Skip to main content
Library » Bhagavad-gītā, kokia ji yra » ANTRAS SKYRIUS

TEXT 57

TEXT 57

Tekstas

Tekst

yaḥ sarvatrānabhisnehas
tat tat prāpya śubhāśubham
nābhinandati na dveṣṭi
tasya prajñā pratiṣṭhitā
yaḥ sarvatrānabhisnehas
tat tat prāpya śubhāśubham
nābhinandati na dveṣṭi
tasya prajñā pratiṣṭhitā

Synonyms

Synonyms

yaḥ — tas, kuris; sarvatra — visur; anabhisnehaḥ — be prieraišumo; tat — tą; tat — tą; prāpya — gaudamas; śubha — gėrį; aśubham — blogį; na — niekada; abhinandati — giria; na — niekada; dveṣṭi — peikia; tasya — jo; prajñā — tobulas žinojimas; pratiṣṭhitā — tvirtas.

yaḥ — den, som; sarvatra — overalt; anabhisnehaḥ — uden kærlighed; tat — det; tat — det; prāpya — idet han har opnået; śubha — godt; aśubham — ondt; na — aldrig; abhinandati — priser; na — aldrig; dveṣṭi — hader; tasya — hans; prajñā — den fuldkomne viden; pratiṣṭhitā — er forankret.

Translation

Translation

Kas materialiame pasaulyje neprisiriša prie gėrio ar blogio, kas susidūręs su jais nei giria juos, nei peikia, to žinojimas yra tvirtas ir tobulas.

Den, der ikke lader sig påvirke af uanset hvad godt og ondt, han måtte opnå i den materielle verden, og hverken priser eller foragter det, er fast forankret i fuldkommen viden.

Purport

Purport

KOMENTARAS: Materialiame pasaulyje nuolat vyksta kokie nors audringi pasikeitimai – geri ar blogi. Tas, kurio nedrumsčia audringi materialūs pasikeitimai ir kurio nepaveikia nei gėris, nei blogis, pasiekė tvarią Kṛṣṇos sąmonę. Gyvenant materialiame pasaulyje visada susiduri su gėriu ar blogiu, nes šis pasaulis sudarytas iš priešybių. Bet žmogaus su tvaria Kṛṣṇos sąmone neveikia nei gėris, nei blogis, nes jam rūpi Kṛṣṇa, absoliutus visa apimantis gėris. Įsisąmoninęs Kṛṣṇą žmogus atsiduria tobuloje transcendentinėje padėtyje, kuri vadinama specialiu terminu – samādhi.

FORKLARING: I den materielle verden er der altid en eller anden form for postyr, uanset om det er godt eller dårligt. Den, der ikke ophidses af sådanne materielle omvæltninger, og som ikke bliver påvirket af godt og dårligt, må anses for at være fast forankret i Kṛṣṇa-bevidsthed. Så længe man er i den materielle verden, er der altid mulighed for godt og dårligt, for denne verden er fuld af dualitet. Men den, der er fast forankret i Kṛṣṇa-bevidsthed, lader sig ikke påvirke af godt og dårligt, for han interesserer sig kun for Kṛṣṇa, der er absolut algod. En sådan bevidsthed om Kṛṣṇa situerer én i en perfekt transcendental tilstand, der formelt kaldes samādhi.