TEXT 12

Tekst

moghāśā mogha-karmāṇo
mogha-jñānā vicetasaḥ
rākṣasīm āsurīṁ caiva
prakṛtiṁ mohinīṁ śritāḥ

Synoniemen

Synonyms

mogha-āśāḥ — hun hoop verijdeld; mogha-karmāṇaḥ — hun resultaatgerichte activiteiten verijdeld; mogha-jñānāḥ — hun kennis waardeloos; vicetasaḥ — verward; rākṣasīm — demonisch; āsurīm — atheïstisch; ca — en; eva — zeker; prakṛtim — natuur; mohinīm — verwarrend; śritāḥ — toevlucht nemen tot.

mogha-āśāḥ — hvis håb forpurres; mogha-karmāṇaḥ — hvis frugtstræbende aktiviteter forpurres; mogha-jñānāḥ — hvis viden forpurres; vicetasaḥ — forvirrede; rākṣasīm — den dæmoniske; āsurīm — den ateistiske; ca — og; eva — afgjort; prakṛtim — natur; mohinīm — den forvirrende; śritāḥ — søger tilflugt hos.

Vertaling

Translation

Zij die op zo’n manier verward zijn, raken aangetrokken tot demonische en atheïstische opvattingen. In die verwarde toestand is hun hoop op bevrijding ijdel, zijn hun resultaatgerichte activiteiten gedoemd te mislukken en is de kennis die ze verwerven waardeloos.

De, der er således forvirrede, tiltrækkes af dæmoniske og ateistiske anskuelser. I denne vildledte tilstand forpurres alle deres håb om befrielse, deres frugtstræbende handlinger og deres kultivering af viden.

Betekenisverklaring

Purport

In het zevende hoofdstuk van de Bhagavad-gītā werd beschreven dat zulke demonische, kwaadaardige personen zich nooit aan Kṛṣṇa overgeven. Hun mentale speculaties om tot de Absolute Waarheid te komen, leiden hen daarom tot de onjuiste conclusie dat het gewone levend wezen en Kṛṣṇa īīn en dezelfde zijn. Door die onjuiste overtuiging denken ze dat het lichaam van welk menselijk wezen dan ook nu alleen bedekt is door de materiële natuur en dat zodra iemand bevrijd is van dit materiële lichaam er geen verschil meer bestaat tussen God en hemzelf. Deze poging om īīn te worden met Kṛṣṇa zal door verblinding worden verijdeld. Zulke atheïstische en demonische cultivering van spirituele kennis is altijd zinloos. Dat wordt met dit vers aangegeven. Voor zulke personen wordt het cultiveren van de kennis in de Vedische literatuur, zoals het Vedānta-sūtra en de upaniṣads, altijd verhinderd.

FORKLARING: Der er mange hengivne, der anser sig selv for at være i Kṛṣṇa-bevidsthed og hengiven tjeneste, men inderst inde ikke accepterer Guddommens Højeste Personlighed, Kṛṣṇa, som den Absolutte Sandhed. De vil aldrig smage frugten af hengiven tjeneste, nemlig at vende tilbage til Guddommen. På samme måde vil de, der er optaget af frugtstræbende fromme handlinger, og som håber på i sidste ende at blive befriet fra denne materielle forvikling, heller aldrig opnå fuldendelse, for de ringeagter Guddommens Højeste Personlighed, Kṛṣṇa. De, der taler nedsættende om Kṛṣṇa, skal med andre ord forstås som værende dæmoniske eller ateistiske. Som beskrevet i Bhagavad-gītās kapitel 7 (vers 15) overgiver sådanne dæmoniske slyngler sig aldrig til Kṛṣṇa. Deres forsøg på at nå frem til den Absolutte Sandhed gennem intellektuelle spekulationer bringer dem derfor til den forkerte konklusion, at det almindelige levende væsen og Kṛṣṇa er én og samme ting. Underlagt en sådan falsk overbevisning tror de, at alle menneskekroppe nu blot er dækket af den materielle natur, og så snart man bliver befriet fra denne materielle krop, er der ingen forskel på Gud og én selv. Den slags forsøg på at blive ét med Kṛṣṇa vil blive forpurret på grund af illusion. En sådan ateistisk og dæmonisk kultivering af åndelig viden er altid omsonst. Det er, hvad der tilkendegives i dette vers. For sådanne personer er kultivering af kundskaben i vediske tekster som Vedānta-sūtra og Upaniṣaderne altid frugtesløs.

Het is daarom een grote overtreding om Kṛṣṇa, de Allerhoogste Persoonlijkheid Gods, als een gewoon mens te beschouwen. Zij die dat wel doen zijn beslist misleid, omdat ze de eeuwige gedaante van Kṛṣṇa niet kunnen begrijpen. De Bṛhad-viṣṇu-smṛti zegt duidelijk:

Det er således en stor forseelse at anse Kṛṣṇa, Guddommens Højeste Personlighed, for at være et almindeligt menneske. De, der gør dette, er afgjort vildledte, for de kan ikke forstå Kṛṣṇas evige form. Der står klart og tydeligt i Bṛhad-viṣṇu-smṛti:

yo vetti bhautikaṁ dehaṁ
kṛṣṇasya paramātmanaḥ
sa sarvasmād bahiṣ-kāryaḥ
śrauta-smārta-vidhānataḥ
mukhaṁ tasyāvalokyāpi
sa-celaṁ snānam ācaret

‘Wie het lichaam van Kṛṣṇa als materieel beschouwt, moet worden geweerd bij alle rituelen en activiteiten van de śruti en smṛti. En mocht men per ongeluk zijn gezicht zien, dan moet men onmiddellijk een bad in de Ganges nemen om zichzelf te zuiveren van besmetting.’

Mensen drijven de spot met Kṛṣṇa omdat ze afgunstig zijn op de Allerhoogste Persoonlijkheid Gods. Het is ongetwijfeld hun lot om leven na leven geboren te worden in atheïstische en demonische levenssoorten. Hun werkelijke kennis zal voortdurend verward blijven en geleidelijk aan zullen ze afglijden naar de duisterste regionen van de schepping.

“Den, der anser Kṛṣṇas krop for at være materiel, bør vises bort fra alle śrutierne og smṛtiernes ritualer og aktiviteter. Og skulle man være så uheldig at se hans angigt, skal man øjeblikkeligt tage bad i Ganges for at rense sig selv for infektionen. Folk bespotter Kṛṣṇa, fordi de er misundelige på Guddommens Højeste Personlighed. Deres skæbne er helt sikkert at blive født gang på gang i ateistiske og dæmoniske livsformer. Deres virkelige kundskab vil for altid være tilsløret af illusion, og gradvist synker de ned til skabelsens mørkeste regioner.”