TEXT 10
TEXT 10
Tekst
Tekst
man-mayā mām upāśritāḥ
bahavo jñāna-tapasā
pūtā mad-bhāvam āgatāḥ
man-mayā mām upāśritāḥ
bahavo jñāna-tapasā
pūtā mad-bhāvam āgatāḥ
Synoniemen
Synonyms
vīta — bevrijd van; rāga — gehechtheid; bhaya — angst; krodhāḥ — en woede; mat-mayā — helemaal in Mij; mām — in Mij; upāśritāḥ — zich volledig bevindend; bahavaḥ — veel; jñāna — van kennis; tapasā — door de ascese; pūtāḥ — gezuiverd; mat-bhāvam — transcendentale liefde voor Mij; āgatāḥ — bereikten.
vīta — vabanenud; rāga — kiindumus; bhaya — hirm; krodhāḥ — ja viha; mat-mayāḥ — täielikult Minus; mām — Minus; upāśritāḥ — viibides täielikult; bahavaḥ — mitmed; jñāna — teadmiste; tapasā — askeesi abil; pūtāḥ — olles puhastunud; mat-bhāvam — transtsendentaalse armastuse Minu vastu; āgatāḥ — saavutanud.
Vertaling
Translation
Door vrij te zijn van gehechtheid, angst en woede, door volledig van Mij vervuld te zijn en door hun toevlucht bij Mij te zoeken, werden er in het verleden zeer veel personen gezuiverd door kennis over Mij en zo hebben ze allemaal transcendentale liefde voor Mij bereikt.
Kiindumusest, hirmust ja vihast vabanenuna, täielikult Minusse süvenenult ning üksnes Minus varjupaika leides on paljud minevikus elanud isiksused Minust kõnelevate teadmiste abil puhastunud ning jõudnud sel viisil transtsendentaalse armastuseni Minu vastu.
Betekenisverklaring
Purport
Zoals hierboven beschreven werd, is het voor iemand die te zeer gehecht is aan materiële dingen moeilijk om het persoonlijk wezen van de Allerhoogste Absolute Waarheid te begrijpen. Over het algemeen gaan mensen die gehecht zijn aan de materialistische levensopvatting zo op in het materialisme, dat het voor hen nagenoeg onmogelijk is om te begrijpen hoe de Allerhoogste een persoon kan zijn. Zulke materialisten kunnen zich niet eens voorstellen dat er zoiets is als een transcendentaal lichaam dat onvergankelijk, vol kennis en eeuwig gelukzalig is. In de materialistische opvatting is het lichaam vergankelijk, vol onwetendheid en volslagen ellendig. Over het algemeen houden mensen er daarom ditzelfde idee op na wanneer ze informatie krijgen over de persoonlijke gedaante van de Heer. Voor zulke materialistische mensen is de vorm van de gigantische materiële manifestatie het allerhoogste. Als gevolg daarvan beschouwen ze de Allerhoogste als iets onpersoonlijks, en omdat ze zo in beslag genomen worden door materie, is het idee van het behouden van de persoonlijkheid na de bevrijding voor hen beangstigend. Wanneer ze de kennis krijgen dat het spirituele leven ook persoonlijk is en dat er ook individualiteit bestaat, worden ze bang om opnieuw personen te worden en daarom geven ze vanzelfsprekend de voorkeur aan een soort eenwording met de onpersoonlijke leegte. Ze vergelijken het levend wezen meestal met luchtbellen die opgaan in de oceaan. Dat is de allerhoogste perfectie qua spiritueel bestaan die zonder een individuele persoonlijkheid te bereiken valt. Dit is een beangstigende bestaanstoestand, zonder volmaakte kennis van spiritueel leven.
Verder zijn er veel personen die helemaal niets van een spiritueel bestaan begrijpen. Verward door zoveel theorieën en door de tegenstrijdigheden in verschillende soorten van filosofische speculatie, zijn ze vol afkeer geraakt of kwaad geworden en zijn ze tot de dwaze conclusie gekomen dat er geen allerhoogste oorzaak is en dat alles uiteindelijk leegte is. Zulke mensen bevinden zich in een ziekelijke levenstoestand.
