overgeeft, raakt onmiddellijk bevrijd uit de greep van de materiële natuur. Dat is de kwalificatie. Iemand kan uit de greep van de materiële natuur bevrijd worden, zodra hij zijn ziel aan de Allerhoogste Persoonlijkheid Gods overgeeft. Dat is een eerste beschrijving van de betekenis van mahātmā. Omdat het levend wezen tot de tussenenergie behoort, zal het, zodra het uit de greep van de tussenenergie bevrijd is, onder de leiding van de spirituele natuur komen. De leiding van de spirituele natuur wordt daivī prakṛti, de goddelijke natuur, genoemd. Wanneer iemand op die manier — door zich over te geven aan de Allerhoogste Persoonlijkheid Gods — verheven wordt, bereikt hij het niveau van een grote ziel, een mahātmā.

FORKLARING: I dette vers gives der en klar beskrivelse af mahātmāen. En mahātmās første kendetegn er, at han allerede befinder sig i den guddommelige natur. Han står ikke under den materielle naturs kontrol. Hvorledes går det til? Det blev forklaret i kapitel 7, vers 14. Den, der overgiver sig til Guddommens Højeste Personlighed, bliver øjeblikkeligt befriet fra den materielle naturs kontrol. Det er kvalifikationen. Man kan blive fri for den materielle naturs kontrol i samme øjeblik, man overgiver sin sjæl til Guddommens Højeste Personlighed, Śrī Kṛṣṇa. Det er den grundlæggende formel. Eftersom det levende væsen tilhører den marginale energi, sættes han under vejledning af den åndelige natur, så snart han er frigjort fra den materielle naturs kontrol. Den åndelige naturs vejledning kaldes daivī prakṛti eller guddommelig natur. Når man på den måde ophøjes ved at overgive sig til Guddommens Højeste Personlighed, forfremmes man til niveauet af en stor sjæl, en mahātmā.

De mahātmā laat zich niet afleiden door dingen die niets met Kṛṣṇa te maken hebben, omdat hij heel goed weet dat Kṛṣṇa de oorspronkelijke Allerhoogste Persoon is en de oorzaak van alle oorzaken. Daarover bestaat geen twijfel. Zo’n mahātmā of grote ziel ontwikkelt zich door omgang met andere mahātmā’s of zuivere toegewijden. Zuivere toegewijden voelen zich niet eens aangetrokken tot andere gedaanten van Kṛṣṇa, zoals de vierarmige Mahā-Viṣṇu. Ze voelen zich alleen aangetrokken tot de twee-armige gedaante van Kṛṣṇa. Ze voelen zich niet aangetrokken tot andere gedaanten van Kṛṣṇa en interesseren zich evenmin voor welke vorm van halfgod of menselijk wezen dan ook. Ze mediteren enkel en alleen op Kṛṣṇa in Kṛṣṇa-bewustzijn. Ze zijn altijd onwankelbaar in het dienen van de Heer in Kṛṣṇa-bewustzijn.

En mahātmā vil ikke tillade sin opmærksomhed at blive afledt fra Kṛṣṇa, for han ved udmærket godt, at Kṛṣṇa er den oprindelige Højeste Person, alle årsagers årsag. Det er han ikke i tvivl om. Sådan en mahātmā eller stor sjæl udvikler sig gennem samvær med andre mahātmāer, rene hengivne. Rene hengivne er ikke engang tiltrukket af Kṛṣṇas andre former som den firarmede Mahā-viṣṇu. De er udelukkende tiltrukket af Kṛṣṇas toarmede form. De er ikke tiltrukket af andre af Kṛṣṇas aspekter eller interesserer sig for nogen form for halvgud eller menneske. De mediterer kun på Kṛṣṇa i Kṛṣṇa-bevidsthed. De er altid engageret i Herrens usvigelige tjeneste i Kṛṣṇa-bevidsthed.