TEXT 6
제6절
Tekst
원문
tyajaty ante kalevaram
taṁ tam evaiti kaunteya
sadā tad-bhāva-bhāvitaḥ
땨자땬떼 깔레바람 tyajaty ante kalevaram
땀 땀 에바이띠 까운떼야 taṁ tam evaiti kaunteya
사다 딷-바바-바비따하 sadā tad-bhāva-bhāvitaḥ
Synoniemen
동의어
yam yam — welke dan ook; vā api — wat ook; smaran — herinnerend; bhāvam — zijnsvorm; tyajati — geeft op; ante — aan het eind; kale-varam — dit lichaam; tam tam — soortgelijke; eva — zeker; eti — krijgt; kaunteya — o zoon van Kuntī; sadā — altijd; tat — die; bhāva — zijnstoestand; bhāvitaḥ — herinnerend.
얌 얌: 무엇이든, 바 아삐: 모두, 스마란: 기억하는, 바밤: 본성, 땨자띠: 버리다, 안떼: 마지막에, 깔레바람: 이 육신, 땀 땀: 비슷한, 에바: 분명히, 에띠: 얻다, 까운떼야: 오 꾼띠의 아들이여, 사다: 항상, 땃: 그것, 바바: 존재의 상태, 바비따하: 기억하는.
Vertaling
번역
Welke zijnstoestand iemand ook in gedachten heeft wanneer hij zijn lichaam opgeeft, o zoon van Kuntī, die toestand zal hij zeker bereiken.
오 꾼띠의 아들이여, 현생의 몸을 버리는 순간에 기억하는 어떠한 것이든, 다음 생에서 반드시 바로 그 존재를 얻는다.
Betekenisverklaring
주석
Hier wordt het proces uitgelegd waardoor iemand op het kritieke moment van de dood zijn zijnsvorm kan veranderen. Een persoon die aan het eind van zijn leven zijn lichaam verlaat terwijl hij aan Kṛṣṇa denkt, verkrijgt de transcendentale kwaliteiten van de Allerhoogste Heer, maar het is niet zo dat iemand die aan iets anders dan Kṛṣṇa denkt dezelfde transcendentale zijnstoestand bereikt. Dit is een punt waaraan we zorgvuldig aandacht moeten schenken. Hoe kunnen we in de juiste geestestoestand sterven?
Mahārāja Bharata was een grote persoonlijkheid, maar ondanks dat dacht hij aan het einde van zijn leven toch aan een hert en werd daarom in zijn volgend leven overgebracht naar het lichaam van een hert. Hoewel hij zich als hert zijn voorgaande activiteiten kon herinneren, moest hij in dat lichaam leven. Het is natuurlijk zo dat iemands gedachten zich gedurende het leven opstapelen en dat deze het denken op het moment van de dood beïnvloeden; op die manier bepaalt dit leven dus iemands volgend leven.
Wanneer iemand in zijn huidige leven in de hoedanigheid goedheid leeft en altijd aan Kṛṣṇa denkt, zal hij in staat zijn zich aan het eind van zijn leven Kṛṣṇa te herinneren. Dat zal hem helpen om overgebracht te worden naar de transcendentale zijnstoestand van Kṛṣṇa. Wanneer iemand volledig opgaat in transcendentale dienst aan Kṛṣṇa, zal zijn volgend lichaam transcendentaal (spiritueel) zijn en niet materieel. Daarom is het chanten van Hare Kṛṣṇa, Hare Kṛṣṇa, Kṛṣṇa Kṛṣṇa, Hare Hare/ Hare Rāma, Hare Rāma, Rāma Rāma, Hare Hare de beste methode om aan het einde van het leven onze zijnstoestand met succes te veranderen.
죽음이라는 중대한 순간에 자신의 본성이 바뀌는 과정이 여기에서 설명된다. 생의 마지막 순간에 끄리쉬나를 생각하며 몸을 떠나는 자는 지고한 주의 초월적 본성을 얻게 되지만, 끄리쉬나가 아닌 다른 것을 생각하는 자 또한 똑같은 초월적 상황을 얻는다는 말은 사실이 아니다. 이것이 우리가 주의 깊게 살펴봐야 할 점이다. 우리는 어떻게 올바른 정신 상태로 죽음을 맞이할 수 있을까? 마하라자 바라따(Mahārāja Bharata)는 위대한 분이었지만 생의 마지막 순간에 사슴을 생각했기 때문에 다음 생에 사슴의 몸으로 옮겨지게 되었다. 사슴이 된 그는 전생을 기억했지만 동물의 몸을 받아야 했다. 물론, 평생의 사고가 집적되어 죽는 순간의 사고에 영향을 미치기에 현생이 내생을 창조하는 것이다. 현생에서 선성의 양태에서 생활하고 항상 끄리쉬나를 생각하면 생의 마지막 순간에 끄리쉬나를 기억하는 것이 가능하다. 그것이 우리를 끄리쉬나의 본성으로 옮겨갈 수 있게 한다. 끄리쉬나의 봉헌에 초월적으로 전념하면 내생의 육체는 물질적이 아닌 초월적(영적)인 것이 될 것이다. 그러므로 하레 끄리쉬나, 하레 끄리쉬나, 끄리쉬나 끄리쉬나, 하레 하레 / 하레 라마, 하레 라마, 라마 라마, 하레 하레를 구송하는 것은 삶의 마지막 순간에 자기 존재를 성공적으로 바꾸는 가장 좋은 과정이다.