Skip to main content

TEXT 34

TEXT 34

Tekstas

Texto

tad viddhi praṇipātena
paripraśnena sevayā
upadekṣyanti te jñānaṁ
jñāninas tattva-darśinaḥ
tad viddhi praṇipātena
paripraśnena sevayā
upadekṣyanti te jñānaṁ
jñāninas tattva-darśinaḥ

Synonyms

Palabra por palabra

tat — tas žinias apie įvairias aukas; viddhi — pasistenk suvokti; praṇipātena — kreipdamasis į dvasinį mokytoją; paripraśnena — nuolankiai klausinėdamas; sevayā — tarnaudamas; upadekṣyanti — jie atskleis; te — tau; jñānam — žinojimą; jñāninaḥ — save pažinusieji; tattva — tiesą; darśinaḥ — regintieji.

tat — ese conocimiento acerca de los diferentes sacrificios; viddhi — trata de entender; praṇipātena — acudiendo a un maestro espiritual; paripraśnena — mediante preguntas sumisas; sevayā — prestando servicio; upadekṣyanti — ellos te iniciarán; te — a ti; jñānam — en el conocimiento; jñāninaḥ — los autorrealizados; tattva — de la verdad; darśinaḥ — videntes.

Translation

Traducción

Pasistenk sužinoti tiesą iš dvasinio mokytojo. Nuolankiai jo teiraukis ir jam tarnauk. Save suvokusios sielos gali suteikti tau žinių, nes jos regi tiesą.

Tan solo trata de aprender la verdad acudiendo a un maestro espiritual. Hazle preguntas de un modo sumiso y préstale servicio. Las almas autorrealizadas pueden impartirte conocimiento, porque han visto la verdad.

Purport

Significado

KOMENTARAS: Dvasinio pažinimo kelias, be abejo, sunkus. Todėl Viešpats pataria kreiptis į bona fide dvasinį mokytoją, priklausantį mokinių sekai, kurią pradėjo Pats Viešpats. Bona fide dvasiniu mokytoju negali būti asmuo, kuris nesilaiko mokinių sekos principo. Viešpats – pirminis dvasinis mokytojas, o mokinių sekai priklausantis mokytojas tik persako savo mokiniui Viešpaties žinią tokią, kokia ji yra. Neįmanoma savo išgalvotu būdu pasiekti dvasinio pažinimo, kaip tai daro kvaili apsimetėliai. Bhāgavatam (6.3.19) sako: dharmaṁ tu sākṣād bhagavat-praṇītam – religijos kelią nurodo Pats Dievas. Todėl spekuliatyvūs samprotavimai ir sausi argumentai neparodys teisingo kelio. Dvasiškai tobulėti nepadės ir savarankiškas pažinimo knygų studijavimas. Žinių reikia kreiptis į bona fide dvasinį mokytoją, visiškai atsiduoti Jo valiai ir tapti nuolankiu Jo tarnu, užmiršus savo netikrą prestižą. Save pažinusio dvasinio mokytojo patenkinimas – dvasinio tobulėjimo paslaptis. Teiravimasis ir klusnumas, papildydami vienas kitą, skatina dvasinį supratimą. Išsilavinusio dvasinio mokytojo klausinėjimas neduos reikiamo efekto, jei nebus jam paklūstama ir tarnaujama. Dvasinis mokytojas išbando mokinį ir, kai įsitikina jo siekių nuoširdumu, būtinai suteikia mokiniui palaiminimą, apdovanodamas tikruoju dvasiniu supratimu. Šiame posme smerkiamas tiek aklas sekimas, tiek beprasmiai klausimai. Reikia ne tik nuolankiai klausytis dvasinio mokytojo žodžių, bet ir klusnumu, tarnavimu bei teiravimusi siekti aiškaus supratimo. Iš prigimties bona fide dvasinis mokytojas – labai geras mokiniui, ir jeigu mokinys klusnus ir visada pasirengęs tarnauti, tai tarpusavio pasikeitimas „klausimai – žinios“ tampa tobulas.

El sendero de la comprensión espiritual es indudablemente difícil. El Señor nos aconseja, por ello, que acudamos a un maestro espiritual genuino que forme parte de la línea de sucesión discipular proveniente del propio Señor. Nadie puede ser un maestro espiritual genuino, si no sigue este principio de sucesión discipular. El Señor es el maestro espiritual original, y una persona que forme parte de la sucesión discipular, puede comunicarle a su discípulo el mensaje del Señor tal como es. Nadie puede llegar a la iluminación espiritual mediante un proceso que él mismo haya manufacturado, como lo estilan farsantes necios. El Bhāgavatam (6.3.19) dice: dharmaṁ tu sākṣād-bhagavat-praṇītam, el sendero de la religión lo enuncia el Señor directamente. De manera que, la especulación mental o los argumentos áridos no pueden ayudarlo a uno a encontrar la senda correcta. Ni puede uno progresar en la vida espiritual mediante el estudio independiente de libros de conocimiento. Para recibir el conocimiento, uno tiene que acudir a un maestro espiritual genuino. A un maestro espiritual de esa índole se le debe aceptar con plena entrega, y uno debe servir al maestro espiritual como un sirviente ordinario, sin vanidad. Satisfacer al maestro espiritual autorrealizado es el secreto del avance en la vida espiritual. Las preguntas y la sumisión constituyen la combinación idónea para lograr la comprensión espiritual. A menos que haya sumisión y servicio, las preguntas que se le hagan al maestro espiritual versado no serán eficaces. Uno debe ser capaz de pasar la prueba del maestro espiritual, y cuando el maestro ve el deseo genuino del discípulo, automáticamente lo bendice con genuina comprensión espiritual. En este verso se condenan tanto la adhesión ciega como las preguntas absurdas. No solo debe uno oír sumisamente al maestro espiritual, sino que también se debe llegar a comprender claramente lo que él dice, con sumisión, servicio y preguntas. Un maestro espiritual genuino es por naturaleza muy bondadoso con el discípulo. Así pues, cuando el estudiante es sumiso y siempre está dispuesto a prestar servicio, la correspondencia del conocimiento y las preguntas se vuelve perfecta.