Sommige mensen zijn te gehecht aan de materiële wereld en besteden daarom geen aandacht aan het spirituele leven; sommigen van hen willen opgaan in de allerhoogste spirituele oorzaak, en sommigen van hen verwerpen alles, omdat ze uit hopeloosheid boos zijn op allerlei soorten spirituele speculaties. Deze laatste groep zoekt zijn toevlucht in een of ander bedwelmend middel en de hallucinaties die daardoor worden teweeggebracht, worden soms beschouwd als spirituele visioenen.
Men moet zich bevrijden van deze drie toestanden van gehechtheid aan de materiële wereld: verwaarlozing van het spirituele leven, angst voor een spirituele persoonlijke identiteit en het concept van een leegte dat voortkomt uit frustraties in het leven. Om vrij te raken van die vormen van de materialistische levensopvatting, moet men onder begeleiding van een bonafide spiritueel leraar volledig zijn toevlucht nemen tot de Heer en de discipline en regulerende principes van een leven van toewijding volgen. Het hoogste stadium van het toegewijde leven is bhāva, transcendentale liefde voor God.
Nagu eespool kirjeldatud, on väga tugevate materiaalsete kiindumustega inimese jaoks Kõigekõrgema Absoluutse Tõe isiksusliku olemuse mõistmine väga raske. Inimesed, kes on kiindunud kehalisse elukäsitlusse, on valdavalt niivõrd süvenenud materialismi, et nende jaoks on peaaegu võimatu mõista seda, et Kõigekõrgem võib olla isiksus. Sellised materialistid ei suuda endale ettegi kujutada, et eksisteerib transtsendentaalne keha, mis on hävimatu, täis teadmisi ja igavest õndsust. Materialistlike kontseptsioonide kohaselt on keha häviv, täis teadmatust ning läbinisti haletsusväärne. Seepärast kujutavad inimesed Jumala isiksuslikust kujust kuuldes seda endale ette sellest samast kehalisest kontseptsioonist lähtudes. Kuna sellised materialistlikud inimesed peavad seda tohutu suurt materiaalset avaldumist kõigekõrgemaks, arvavad nad, et Kõigekõrgem on impersonaalne. Ning kuna nad on liigselt süvenenud materialistlikku elukäsitlusse, hirmutab neid mõte nende isiksuslikkuse säilimisest ka pärast vabanemist. Kui neile antakse teada, et ka vaimne elu on individuaalne ja personaalne, siis ehmuvad nad mõttest, et saavad taas isiksusteks, ning seetõttu eelistavad nad liitumist impersonaalse tühjusega. Tavaliselt võrdlevad nad elusolendeid mullikestega ookeani pinnal, mis peagi selle ookeaniga ühinevad. Selline on vaimse eksistentsi kõrgeim täiuslikkus, mida on võimalik saavutada olemata isiksus. See on hirmu täis elu, milles puuduvad täiuslikud teadmised vaimsest eksistentsist. Ning lisaks impersonalistidele on veel suur hulk inimesi, kes ei mõista vaimse eksistentsi olemust üldse. Olles suure hulga erinevate ja vastukäivate teooriate ning filosoofiliste spekulatsioonide poolt segadusse aetud, tekib neis üleüldine vastumeelsus või viha kõige suhtes ning nad järeldavad ekslikult, et kõrgeimat põhjust ei eksisteeri ning et kõik on lõppkokkuvõttes tühjus. Sellised inimesed viibivad haiglaslikus seisundis. Mõned inimesed omavad liiga tugevaid materiaalseid kiindumusi, et hoolida vaimsest elust, mõned soovivad saada üheks kõrgeima vaimse põhjusega ning mõned ei usu üldse midagi, sattudes lootusetusest kõikide vaimsete spekulatsioonide üle vaid raevu. See kategooria inimesi otsib endale varjupaika uimastavatest ainetest ning peab nende manustamisele järgnevaid hallutsinatsioone tihtipeale vaimseteks nägemusteks. Inimene peab vabanema materiaalse maailma kiindumuste igast kolmest tasandist: hoolimatusest vaimse elu vastu, hirmust vaimse personaalse identiteedi ees ning tühjuse filosoofiast, mis on tekkinud elus pettumisest. Vabanemaks nendest materialistliku elukäsitluse kolmest tasandist, tuleb usaldada end täielikult Jumala hoolde, järgides autoriteetse vaimse õpetaja juhendusi ning pühendumusliku elu praktikat ja reguleerivaid printsiipe. Pühendumusliku elu viimast tasandit nimetatakse bhāvaks ehk transtsendentaalseks armastuseks Jumala vastu.
