TEXT 21

Tekst

nirāśīr yata-cittātmā
tyakta-sarva-parigrahaḥ
śārīraṁ kevalaṁ karma
kurvan nāpnoti kilbiṣam

Synoniemen

Synonyms

nirāśīḥ — zonder verlangen naar het resultaat; yata — beheerst; citta-ātmā — geest en intelligentie; tyakta — opgevend; sarva — alle; parigrahaḥ — besef van eigendom met betrekking to bezittingen; śārīram — om lichaam en ziel bijeen te houden; kevalam — alleen; karma — activiteit; kurvan — doend; na — nooit; āpnoti — verwerft; kilbiṣam — karmische reacties op zonden.

nirāśīḥ — tulemusi ihaldamata; yata — kontrolli all hoitud; citta-ātmā — mõistus ja arukus; tyakta — loobudes; sarva — kõik; parigrahaḥ — omatava enese omandiks pidamine; śārīram — hinge kehas hoidmises; kevalam — ainult; karma — töö; kurvan — tehes; na — mitte kunagi; āpnoti — omandab; kilbiṣam — pattude tagajärjed.

Vertaling

Translation

Iemand met dit inzicht handelt met volledige beheersing van zijn geest en intelligentie, geeft het idee op dat zijn bezittingen zijn eigendom zijn en werkt alleen voor het strikt noodzakelijke om in leven te blijven. Door op die manier bezig te zijn, wordt hij niet beïnvloed door karmische reacties op zonden.

Selline arukas inimene tegutseb mõistust ja arukust täielikult kontrollides, öeldes lahti omanditundest enda vara suhtes ning tegutsedes ainult eluks hädavajaliku pärast. Sedasi toimides ei satu ta patuste tegude tagajärgede mõju alla.

Betekenisverklaring

Purport

Een Kṛṣṇa-bewust persoon verwacht geen goede of slechte resultaten van zijn activiteiten. Hij heeft zijn geest en intelligentie volledig in bedwang. Omdat hij een integrerend deeltje van de Allerhoogste is, weet hij dat de rol die hij speelt als integrerend deel van het geheel, niet zijn eigen activiteit is, maar dat deze via hem gedaan wordt door de Allerhoogste. Wanneer de hand beweegt, dan doet deze dat niet uit zichzelf, maar door een inspanning van het hele lichaam. Een Kṛṣṇa-bewust persoon staat altijd in verbinding met het verlangen van de Allerhoogste, omdat hij geen verlangen heeft voor persoonlijke zinsbevrediging. Hij beweegt als een onderdeel van een machine. Zoals een machineonderdeel olie nodig heeft en gereinigd moet worden, zo onderhoudt een Kṛṣṇa-bewust persoon zichzelf door zijn werk, alleen om gezond te blijven voor zijn activiteiten in de transcendentale liefdedienst aan de Heer. Hij is daarom immuun voor al het karma voor zijn inspanningen. Net als een dier is hij zelfs niet de eigenaar van zijn eigen lichaam. Een wrede dierenbezitter doodt soms het dier dat hij bezit, maar het dier protesteert niet, evenmin heeft het enige werkelijke onafhankelijkheid. Een Kṛṣṇa-bewust persoon die zich volledig inzet voor zelfrealisatie, heeft bijzonder weinig tijd voor het valselijk in bezit houden van welk materieel object dan ook. Om lichaam en ziel bij elkaar te houden heeft hij geen slinkse manieren nodig om geld te verzamelen. Hij raakt daarom niet besmet door zulke zonden. Hij is vrij van al het karma voor zijn activiteiten.

Kṛṣṇa teadvuses viibiv inimene ei oota oma tööst ei häid ega halbu tulemusi. Selline inimene kontrollib oma mõistust ja arukust täielikult. Ta teab, et kuna ta on Kõigekõrgema Jumala lahutamatu osake, siis rolli, mida ta terviku osana mängib, ei ole ta endale ise määranud, vaid läbi tema tegutseb Kõigekõrgem. Kui käsi end liigutab, siis ei liiguta see end omaenese tahtest, vaid kogu keha tahte kohaselt. Kṛṣṇa teadvuses viibiv inimene toimib alati vastavalt Kõrgeima soovidele, sest ta ei ihalda isiklikke meelelisi naudinguid. Ta toimib vaid masinaosana. Ja nii nagu masinaosa vajab töökorras olemiseks puhastamist ja õlitamist, peab ka Kṛṣṇa teadvuses viibiv inimene töötama, omandamaks enese alalhoiuks vajalikku, et olla võimeline teenima Jumalat transtsendentaalses armastuses. Sellist inimest ei mõjuta tema püüdluste tulemused, ükskõik, millised need ka oleksid. Sarnaselt loomale ei ole tal omanditunnet isegi oma keha suhtes. Loomade julmad omanikud tapavad tihtipeale neile kuuluvaid loomi ja loomad ei hakka neile vastu. Loomadel pole tegelikku sõltumatust. Kṛṣṇa teadvuses viibivale inimesele, kes on pidevalt hõivatud vaimse eneseteadvustamisega, ei jäägi aega end ekslikult mõne materiaalse objekti omanikuks tunnistada. Enese alalhoidmiseks pole tal vaja ebaausal viisil raha kokku ajada. Ning seetõttu ei saastu ta ka sellistest materiaalsetest pattudest. Ta on vaba oma kõikide tegude kõikidest järelmõjudest.