TEXT 11

VERSO 11

Tekst

Texto

ye yathā māṁ prapadyante
tāṁs tathaiva bhajāmy aham
mama vartmānuvartante
manuṣyāḥ pārtha sarvaśaḥ

Synoniemen

Sinônimos

ye — allen die; yathā — zoals; mām — aan Mij; prapadyante — overgeven; tān — hen; tathā — zo; eva — zeker; bhajāmi — beloon; aham — Ik; mama — Mijn; vartma — pad; anuvartante — volgen; manuṣyāḥ — alle mensen; pārtha — o zoon van Pṛthā; sarvaśaḥ — in alle opzichten.

ye — todos os que; yathā — à medida que; mām — a Mim; prapadyante — rendem-se; tān — a eles; tathā — assim; eva — decerto; bhajāmi — recompenso; aham — Eu; mama — Meu; vartma — caminho; anuvartante — seguem; manuṣyāḥ — todos os homens; pārtha — ó filho de Pṛthā; sarvaśaḥ — sob todos os aspectos.

Vertaling

Tradução

Ik beloon iedereen al naargelang ze zich aan Mij overgeven. Iedereen volgt Mijn pad in alle opzichten, o zoon van Pṛthā.

A todos os que se rendem a Mim, Eu recompenso proporcionalmente. Todos seguem o Meu caminho sob todos os aspectos, ó filho de Pṛthā.

Betekenisverklaring

Comentário

Iedereen is op zoek naar Kṛṣṇa in de verschillende aspecten van Zijn manifestaties. Van Kṛṣṇa, de Allerhoogste Persoonlijkheid Gods, kan men zich gedeeltelijk bewustworden in Zijn onpersoonlijke brahmajyoti-gloed en als de alomtegenwoordige Superziel, die in alles aanwezig is, met inbegrip van de atoomdeeltjes. Maar alleen Zijn zuivere toegewijden kunnen zich volledig van Hem bewustworden. Kṛṣṇa is zo het object van ieders bewustwording en zo wordt iedereen tevredengesteld naargelang iemands verlangen Hem te hebben.

Ook in de spirituele wereld heeft Kṛṣṇa uitwisselingen met Zijn zuivere toegewijden in de bepaalde transcendentale vorm waarin de toegewijde Hem wil. De ene toegewijde wil Kṛṣṇa misschien als de allerhoogste meester, een andere als zijn persoonlijke vriend, een andere als zijn zoon en weer een andere als zijn geliefde. Kṛṣṇa beloont alle toegewijden in gelijke mate overeenkomstig de gradaties van intensiteit van hun liefde voor Hem. Dezelfde uitwisselingen van gevoelens zijn ook aanwezig in de materiële wereld en vinden op een evenredige manier plaats tussen de Heer en de verschillende soorten aanbidders. Zowel de zuivere toegewijden hier als die in de transcendentale woonplaats gaan persoonlijk met Heer Kṛṣṇa om en kunnen Hem persoonlijk met liefde dienen en daardoor transcendentaal geluk ervaren.

Ook impersonalisten, die spirituele zelfmoord willen plegen door het individuele bestaan van het levend wezen te beëindigen, worden door Kṛṣṇa geholpen, doordat Hij hen in Zijn lichtgloed opneemt. Zulke impersonalisten weigeren de eeuwige, gelukzalige Persoonlijkheid Gods te aanvaarden; als gevolg daarvan beleven ze geen plezier aan het geluk van de persoonlijke, transcendentale dienst aan de Heer, omdat ze hun individualiteit hebben beëindigd. Enkele onder hen, zij die nog niet stevig verankerd zijn in het onpersoonlijke bestaan, keren terug naar dit materiële domein om hun sluimerende verlangens naar activiteiten te vervullen. Ze worden niet toegelaten tot de spirituele planeten, maar krijgen een nieuwe kans om actief te zijn op de materiële planeten.

