Skip to main content
Library » Bhagavad-gītā, kokia ji yra » AŠTUONIOLIKTAS SKYRIUS

TEXT 38

TEXT 38

Tekstas

Texto

viṣayendriya-saṁyogād
yat tad agre ’mṛtopamam
pariṇāme viṣam iva
tat sukhaṁ rājasaṁ smṛtam
viṣayendriya-saṁyogād
yat tad agre ’mṛtopamam
pariṇāme viṣam iva
tat sukhaṁ rājasaṁ smṛtam

Synonyms

Palabra por palabra

viṣaya — juslių objektų; indriya — ir juslių; saṁyogāt — iš jungties; yat — kuri; tat — ta; agre — pradžioje; amṛta-upamam — lyg nektaras; pariṇāme — pabaigoje; viṣam iva — tarsi nuodai; tat — ta; sukham — laimė; rājasam — aistros guṇos; smṛtam — yra laikoma.

viṣaya — de los objetos de los sentidos; indriya — y los sentidos; saṁyogāt — de la unión; yat — lo cual; tat — eso; agre — al principio; amṛta-upamam — como un néctar; pariṇāme — al final; viṣam iva — como un veneno; tat — esa; sukham — felicidad; rājasam — en la modalidad de la pasión; smṛtam — se considera.

Translation

Traducción

Laimė, kuri patiriama, juslėms susilietus su juslių objektais, ir kuri pradžioje yra tarsi nektaras, bet ilgainiui virsta nuodais, pasakyta, yra aistringos prigimties.

La felicidad que procede del contacto de los sentidos con sus objetos, y que al principio parece ser un néctar pero al final parece ser veneno, se dice que es de la naturaleza de la pasión.

Purport

Significado

KOMENTARAS: Kai jaunuolis sutinka merginą, juslės kursto žvelgti į ją, liesti ir lytiškai su ja santykiauti. Pradžioje tai gali teikti juslėms didelį malonumą, tačiau ilgainiui ryšiai tarp jaunuolio ir merginos tampa tarsi nuodai. Jauni žmonės išsiskiria arba išsituokia, tai sukelia sielvartą, liūdesį etc. Tokia laimė visada yra įtakojama aistros guṇos. Laimė, patiriama dėl juslių ir jų objektų sąlyčio, neišvengiamai gimdo kančią ir jos reikia žūt būt vengti.

Un joven y una joven se reúnen, y los sentidos llevan al joven a verla, tocarla y tener relaciones sexuales. Puede que al principio eso sea muy agradable para los sentidos, pero al final, o después de algún tiempo, se vuelve igual que un veneno. Ellos se separan o se divorcian, y hay lamentación, tristeza, etc. Esa clase de felicidad siempre está en el plano de la modalidad de la pasión. La felicidad que procede de la unión de los sentidos y los objetos de los sentidos siempre es una causa de aflicción, y se debe evitar por todos los medios.