Skip to main content

TEXTS 6-7

TEXTS 6-7

Tekstas

Texto

ye tu sarvāṇi karmāṇi
mayi sannyasya mat-parāḥ
ananyenaiva yogena
māṁ dhyāyanta upāsate
ye tu sarvāṇi karmāṇi
mayi sannyasya mat-parāḥ
ananyenaiva yogena
māṁ dhyāyanta upāsate
teṣām ahaṁ samuddhartā
mṛtyu-saṁsāra-sāgarāt
bhavāmi na cirāt pārtha
mayy āveśita-cetasām
teṣām ahaṁ samuddhartā
mṛtyu-saṁsāra-sāgarāt
bhavāmi na cirāt pārtha
mayy āveśita-cetasām

Synonyms

Palabra por palabra

ye — tie, kurie; tu — bet; sarvāṇi — visą; karmāṇi — veiklą; mayi — Man; sannyasya — atiduodami; mat-parāḥ — prisirišę prie Manęs; ananyena — nenukrypdami; eva — tikrai; yogena — praktikuodami tokią bhakti-yogą; mām — Mane; dhyāyantaḥ — medituodami; upāsate — garbina; teṣām — jų; aham — Aš; samuddhartā — išvaduotojas; mṛtyu — iš mirties; saṁsāra — materialioje būtyje; sāgarāt — iš vandenyno; bhavāmi — Aš tampu; na — ne; cirāt — po ilgo laiko; pārtha — o Pṛthos sūnau; mayi — į Mane; āveśita — sutelkti; cetasām — tų, kurių protai.

ye — aquellos que; tu — pero; sarvāṇi — todas; karmāṇi — actividades; mayi — a Mí; sannyasya — abandonando; mat-parāḥ — apegándose a Mí; ananyena — sin división; eva — ciertamente; yogena — mediante la práctica de ese bhakti-yoga; mām — en Mí; dhyāyantaḥ — meditando; upāsate — adoran; teṣām — de ellos; aham — Yo; samuddhartā — el salvador; mṛtyu — de la muerte; saṁsāra — en la existencia material; sāgarāt — del océano; bhavāmi — Me vuelvo; na — no; cirāt — después de mucho tiempo; pārtha — ¡oh, hijo de Pṛthā!; mayi — en Mí; āveśita — fija; cetasām — de aquellos cuya mente.

Translation

Traducción

Tačiau tuos, kurie garbina Mane, skiria Man visą savo veiklą ir yra nenukrypstamai Man atsidavę, kas atlieka pasiaukojimo tarnystę ir visą laiką medituoja Mane, sutelkę į Mane visas savo mintis, tuos, o Pṛthos sūnau, Aš greitai gelbėju iš gimimo ir mirties vandenyno.

Pero para aquellos que Me adoran a Mí entregándome todas sus actividades y consagrándose a Mí sin desviarse, dedicados al servicio devocional y meditando siempre en Mí, habiendo fijado la mente en Mí, ¡oh, hijo de Pṛthā!, para ellos, Yo soy el que los salva prontamente del océano del nacimiento y la muerte.

Purport

Significado

KOMENTARAS: Posmas aiškiai sako, kad bhaktus lydi didžiulė sėkmė, nes Viešpats labai greitai juos išvaduoja iš materialios būties. Tyra pasiaukojimo tarnystė padeda žmogui patirti Dievo didybę ir suvokti, kad individuali siela yra Jam pavaldi. Sielos pareiga tarnauti Viešpačiui, ir jeigu ji to nedarys, jai teks tarnauti māyai.

Aquí se afirma de un modo explícito que los devotos tienen la gran fortuna de que el Señor los liberará muy pronto de la existencia material. En el servicio devocional puro, uno llega a comprender que Dios es grande y que el alma individual está subordinada a Él. El deber del alma es el de prestarle servicio al Señor; si no lo hace, se pondrá entonces a servir a māyā.

Kaip jau buvo sakyta, Aukščiausiąjį Viešpatį galima deramai įvertinti tik per pasiaukojimo tarnystę. Todėl reikia visiškai atsidėti Dievui. Norint priartėti prie Kṛṣṇos, į Jį reikia sutelkti visas savo mintis ir dirbti tik Jam. Kad ir kokį darbą dirbtume, jis turi būti skirtas tik Kṛṣṇai. Tokia pasiaukojimo tarnystės norma. Bhaktas netrokšta nieko kito, tik patenkinti Aukščiausiąjį Dievo Asmenį. Jo gyvenimo tikslas – patenkinti Kṛṣṇą, ir tam jis pasiryžęs paaukoti viską, kaip kad Kurukṣetros mūšyje pasielgė Arjuna. Aukotis labai paprasta: galima dirbti savo darbą pagal veiklos pobūdį ir tuo pat metu kartoti: Hare Kṛṣṇa, Hare Kṛṣṇa, Kṛṣṇa Kṛṣṇa, Hare Hare/ Hare Rāma, Hare Rāma, Rāma Rāma, Hare Hare. Toks transcendentinis kartojimas priartina bhaktą prie Dievo Asmens.

