TEXT 15

Tekst

Texto

anudvega-karaṁ vākyaṁ
satyaṁ priya-hitaṁ ca yat
svādhyāyābhyasanaṁ caiva
vāṅ-mayaṁ tapa ucyate

Synoniemen

Palabra por palabra

anudvega-karam — geen opwinding veroorzakend; vākyam — woorden; satyam — waarheidsgetrouw; priya — aangenaam; hitam — gunstig; ca — en; yat — welke; svādhyāya — van het bestuderen van de Veda’s; abhyasanam — beoefening; ca — en; eva — zeker; vāk-mayam — van de spraak; tapaḥ — ascese; ucyate — wordt genoemd.

anudvega-karam — que no agitan; vākyam — palabras; satyam — veraces; priya — queridas; hitam — beneficiosas; ca — también; yat — lo cual; svādhyāya — del estudio védico; abhyasanam — práctica; ca — también; eva — ciertamente; vāk-mayam — de la voz; tapaḥ — austeridad; ucyate — se dice que es.

Vertaling

Traducción

Ascese van de spraak bestaat uit het spreken van de waarheid en van woorden die aangenaam en goed voor anderen zijn en die geen onrust opwekken, en verder uit het regelmatig reciteren van de Vedische literatuur.

La austeridad del habla consiste en proferir palabras que sean ciertas, agradables, beneficiosas y que no agiten a los demás, y también en recitar regularmente las Escrituras védicas.

Betekenisverklaring

Significado

Men moet door zijn manier van spreken de geest van anderen niet verstoren. Wanneer een leraar spreekt, kan hij natuurlijk de waarheid spreken om zijn studenten te onderrichten, maar tegen personen die niet zijn studenten zijn, moet hij niet spreken als hij daarmee hun geesten verstoort. Dit is ascese van spraak. Daarnaast moet men geen onzin spreken. In spirituele gezelschappen is het gebruikelijk om uitspraken te doen die worden bevestigd door de heilige teksten. Men moet onmiddellijk een citaat uit een gezaghebbend geschrift geven om zijn bewering te onderbouwen. Tegelijkertijd moeten zijn woorden aangenaam zijn voor het oor. Door zulke discussies kan men het grootste voordeel behalen en de menselijke samenleving verheffen. Er is een onuitputtelijke voorraad Vedische literatuur en men zou die moeten bestuderen. Dat wordt ascese van de spraak genoemd.

Uno no debe hablar de modo tal que agite la mente de los demás. Claro que, cuando un maestro habla, puede decir la verdad para instruir a sus alumnos, pero no debe hablarles a aquellos que no sean alumnos de él, si al hacerlo les va a agitar la mente. Eso es penitencia en lo que respecta a hablar. Además de eso, uno no debe hablar tonterías. El proceso que se sigue cuando se habla en los círculos espirituales, es que se dice algo que esté respaldado por las Escrituras. Uno debe presentar de inmediato una cita tomada de una Escritura autoritativa, para respaldar lo que está diciendo. Y al mismo tiempo, esa conversación debe ser muy agradable al oído. Mediante esa clase de discusiones, uno puede obtener el máximo beneficio y elevar a la sociedad humana. Existe una cantidad ilimitada de obras que componen la literatura védica, y uno debe estudiarlas. Eso se denomina penitencia del habla.