TEXT 6
TEXT 6
Tekstas
Tekst
duḥkham āptum ayogataḥ
yoga-yukto munir brahma
na cireṇādhigacchati
duḥkham āptum ayogataḥ
yoga-yukto munir brahma
na cireṇādhigacchati
Synonyms
Synoniemen
sannyāsaḥ — de onthechte levensorde; tu — maar; mahā-bāho — o sterkgearmde; duḥkham — ellende; āptum — kwellen met; ayogataḥ — zonder devotionele dienst; yoga-yuktaḥ — iemand die devotionele dienst verricht; muniḥ — een denker; brahma — de Allerhoogste; na cireṇa — zonder uitstel; adhigacchati — bereikt.
Translation
Vertaling
Jei žmogus su pasiaukojimu netarnauja Viešpačiui, jis netaps laimingas vien atsižadėdamas veiklos. Tuo tarpu išmintingasis, atsidėjęs pasiaukojimo tarnystei, netrukus pasiekia Aukščiausiąjį.
Alleen maar afstand doen van activiteit, zonder devotionele dienst te verrichten aan de Heer, zal niemand gelukkig maken. Maar een bedachtzaam persoon, die devotionele dienst verricht, kan onmiddellijk de Allerhoogste bereiken.
Purport
Betekenisverklaring
KOMENTARAS: Yra dvi sannyāsių – žmonių, davusių atsižadėjimo įžadus, kategorijos. Māyāvādos mokyklos sannyāsiai nagrinėja sāṅkhyos filosofiją, o vaiṣṇavų sannyāsiai studijuoja Bhāgavatam filosofiją, pateikiančią teisingus „Vedānta-sūtros“ komentarus. Māyāvādžiai sannyāsiai taip pat studijuoja „Vedāntą-sūtrą“, bet jie naudojasi savais komentarais – „Śārīraka- bhāṣya“, kuriuos parašė Śankarācārya. Bhāgavatos mokyklos pasekėjai su pasiaukojimu tarnauja Viešpačiui pagal pāñcarātrikī regulas, ir todėl transcendentinė vaiṣṇavų sannyāsių tarnystė Viešpačiui įvairi ir daugialypė. Vaiṣṇavų sannyāsių veiksmai neturi nieko bendra su materialia veikla, ir vis dėlto, su pasiaukojimu tarnaudami Viešpačiui, jie atlieka plačią veiklą. O māyāvādžiai sannyāsiai, atsidėję sāṅkhyos ir Vedāntos studijoms bei spekuliatyviems samprotavimams, nepatiria transcendentinės tarnystės Viešpačiui džiaugsmo. Nuobodžių savo studijų bei samprotavimų apie Brahmaną išvarginti, jie kartais kreipiasi į Bhāgavatam, tačiau jos teisingai nesupranta. Todėl jiems studijuoti „Śrīmad-Bhāgavatam“ – didelis vargas. Sausi samprotavimai bei impersonalistinės interpretacijos dirbtinos ir neduoda jokios naudos māyāvādžių sannyāsiams. Vaiṣṇavų sannyāsiai, su pasiaukojimu tarnaujantys Viešpačiui, yra laimingi atlikdami transcendentines savo pareigas, ir visiškai neabejotina, kad galų gale eis į Dievo karalystę. Māyāvādžiai sannyāsiai kartais iš savęs pažinimo kelio vėl nukrypsta į filantropinę ar altruistinę veiklą – tačiau tai tik materialūs užsiėmimai. Todėl peršasi išvada, kad veikiantys su Kṛṣṇos sąmone pranoksta tuos sannyāsius, kurie vien tik spekuliatyviai samprotauja, kas yra Brahmanas ir kas – ne Brahmanas, nors ir pastarieji po daugelio gimimų ateina į Kṛṣṇos sąmonę.
Er zijn twee soorten sannyāsī’s of personen in de onthechte levensorde. De māyāvādī-sannyāsī’s bestuderen de sāṅkhya-filosofie, terwijl de vaiṣṇava-sannyāsī’s de filosofie van het Bhāgavatam bestuderen, dat het juiste commentaar op de vedānta-sūtra’s geeft. Ook de māyāvādī-sannyāsī’s bestuderen de vedānta-sūtra’s, maar ze gebruiken hun eigen commentaar dat Śārīraka-bhāṣya wordt genoemd en dat geschreven is door Śaṅkarācārya. De studenten van de Bhāgavata-school verrichten transcendentale devotionele dienst aan de Heer volgens de regels van de pāñcarātrika en hebben daarom een veelvoud van bezigheden in devotionele dienst. Zulke vaiṣṇava-sannyāsī’s hebben niets te maken met materiële activiteiten en toch verrichten ze verschillende activiteiten tijdens hun devotionele dienst aan de Heer. De māyāvādī-sannyāsī’s daarentegen, die zich bezighouden met sāṅkhya en vedanta en met speculeren, kunnen geen plezier beleven aan de transcendentale dienst aan de Heer. Omdat hun studies erg saai worden, worden ze het speculeren over Brahman moe en nemen ze vervolgens hun toevlucht tot het Bhāgavatam, maar zonder een juist begrip. Het bestuderen van het Śrīmad-Bhāgavatam wordt daarom moeilijk voor hen. Droge speculaties en impersonalistische interpretaties met behulp van bepaalde kunstgrepen zijn allemaal waardeloos voor de māyāvādī-sannyāsī’s. De vaiṣṇava-sannyāsī’s, die devotionele dienst verrichten, zijn gelukkig met het vervullen van hun transcendentale plichten en hun uiteindelijke toegang tot het koninkrijk van God is gegarandeerd. De māyāvādī-sannyāsī’s vallen soms van het pad van zelfrealisatie om zich vervolgens opnieuw bezig te houden met filantropische en altruïstische activiteiten, die niets anders zijn dan materiële bezigheden. De conclusie is daarom dat zij die Kṛṣṇa-bewuste activiteiten verrichten zich in een betere situatie bevinden dan de sannyāsī’s die zich bezighouden met speculaties over wat wel en wat niet Brahman is, ook al komen ook zij, na vele levens, tot Kṛṣṇa-bewustzijn.