Skip to main content
Library » Bhagavad-gītā, kokia ji yra » KETVIRTAS SKYRIUS

TEXT 23

TEXT 23

Tekstas

Verš

gata-saṅgasya muktasya
jñānāvasthita-cetasaḥ
yajñāyācarataḥ karma
samagraṁ pravilīyate
gata-saṅgasya muktasya
jñānāvasthita-cetasaḥ
yajñāyācarataḥ karma
samagraṁ pravilīyate

Synonyms

Synonyma

gata-saṅgasya — neprisirišusio prie materialios gamtos guṇų; muktasya — išsivadavusio; jñāna-avasthita — transcendentinė; cetasaḥ — kieno išmintis; yajñāya — Yajños (Kṛṣṇos) labui; ācarataḥ — atliekamas; karma — darbas; samagram — į visumą; pravilīyate — įsilieja visiškai.

gata-saṅgasya — toho, kdo není poután ke kvalitám hmotné přírody; muktasya — osvobozeného; jñāna-avasthita — setrvávající na úrovni transcendence; cetasaḥ — jehož poznání; yajñāya — pro Yajñu (Kṛṣṇu); ācarataḥ — jednající; karma — práce; samagram — celkově; pravilīyate — naprosto se rozplyne.

Translation

Překlad

Veikla žmogaus, kuris yra neprisirišęs prie materialios gamtos guṇų ir pasiekė visišką transcendentinį žinojimą, įsilieja į transcendenciją.

Práce toho, kdo není ovlivněný kvalitami hmotné přírody a setrvává plně na úrovni transcendentálního poznání, se zcela rozptýlí do transcendence.

Purport

Význam

KOMENTARAS: Visiškai įsisąmonindamas Kṛṣṇą, žmogus išvengia priešybių poveikio ir tuo pačiu apsivalo nuo jį teršiančių materijos guṇų. Jis gali išsivaduoti, nes žino savo prigimtinę padėtį Kṛṣṇos atžvilgiu, ir dėl to jo proto neįmanoma nukreipti nuo Kṛṣṇos sąmonės. Todėl, kad ir ką dirbtų, jis dirba Kṛṣṇai – pirminiam Viṣnu. Taigi visą jo veiklą reikia laikyti auka, nes auka siekiama patenkinti Aukščiausiąjį Asmenį, Viṣṇu, arba Kṛṣṇą. Be abejonės tokios veiklos rezultatai įsilieja į transcendenciją, nesukeldami materialių pasekmių.

Jakmile si někdo začne být plně vědom Kṛṣṇy, je nedotčen protiklady, a tak není znečištěn hmotnými kvalitami. Může být vysvobozen, neboť zná své přirozené postavení ve vztahu s Kṛṣṇou, a jeho mysl proto nemůže být odvrácena od vědomí Kṛṣṇy. Následkem toho vše, co dělá, dělá pro Kṛṣṇu, jenž je původním Viṣṇuem. Všechny jeho činy jsou tedy vlastně oběťmi, protože účelem oběti je uspokojit Nejvyšší Osobnost Božství — Viṣṇua či Kṛṣṇu. Výsledné reakce za všechnu takovou práci se rozptýlí do transcendence a živá bytost pak netrpí hmotnými následky.