TEXT 4

Tekst

Texto

yadā hi nendriyārtheṣu
na karmasv anuṣajjate
sarva-saṅkalpa-sannyāsī
yogārūḍhas tadocyate

Synoniemen

Palabra por palabra

yadā — wanneer; hi — zeker; na — niet; indriya-artheṣu — in zinsbevrediging; na — nooit; karmasu — in resultaatgerichte activiteiten; anuṣajjate — iemand is noodzakelijkerwijs bezig; sarva-saṅkalpa — van alle materiële verlangens; sannyāsī — iemand die onthecht is; yoga-ārūḍhaḥ — gevorderd in yoga; tadā — dan; ucyate — wordt gezegd.

yadā — cuando; hi — ciertamente; na — no; indriya-artheṣu — en la complacencia de los sentidos; na — nunca; karmasu — en las actividades fruitivas; anuṣajjate — uno se ocupa necesariamente; sarva-saṅkalpa — de todos los deseos materiales; sannyāsī — renunciante; yoga-ārūḍhaḥ — elevado en el yoga; tadā — en ese momento; ucyate — se dice que es.

Vertaling

Traducción

Wie zich, na alle materiële verlangens te hebben opgegeven, niet bezighoudt met zinsbevrediging en evenmin met resultaatgerichte activiteiten, wordt gezien als iemand die gevorderd is in yoga.

Se dice que una persona está elevada en el yoga, cuando, habiendo renunciado a todos los deseos materiales, ni actúa para complacer los sentidos, ni se ocupa en actividades fruitivas.

Betekenisverklaring

Significado

Wanneer iemand volledig opgaat in de transcendentale liefdedienst aan de Heer, is hij tevreden in zichzelf en houdt zich dan ook niet langer meer bezig met zinsbevrediging of resultaatgerichte activiteiten. Is dat niet het geval, dan moet hij wel bezig zijn met zinsbevrediging, omdat niemand kan leven zonder activiteit. Zonder Kṛṣṇa-bewustzijn zal iemand altijd zoeken naar resultaatgerichte activiteiten, die ofwel strikt op zichzelf gericht zijn ofwel uitgebreid naar anderen. Maar een Kṛṣṇa-bewust persoon kan alles doen om Kṛṣṇa tevreden te stellen en daarbij volledig onthecht zijn van zinsbevrediging. Wie dit niet beseft, zal op een mechanische manier moeten proberen aan materiële verlangens te ontkomen voordat hij naar de hoogste sport van de yogaladder wordt verheven.

Cuando una persona está plenamente dedicada al amoroso servicio trascendental del Señor, se siente complacida en sí misma, y por ello deja de estar dedicada a la complacencia de los sentidos y a las actividades fruitivas. De lo contrario, uno tiene que dedicarse a complacer los sentidos, porque no se puede vivir sin una ocupación. Si no se tiene conciencia de Kṛṣṇa, siempre se tendrán que buscar actividades egoístas centradas en uno o extendidas. Pero una persona consciente de Kṛṣṇa puede hacer todo en aras de la satisfacción de Kṛṣṇa, y con ello desapegarse por completo de la complacencia de los sentidos. Aquel que no tiene ese grado de comprensión, tiene que tratar mecánicamente de escapar de los deseos materiales, antes de ser elevado al peldaño más alto de la escalera del yoga.