TEXT 32

Tekstas

Verš

śrī-bhagavān uvāca
kālo ’smi loka-kṣaya-kṛt pravṛddho
lokān samāhartum iha pravṛttaḥ
ṛte ’pi tvāṁ na bhaviṣyanti sarve
ye ’vasthitāḥ praty-anīkeṣu yodhāḥ

Synonyms

Synonyma

śrī-bhagavān uvāca — Dievo Asmuo tarė; kālaḥ — laikas; asmi — Aš esu; loka — pasaulių; kṣaya-kṛt — griovėjas; pravṛddhaḥ — didysis; lokān — visus žmones; samāhartum — sunaikinti; iha — šiame pasaulyje; pravṛttaḥ — užsiėmęs; ṛte — išskyrus; api — net; tvām — tave; na — ne; bhaviṣyanti — bus; sarve — visi; ye — kurie; avasthitāḥ — yra; prati-anīkeṣu — priešingose pusėse; yodhāḥ — kariai.

śrī-bhagavān uvāca — Pán, Osobnost Božství, pravil; kālaḥ — čas; asmi — jsem; loka — světů; kṣaya-kṛt — hubitel; pravṛddhaḥ — veliký; lokān — všech lidí; samāhartum — ničením; iha — v tomto světě; pravṛttaḥ — zaměstnaný; ṛte — mimo, kromě; api — i; tvām — tebe; na — nikdy; bhaviṣyanti — budou; sarve — všichni; ye — kteří; avasthitāḥ — nacházející se; prati-anīkeṣu — na obou stranách; yodhāḥ — vojáci.

Translation

Překlad

Aukščiausiasis Dievo Asmuo tarė: Aš – laikas, didysis pasaulių griovėjas, ir atėjau, kad sunaikinčiau visus žmones. Išskyrus jus [Pāṇḍavus], visi kariai iš abiejų pusių žus.

Nejvyšší Pán, Osobnost Božství, pravil: Jsem čas, velký hubitel světů, a přišel jsem, abych pokořil všechny lidi. S výjimkou vás (Pāṇḍuovců) budou všichni vojáci na obou stranách zabiti.

Purport

Význam

KOMENTARAS: Nors Arjuna ir žinojo, kad Kṛṣṇa – jo draugas ir Aukščiausiasis Dievo Asmuo, jį suglumino Kṛṣṇos atskleistų pavidalų įvairovė, ir todėl jis klausia, kokia tikroji griaunančios Jo jėgos paskirtis. Vedose rašoma, kad Aukščiausioji Tiesa sunaikina viską, netgi brahmanus. „Kaṭha Upaniṣadoje“ (1.2.25) tvirtinama:

I když Arjuna věděl, že Kṛṣṇa je jeho přítel a Nejvyšší Pán, Osobnost Božství, byl zmaten různými podobami, které Kṛṣṇa projevil. Ptal se tedy dále na skutečné poslání této ničivé síly. Ve Vedách stojí, že Nejvyšší Pravda ničí vše, i brāhmaṇy. Kaṭha Upaniṣad (1.2.25) uvádí:

yasya brahma ca kṣatraṁ ca
ubhe bhavata odanaḥ
mṛtyur yasyopasecanaṁ
ka itthā veda yatra saḥ

Galų gale visus brahmanus, kṣatriyus bei visa, kas gyva, tarsi maistą praryja Aukščiausiasis. Šis Aukščiausiojo Viešpaties pavidalas – tarsi visa ryjantis milžinas. Šiame epizode Kṛṣṇa pasirodo visa naikinančio laiko pavidalu. Visi dalyvavusieji tame mūšyje bus Jo sunaikinti, išgyvens tik Pāṇḍavai.

Arjuna nenorėjo kautis ir manė, kad geriau pasitraukti iš mūšio lauko – tada neteks ir nusivilti. Atsakydamas į tai, Viešpats paaiškina, kad jei Arjuna ir atsisakys kovos, vis tiek visi mūšio dalyviai žus, nes taip Jo sumanyta. Jei Arjuna nesikaus, jie žus kitokiomis aplinkybėmis. Mirtis neišvengiama, net jei jis ir nekovos. Iš tikrųjų jie jau mirę. Laikas – griovėjas, ir, Aukščiausiojo valia, visa, kas išreikšta, turi būti sunaikinta. Toks gamtos dėsnis.

Všichni brāhmaṇi, kṣatriyové a ostatní jsou Nejvyšším nakonec pozřeni jako jídlo. Tato podoba Nejvyššího Pána je všepohlcujícím obrem — a v ní, v podobě všepohlcujícího času, se zde Kṛṣṇa představuje. Kromě několika Pāṇḍuovců má pozřít všechny přítomné na bojišti.

Arjuna nebyl zastáncem boje. Myslel si, že bude lépe nebojovat a tak se vyhnout zklamání. Nyní od Pána dostává odpověď, že i kdyby nebojoval, všichni vojáci budou stejně zahubeni, neboť takový je Pánův plán. Kdyby Arjuna neválčil, zahynuli by nějak jinak. Jejich smrti nebylo možné zabránit ani v případě, že by od boje upustil. Ve skutečnosti již byli mrtví. Čas je zkázou a všechny projevy jsou odsouzeny ke zničení díky touze Nejvyššího Pána. To je zákon přírody.