Como se dijo antes, al Señor Supremo solo se lo puede apreciar por medio del servicio devocional. Así pues, se debe estar plenamente consagrado. Uno debe fijar la mente en Kṛṣṇa por completo con el fin de conseguirlo a Él. Uno debe trabajar únicamente para Kṛṣṇa. No importa a qué clase de trabajo uno se dedique, pero el mismo se debe hacer únicamente para Kṛṣṇa. Esa es la pauta del servicio devocional. El devoto no desea ningún otro logro más que el de complacer a la Suprema Personalidad de Dios. La misión de su vida es la de complacer a Kṛṣṇa, y él puede sacrificar todo para la satisfacción de Kṛṣṇa, tal como lo hizo Arjuna en la batalla de Kurukṣetra. El proceso es muy sencillo: uno puede dedicarse a su ocupación y al mismo tiempo cantar Hare Kṛṣṇa, Hare Kṛṣṇa, Kṛṣṇa Kṛṣṇa, Hare Hare / Hare Rāma, Hare Rāma, Rāma Rāma, Hare Hare. Ese canto trascendental atrae al devoto hacia la Personalidad de Dios.

Šiame posme Aukščiausiasis Viešpats pažada, kad taip Jam tarnaujantį tyrą bhaktą Jis nedelsdamas išgelbės iš materialios būties vandenyno. Pasiekusieji yogos praktikos aukštumų, jei tik nori, yogos pagalba gali perkelti savo sielą į bet kurią planetą. Kiti naudojasi kitokiais būdais. O apie bhaktą čia aiškiai pasakyta: jį pasiima Pats Viešpats. Bhaktui nereikia laukti, kol jis sukaups tokią didelę patirtį, kad pats galėtų pasikelti į dvasinį dangų.

El Señor Supremo promete aquí que liberará sin demora del océano de la existencia material al devoto puro que esté dedicado de esa manera. Aquellos que están adelantados en la práctica del yoga pueden trasladar el alma a voluntad a cualquier planeta que quieran, por medio del proceso del yoga, y otros aprovechan la oportunidad de diversas otras maneras; pero en lo que concierne al devoto, aquí se dice claramente que el propio Señor lo lleva. El devoto no necesita esperar hasta volverse muy experimentado para trasladarse al cielo espiritual.

„Varāha Purāṇoje“ sutinkame tokį posmą:

En el Varāha Purāṇa aparece este verso:

nayāmi paramaṁ sthānam
arcir-ādi-gatiṁ vinā
garuḍa-skandham āropya
yatheccham anivāritaḥ
nayāmi paramaṁ sthānam
arcir-ādi-gatiṁ vinā
garuḍa-skandham āropya
yatheccham anivāritaḥ

Posmo prasmė ta, kad bhaktui nereikia praktikuoti aṣṭāṅga-yogos savo sielai į dvasines planetas nukreipti. Atsakomybę už ją prisiima Pats Aukščiausiasis Viešpats. Čia Jis aiškiai sako, kad Jis Pats imsis vaduotojo vaidmens. Tėvai visapusiškai rūpinasi vaiku, todėl jis saugus. Taip pat ir bhaktui nereikia dėti pastangų, kad yogos praktikos dėka persikeltų į kitas planetas. Veikiau Aukščiausiasis Viešpats iš didžios Savo malonės nedelsdamas atvyksta nešamas paukščio Garuḍos ir tučtuojau išvaduoja bhaktą iš materialios būties. Jeigu žmogus – net ir labai geras plaukikas – atsidūrė vandenyne, vienas jis neišsigelbės, nors ir labai stengtųsi. Tačiau jis lengvai bus išgelbėtas, jei kas ateis į pagalbą ir ištrauks jį iš vandens. Taip Viešpats ištraukia bhaktą iš materialios būties. Tereikia praktikuoti nesunkų Kṛṣṇos sąmonės metodą ir visiškai atsidėti pasiaukojimo tarnystei. Bet kuris protingas žmogus visada mieliau pasirinks pasiaukojimo tarnystę, o ne kokį kitą kelią. Apie tai liudijama ir Nārāyaṇīyoje:

