TEXT 11

Tekst

Texte

aphalākāṅkṣibhir yajño
vidhi-diṣṭo ya ijyate
yaṣṭavyam eveti manaḥ
samādhāya sa sāttvikaḥ

Synoniemen

Synonyms

aphala-ākāṅkṣibhiḥ — door zij die niet naar de resultaten verlangen; yajñaḥ — offer; vidhi-diṣṭaḥ — volgens de aanwijzingen in de geschriften; yaḥ — welke; ijyate — wordt gebracht; yaṣṭavyam — moet gedaan worden; eva — zeker; iti — zo; manaḥ — de geest; samādhāya — geconcentreerd; saḥ — het; sāttvikaḥ — in de hoedanigheid goedheid.

aphala-ākāṅkṣibhiḥ: par ceux qui n’attendent aucun résultat; yajñaḥ: le sacrifice; vidhi-diṣṭaḥ: conformément aux injonctions scripturaires; yaḥ: qui; ijyate: est accompli; yaṣṭavyam: doit être accompli; eva: certes; iti: ainsi; manaḥ: le mental; samādhāya: fixé sur; saḥ: cela; sāttvikaḥ: dans la vertu.

Vertaling

Translation

Van alle offers is het offer dat uit plichtsbesef en volgens de aanwijzingen van de geschriften wordt gebracht door iemand die geen beloning verlangt, in de hoedanigheid goedheid.

De tous les sacrifices, celui qu’on accomplit par devoir, conformément aux injonctions scripturaires, et sans en attendre aucun fruit en retour, participe de la vertu.

Betekenisverklaring

Purport

Over het algemeen hebben mensen de neiging om met bepaalde bijbedoelingen offers te brengen, maar hier wordt gesteld dat offers zonder zo’n verlangen en uit plichtsbesef gebracht moeten worden. Neem bijvoorbeeld de rituelen in tempels of kerken. Over het algemeen worden die verricht om iemands materiële situatie te verbeteren. Maar dat is niet in de hoedanigheid goedheid. Men moet uit plichtsbesef naar de kerk of de tempel gaan, zijn eerbetuigingen aan de Allerhoogste Persoonlijkheid Gods brengen en bloemen en etenswaar offeren zonder uit te zijn op een verbetering van zijn materiële situatie. Iedereen denkt dat het geen zin heeft om naar de tempel te gaan alleen om God te vereren, maar in de heilige teksten wordt verering voor economisch voordeel niet aangeraden. Men moet enkel naar de tempel gaan om zijn respect te betuigen aan de Beeldgedaante. Hierdoor zal men in de hoedanigheid goedheid komen. Het is de plicht van ieder beschaafd mens om de regels van de heilige teksten te gehoorzamen en zijn respect te betuigen aan de Allerhoogste Persoonlijkheid Gods.

C’est en général pour satisfaire leurs désirs personnels que les gens offrent des sacrifices. Notre verset affirme néanmoins que l’oblation doit être faite par devoir et non pour répondre à des mobiles égoïstes. Prenons l’exemple des rites pratiqués dans les temples ou dans les églises. Ils sont en général motivés par le désir d’obtenir quelque avantage matériel, et ne sauraient donc relever de la vertu. Il faut aller au temple ou à l’église par devoir, y rendre son hommage à Dieu, la Personne Suprême, et Lui offrir des fleurs, de la nourriture, etc., sans en attendre un profit matériel. Tous croient, cependant, qu’il ne sert à rien de se rendre au temple à seule fin d’adorer Dieu. Rappelons-leur que l’adoration qui vise à l’obtention de biens matériels n’est nullement recommandée dans les Écritures. On ne doit se rendre au temple que pour offrir ses respects à la mūrti. En agissant ainsi, on restera sous l’égide de la vertu. Il va du devoir de tout homme civilisé d’obéir aux lois qu’énoncent les Écritures, et d’honorer le Seigneur Suprême.