In de Bhakti-rasāmṛta-sindhu (1.4.15-16), de wetenschap van devotionele dienst, staat:
„Bhakti-rasāmṛta-sindhus" (1.4.15 – 16) räägitakse pühendunud teenimise teadusest järgmist:
saṅgo ’tha bhajana-kriyā
tato ’nartha-nivṛttiḥ syāt
tato niṣṭhā rucis tataḥ
saṅgo ’tha bhajana-kriyā
tato ’nartha-nivṛttiḥ syāt
tato niṣṭhā rucis tataḥ
tataḥ premābhyudañcati
sādhakānām ayaṁ premṇaḥ
prādurbhāve bhavet kramaḥ
tataḥ premābhyudañcati
sādhakānām ayaṁ premṇaḥ
prādurbhāve bhavet kramaḥ
‘In het begin moet men een voorafgaand verlangen hebben naar zelfrealisatie. Dat zal iemand tot het niveau brengen waarop hij probeert om te gaan met personen die spiritueel gevorderd zijn. In het volgende stadium wordt iemand geïnitieerd door een verheven spiritueel leraar en onder zijn begeleiding begint de beginnende toegewijde aan het proces van devotionele dienst. Door devotionele dienst te verrichten onder begeleiding van de spiritueel leraar, raakt iemand vrij van alle materiële gehechtheid, wordt hij stabiel in zelfrealisatie en krijgt hij smaak voor het horen over de Absolute Persoonlijkheid Gods, Śrī Kṛṣṇa. Deze smaak brengt iemand verder tot gehechtheid aan Kṛṣṇa-bewustzijn, die zich ontwikkelt tot bhāva, het stadium voorafgaand aan transcendentale liefde voor God. Werkelijke liefde voor God wordt prema genoemd, de hoogste volmaaktheid van het leven.’
In het stadium van prema is iemand constant bezig met transcendentale liefdedienst aan de Heer. Door het geleidelijke proces van devotionele dienst, onder begeleiding van de bonafide spiritueel leraar, kan iemand het hoogste niveau bereiken, waarop men vrij is van alle materiële gehechtheid, van de angst voor een individuele spirituele persoonlijkheid en van de frustraties die uitmonden in de filosofie van de leegte. Dan kan men uiteindelijk de woonplaats van de Heer bereiken.
„Esmalt tuleb omada soovi vaimseks eneseteadvustamiseks. See viib inimese tasandile, millel ta püüab suhelda vaimses arengus edu saavutanud inimestega. Järgmisel tasandil saadakse pühitsus kõrgelt arenenud vaimselt õpetajalt, kelle juhendamise all alustab noor pühendunu pühendunud teenimise protsessi. Vaimse õpetaja juhenduste kohase pühendunud teenimise läbi vabaneb ta kõikidest materiaalsetest kiindumustest, saavutab häirimatuse vaimses eneseteadvustamises ning omandab isu kuulata Jumala Absoluutsest Isiksusest – Śrī Kṛṣṇast. Selle maitse tundmine viib inimese Kṛṣṇa teadvusse kiindumiseni, mis saavutab oma täiuse bhāva tasandil ehk tasandil, mis vahetult eelneb Jumala transtsendentaalsele armastamisele. Tõelist armastust Jumala vastu nimetatakse premaks; see on elu kõrgeima täiuslikkuse tasand."
Prema tasandil tegeleb inimene pidevalt Jumala teenimisega transtsendentaalses armastuses. Sedasi jõuab ta tõelise vaimse õpetaja juhendamise all pühendunud teenimise aeglase protsessi läbi kõrgeimale tasandile, vabanenuna kõikidest materiaalsetest kiindumustest, hirmust individuaalse vaimse identiteedi ees ning pettumusest, mis rajab teed tühjuse filosoofiale. Seejärel jõuab ta lõpuks Kõigekõrgema Jumala elupaika.