Bg 2.70
TEXT 70
Tekst
Tekst
samudram āpaḥ praviśanti yadvat
tadvat kāmā yaṁ praviśanti sarve
sa śāntim āpnoti na kāma-kāmī
samudram āpaḥ praviśanti yadvat
tadvat kāmā yaṁ praviśanti sarve
sa śāntim āpnoti na kāma-kāmī
Synoniemen
Synonyms
āpūryamāṇam — voortdurend worden gevuld; acala-pratiṣṭham — onbewogen blijvend; samudram — de oceaan; āpaḥ — waters; praviśanti — binnenstromen; yadvat — zoals; tadvat — zo; kāmāḥ — verlangens; yam — in wie; praviśanti — binnenstromen; sarve — alle; saḥ — die persoon; śāntim — vrede; āpnoti — verkrijgt; na — niet; kāma-kāmī — iemand die verlangens wil vervullen.
āpūryamāṇam — altid bliver fyldt; acala-pratiṣṭham — urokkeligt situeret; samudram — havet; āpaḥ — vande; praviśanti — de flyder ud i; yadvat — ligesom; tadvat — således; kāmāḥ — ønsker; yam — til hvem; praviśanti — de strømmer ind i; sarve — alle; saḥ — den person; śāntim — fred; āpnoti — opnår; na — ikke; kāma-kāmī — den, der ønsker at opfylde ønsker.
Vertaling
Translation
Alleen iemand die niet verstoord wordt door de onophoudelijke stroom van verlangens — die als rivieren in de oceaan stromen, die zelf voortdurend wordt gevuld, maar altijd rustig blijft — kan vrede vinden, maar niet degene die zulke verlangens probeert te vervullen.
Kun den, der ikke lader sig forstyrre af den uophørlige strøm af ønsker, der løber som floder i havet, der bestandigt fyldes, men alligevel altid er roligt, kan opnå fred og ikke den, der stræber efter at opfylde sådanne ønsker.
Betekenisverklaring
Purport
Hoewel de uitgestrekte oceaan altijd gevuld is met water, wordt ze altijd, vooral gedurende het regenseizoen, gevuld met nog veel meer water. Toch blijft de oceaan dezelfde — kalm. Ze wordt niet in beroering gebracht en evenmin treedt ze buiten haar oevers. Dat geldt ook voor iemand die verankerd is in Kṛṣṇa-bewustzijn. Zolang men een materieel lichaam heeft, blijven de verlangens van het lichaam naar zinsbevrediging bestaan. Maar de toegewijde raakt door zijn volheid niet verstoord door zulke verlangens.
Een Kṛṣṇa-bewust persoon komt niets tekort, omdat de Heer in al zijn materiële benodigdheden voorziet. Hij is daarom als de oceaan — altijd vol in zichzelf. Verlangens mogen naar hem toe komen als rivieren die naar de oceaan stromen, maar hij blijft evenwichtig in zijn activiteiten en hij raakt niet in het minst verstoord door verlangens naar zinsbevrediging. Dat bewijst dat iemand Kṛṣṇa-bewust is: hij voelt geen neigingen meer tot materiële zinsbevrediging, hoewel de verlangens daarnaar nog aanwezig zijn. Omdat hij tevreden blijft in de transcendentale liefdedienst van de Heer, is hij in staat om net als de oceaan kalm te blijven en daardoor geniet hij volkomen vrede.
Maar zij die hun verlangens willen vervullen, zelfs al is dat het verlangen naar bevrijding, laat staan materieel succes, zullen nooit vrede ervaren. Zij die resultaatgerichte activiteiten verrichten, zij die naar bevrijding streven en ook de yogī’s die mystieke vermogens verlangen, zijn allemaal ongelukkig, omdat ze onvervulde verlangens hebben. Maar een Kṛṣṇa-bewust persoon is gelukkig met het dienen van de Heer en hij heeft geen verlangens meer die vervuld moeten worden. Sterker nog, hij verlangt er zelfs niet naar om bevrijd te worden uit de materiële gebondenheid. De toegewijden van Kṛṣṇa hebben geen materiële verlangens en daarom zijn ze volkomen vredig.
FORKLARING: Skønt det vældige ocean altid er fuld af vand, bliver det især i regntiden hele tiden fyldt med endnu mere vand. Ikke desto mindre forbliver havet det samme rolige hav. Det bliver ikke oprørt, og det oversvømmer heller ikke sine bredder. Det samme gælder for et menneske, der er fast forankret i Kṛṣṇa-bevidsthed. Så længe man har den materielle krop, vil kroppens krav om sansetilfredsstillelse fortsætte. Den hengivne forstyrres imidlertid ikke af sådanne ønsker, for han er allerede fyldt op. Et Kṛṣṇa-bevidst menneske mangler intet, for Herren opfylder alle dets materielle behov. Det er derfor som havet – altid fuldstændigt i sig selv. Ønsker kan komme til en sådan hengiven ligesom strømme af floder, der løber ud i havet, men han er vedholdende i sine handlinger og lader sig ikke i det mindste forstyrre af ønsker om sansetilfredsstillelse. Det er beviset på et Kṛṣṇa-bevidst menneske – det har mistet enhver tilbøjelighed til materiel sansetilfredsstillelse, selv om ønskerne stadig er der. Eftersom det er tilfreds i Herrens transcendentale kærlighedstjeneste, kan det forblive roligt ligesom havet og således opleve fuldstændig fred. Andre, der ønsker at opfylde deres ønsker, selv helt op til niveauet af befrielse for ikke at tale om materiel fremgang, vil imidlertid aldrig opnå fred. De frugtstræbende arbejdere, de, der ønsker befrielse, og tilmed yogīerne, der søger mystiske evner, er alle ulykkelige på grund af uopfyldte ønsker. Men personen i Kṛṣṇa-bevidsthed er lykkelig i Herrens tjeneste og har ingen ønsker at opfylde. Ja, han ønsker ikke engang befrielse fra den såkaldte materielle trældom. Kṛṣṇas hengivne har ingen materielle ønsker, og derfor har de fuldkommen fred.