TEXT 6

Tekst

sannyāsas tu mahā-bāho
duḥkham āptum ayogataḥ
yoga-yukto munir brahma
na cireṇādhigacchati

Synoniemen

Synonyms

sannyāsaḥ — de onthechte levensorde; tu — maar; mahā-bāho — o sterkgearmde; duḥkham — ellende; āptum — kwellen met; ayogataḥ — zonder devotionele dienst; yoga-yuktaḥ — iemand die devotionele dienst verricht; muniḥ — een denker; brahma — de Allerhoogste; na cireṇa — zonder uitstel; adhigacchati — bereikt.

sannyāsaḥ — den forsagende livsorden; tu — men; mahā-bāho — O du med de vældige arme; duḥkham — lidelse; āptum — giver én; ayogataḥ — uden hengiven tjeneste; yoga-yuktaḥ — en, som er engageret i hengiven tjeneste; muniḥ — en tænker; brahma — den Højeste; na cireṇa — ufortøvet; adhigacchati — opnår.

Vertaling

Translation

Alleen maar afstand doen van activiteit, zonder devotionele dienst te verrichten aan de Heer, zal niemand gelukkig maken. Maar een bedachtzaam persoon, die devotionele dienst verricht, kan onmiddellijk de Allerhoogste bereiken.

Udelukkende at forsage alle handlinger uden at engagere sig i Herrens hengivne tjeneste kan ikke gøre én lykkelig. Men en eftertænksom person, der er engageret i hengiven tjeneste, kan omgående opnå den Højeste.

Betekenisverklaring

Purport

Er zijn twee soorten sannyāsī’s of personen in de onthechte levensorde. De māyāvādī-sannyāsī’s bestuderen de sāṅkhya-filosofie, terwijl de vaiṣṇava-sannyāsī’s de filosofie van het Bhāgavatam bestuderen, dat het juiste commentaar op de vedānta-sūtra’s geeft. Ook de māyāvādī-sannyāsī’s bestuderen de vedānta-sūtra’s, maar ze gebruiken hun eigen commentaar dat Śārīraka-bhāṣya wordt genoemd en dat geschreven is door Śaṅkarācārya. De studenten van de Bhāgavata-school verrichten transcendentale devotionele dienst aan de Heer volgens de regels van de pāñcarātrika en hebben daarom een veelvoud van bezigheden in devotionele dienst. Zulke vaiṣṇava-sannyāsī’s hebben niets te maken met materiële activiteiten en toch verrichten ze verschillende activiteiten tijdens hun devotionele dienst aan de Heer. De māyāvādī-sannyāsī’s daarentegen, die zich bezighouden met sāṅkhya en vedanta en met speculeren, kunnen geen plezier beleven aan de transcendentale dienst aan de Heer. Omdat hun studies erg saai worden, worden ze het speculeren over Brahman moe en nemen ze vervolgens hun toevlucht tot het Bhāgavatam, maar zonder een juist begrip. Het bestuderen van het Śrīmad-Bhāgavatam wordt daarom moeilijk voor hen. Droge speculaties en impersonalistische interpretaties met behulp van bepaalde kunstgrepen zijn allemaal waardeloos voor de māyāvādī-sannyāsī’s. De vaiṣṇava-sannyāsī’s, die devotionele dienst verrichten, zijn gelukkig met het vervullen van hun transcendentale plichten en hun uiteindelijke toegang tot het koninkrijk van God is gegarandeerd. De māyāvādī-sannyāsī’s vallen soms van het pad van zelfrealisatie om zich vervolgens opnieuw bezig te houden met filantropische en altruïstische activiteiten, die niets anders zijn dan materiële bezigheden. De conclusie is daarom dat zij die Kṛṣṇa-bewuste activiteiten verrichten zich in een betere situatie bevinden dan de sannyāsī’s die zich bezighouden met speculaties over wat wel en wat niet Brahman is, ook al komen ook zij, na vele levens, tot Kṛṣṇa-bewustzijn.

FORKLARING: Der findes to klasser af sannyāsīer eller personer i forsagelsens livsorden. Māyāvādī-sannyāsīerne studerer sāṅkhya-filosofi, imens vaiṣṇava-sannyāsīerne studerer filosofien i Śrīmad-Bhāgavatam, der udgør den virkelige kommentar til Vedānta-sūtraerne. Māyāvādī- sannyāsīerne studerer også Vedānta-sūtraerne, men bruger deres egen kommentar, der hedder Śārīraka-bhāṣya og er skrevet af Śaṅkarācārya. Bhāgavata-skolens tilhængere er engageret i Herrens hengivne tjeneste i overensstemmelse med pāñcarātrikī-reglerne, og derfor har vaiṣṇava- sannyāsīerne mangeartede gøremål i Herrens transcendentale tjeneste. Vaiṣṇava-sannyāsīerne har intet med materielle aktiviteter at gøre, men alligevel gør de mange ting i deres hengivne tjeneste til Herren. Men māyāvādī-sannyāsīerne, der er optaget af at studere og spekulere over sāṅkhya og Vedānta, har ikke mulighed for at smage glæden, som man oplever i Herrens transcendentale tjeneste. Fordi deres studier bliver meget langtrukne, bliver de somme tider trætte af Brahman-spekulation og vender sig derfor til Śrīmad-Bhāgavatam uden den rette forståelse. Deres studier af Śrīmad-Bhāgavatam bliver således ret så problematiske. Tørre spekulationer og kunstige upersonlige fortolkninger hjælper ikke māyāvādī-sannyāsīerne. På den anden side er vaiṣṇava-sannyāsīerne, der er engagerede i hengiven tjeneste, lykkelige i udførelsen af deres transcendentale pligter, og de har garanti for til sidst at få adgang til Guds rige. Māyāvādī-sannyāsīerne falder somme tider ned fra selverkendelsens vej og involverer sig igen i materielle aktiviteter af en filantropisk eller altruistisk natur, der er intet andet end materielle aktiviteter. Konklusionen er derfor, at de, der er engageret i Kṛṣṇa-bevidste aktiviteter, er bedre situeret end de sannyāsīer, der blot er engageret i spekulation over, hvad der er Brahman, og hvad der ikke er Brahman, selv om de også kommer til Kṛṣṇa-bevidsthed efter mange liv.