Aan personen die zich bezighouden met resultaatgerichte activiteiten, kent de Heer, als de yajñeśvara, de verlangde resultaten van hun voorgeschreven plichten toe; aan yogī’s die mystieke krachten verlangen, worden zulke krachten toegekend. Met andere woorden, om succesvol te zijn is iedereen alleen afhankelijk van Zijn genade en alle mogelijke processen van spirituele vooruitgang zijn niets anders dan verschillende gradaties van succes op hetzelfde pad. Tenzij men tot de hoogste perfectie van Kṛṣṇa-bewustzijn komt, blijven alle ondernomen pogingen dus onvolmaakt; dit wordt beschreven in het Śrīmad-Bhāgavatam (2.3.10):

Todos estão buscando por Kṛṣṇa nos diferentes aspectos de Suas manifestações. Kṛṣṇa, a Suprema Personalidade de Deus, é parcialmente percebido na Sua refulgência do brahmajyoti impessoal e como a Superalma onipenetrante que mora dentro de tudo, incluindo as partículas de átomos. Mas Kṛṣṇa só é entendido plenamente por Seus devotos puros. Por conseguinte, Kṛṣṇa é o objeto de realização para todos e assim, toda e qualquer pessoa satisfaz-se de acordo com seu desejo de tê-lO. No mundo transcendental também, Kṛṣṇa reciproca com Seus devotos puros numa atitude transcendental, estabelecida segundo a maneira como o devoto deseja conviver com Ele. Um devoto talvez queira Kṛṣṇa como mestre supremo; outro, como amigo pessoal; outro, como filho; e outro, como amante. Kṛṣṇa recompensa todos os devotos igualmente, segundo as diferentes intensidades de seu amor por Ele. No mundo material existem as mesmas reciprocidades de sentimentos, e eles também são vividos entre o Senhor e as diversas categorias de adoradores. Tanto aqui quanto no domínio transcendental, os devotos puros associam-se com Ele em pessoa e prestam serviço pessoal ao Senhor, obtendo assim, bem-aventurança transcendental neste serviço amoroso. Quanto àqueles que são impersonalistas e que querem cometer suicídio espiritual aniquilando a existência individual da entidade viva, Kṛṣṇa também os ajuda, absorvendo-os em Sua refulgência. Estes impersonalistas não concordam em aceitar a Personalidade de Deus eterna e bem-aventurada; em conseqüência, eles não podem saborear a bem-aventurança imanente ao serviço transcendental pessoal ao Senhor porque extinguiram sua individualidade. Alguns deles, que não estão firmemente situados nem mesmo na existência impessoal, retornam a este campo material para que aflorem seus desejos latentes, que os levam a executar diversas atividades. Eles não são admitidos nos planetas espirituais, mas lhes é dada nova oportunidade de agir nos planetas materiais. Aos que são trabalhadores fruitivos, o Senhor, como yajñeśvara, concede os resultados que eles desejavam alcançar por meio de seus deveres prescritos; e aos que são yogīs que buscam poderes místicos, tais poderes são concedidos. Em outras palavras, o sucesso depende somente de Sua misericórdia, e todos os tipos de processos espirituais não passam de diferentes graus de sucesso de um mesmo caminho. Portanto, se a pessoa não chegar à mais elevada perfeição da consciência de Kṛṣṇa, todas as suas tentativas permanecerão imperfeitas, como se declara no Śrīmad-Bhāgavatam (2.3.10):

akāmaḥ sarva-kāmo vā
mokṣa-kāma udāra-dhīḥ
tīvreṇa bhakti-yogena
yajeta puruṣaṁ param

‘Of iemand nu geen verlangens heeft [de toestand van de toegewijden] of de resultaten verlangt van alle resultaatgerichte activiteiten of bevrijding wil, hij moet uit alle macht de Allerhoogste Persoonlijkheid Gods vereren voor volledige perfectie, die zijn hoogtepunt bereikt in Kṛṣṇa-bewustzijn.’

“Quer alguém nada deseje [a condição dos devotos], quer deseje todos os resultados fruitivos, quer busque a liberação, não se devem poupar esforços ao tentar adorar a Suprema Personalidade de Deus para obter a perfeição completa, culminando na consciência de Kṛṣṇa.”