El significado de este verso es que un devoto no necesita practicar aṣṭāṅga-yoga para trasladar su alma a los planetas espirituales. La responsabilidad la asume el propio Señor Supremo. Aquí, Él afirma de un modo claro que Él mismo se vuelve el salvador. El niño es cuidado enteramente por sus padres, y con ello su posición es segura. De igual manera, un devoto no necesita esforzarse para trasladarse a otros planetas mediante la práctica del yoga. Más bien, el Señor Supremo, por Su gran misericordia, viene de inmediato, montado en Garuḍa, Su ave transportadora, y en un instante libera al devoto de la existencia material. Aunque un hombre que ha caído en el océano luche muy afanosamente y sea muy experto en nadar, no puede salvarse a sí mismo. Pero si alguien aparece y lo saca del agua, entonces es fácilmente rescatado. Así mismo, el Señor recoge al devoto de esta existencia material. Uno tan solo tiene que practicar el sencillo proceso de conciencia de Kṛṣṇa y dedicarse por entero al servicio devocional. Cualquier hombre inteligente debe preferir siempre el proceso del servicio devocional a todos los demás senderos. En el Nārāyaṇīya se confirma eso de la siguiente manera:

yā vai sādhana-sampattiḥ
puruṣārtha-catuṣṭaye
tayā vinā tad āpnoti
naro nārāyaṇāśrayaḥ
yā vai sādhana-sampattiḥ
puruṣārtha-catuṣṭaye
tayā vinā tad āpnoti
naro nārāyaṇāśrayaḥ

Šio posmo esmė ta, kad nedera užsiimti įvairia karmine veikla ar siekti žinių spekuliatyviais samprotavimais. Kas pasiaukojo Aukščiausiajam Asmeniui, tas gauna visas malones, kurias teikia kiti yogos procesai, filosofiniai apmąstymai, ritualų atlikimas, aukos, labdara etc. Tokia yra ypatinga pasiaukojimo tarnystės malonė.

El significado de este verso es que uno no debe dedicarse a los diferentes procesos de la actividad fruitiva, ni cultivar conocimiento por medio del proceso de la especulación mental. Aquel que está consagrado a la Personalidad Suprema puede conseguir todos los beneficios que se obtienen de otros procesos yóguicos, de la especulación, de los rituales, de los sacrificios, de las caridades, etc. Esa es la bendición específica del servicio devocional.

Vien tik giedodamas šventąjį Kṛṣṇos vardą – Hare Kṛṣṇa, Hare Kṛṣṇa, Kṛṣṇa Kṛṣṇa, Hare Hare/ Hare Rāma, Hare Rāma, Rāma Rāma, Hare Hare – Viešpaties bhaktas lengvai ir džiaugsmingai pasiekia aukščiausią tikslą, kuris jokiais kitais religiniais keliais nepasiekiamas.

Mediante el simple canto del santo nombre de Kṛṣṇa —Hare Kṛṣṇa, Hare Kṛṣṇa, Kṛṣṇa Kṛṣṇa, Hare Hare / Hare Rāma, Hare Rāma, Rāma Rāma, Hare Hare—, el devoto del Señor puede dirigirse al destino supremo de una manera fácil y feliz, pero a ese destino no se puede llegar por ningún otro proceso religioso.

Aštuonioliktame skyriuje pateikiama „Bhagavad-gītos“ išvada:

La conclusión del Bhagavad-gītā se expresa en el capítulo dieciocho:

sarva-dharmān parityajya
mām ekaṁ śaraṇaṁ vraja
ahaṁ tvāṁ sarva-pāpebhyo
mokṣayiṣyāmi mā śucaḥ
sarva-dharmān parityajya
mām ekaṁ śaraṇaṁ vraja
ahaṁ tvāṁ sarva-pāpebhyo
mokṣayiṣyāmi mā śucaḥ

Reikia atmesti visus kitus dvasinės savivokos būdus ir tiesiog mintis sutelkus į Kṛṣṇą, tarnauti Jam su meile ir atsidavimu. Tai leis pasiekti aukščiausią gyvenimo tobulumą. Neverta krimstis dėl anksčiau gyvenime padarytų nuodėmių, nes Pats Aukščiausiasis Viešpats imasi mus globoti. Nedėkime bergždžių pastangų išsivaduoti, klaidžiodami įvairiais dvasinio pažinimo keliais. Tegu kiekvienas kreipiasi prieglobsčio į Aukščiausiąjį visagalį Dievą, Kṛṣṇą. Toks yra aukščiausias gyvenimo tobulumas.

Hay que abandonar todos los demás procesos de autorrealización y ejecutar simplemente el servicio devocional con conciencia de Kṛṣṇa. Eso le permitirá a uno lograr la máxima perfección de la vida. No es necesario que uno considere las acciones pecaminosas de su vida pasada, porque el Señor Supremo se encarga de uno por completo. De modo que, uno no debe tratar vanamente de salvarse a sí mismo en el campo de la iluminación espiritual. Que todo el mundo se refugie en la Divinidad omnipotente y suprema: Kṛṣṇa. Esa es la máxima perfección de la vida.