제22절
TEXT 22
원문
Tekst
따샤라다남 이하떼 tasyārādhanam īhate
라바떼 짜 따따 까만 labhate ca tataḥ kāmān
마야이바 비히딴 히 딴 mayaiva vihitān hi tān
tasyārādhanam īhate
labhate ca tataḥ kāmān
mayaiva vihitān hi tān
동의어
Synoniemen
사하: 그는, 따야: 그것으로, 스랃다야: 영감, 육따하: 부여받은, 따샤: 그 데바의, 아라다남: 숭배를 위한, 이하떼: 그는 갈망한다, 라바떼: 얻다, 짜: 그리고, 따따하: 그것으로부터, 까만: 그의 욕망, 마야: 나에 의해, 에바: 오직, 비히딴: 주어진, 히: 확실히, 딴: 그것들.
saḥ — hij; tayā — met die; śraddhayā — inspiratie; yuktaḥ — begiftigd; tasya — van die halfgod; ārādhanam — voor de verering; īhate — hij verlangt naar; labhate — verkrijgt; ca — en; tataḥ — van die; kāmān — zijn verlangens; mayā — door Mij; eva — alleen; vihitān — geregeld; hi — zeker; tān — zij.
번역
Vertaling
이러한 믿음을 가진 자는 열심히 특정 데바를 숭배하여 그의 소망을 이룬다. 그러나 사실 이러한 혜택은 오직 내가 주는 것이니라.
Begiftigd met zulk geloof, spant hij zich in om een bepaalde halfgod te vereren en krijgt hij datgene waarnaar hij verlangt. Maar in werkelijkheid worden deze wensen alleen door Mij vervuld.
주석
Betekenisverklaring
데바들은 지고한 주의 허락 없이 그들의 헌애자들에게 축복을 내릴 수 없다. 생명체는 모든 것이 지고한 주의 소유물이라는 사실을 잊을지 모르지만, 데바들은 이것을 잊지 않는다. 그래서 데바들의 숭배와 그에 따른 결과의 성취는 데바들에 의해서가 아니라 최고인격신이 마련해주시기에 가능하다. 어리석은 생명체는 이것을 몰라 어리석게 어떤 이득을 위해 데바들을 찾아간다. 그러나 순수한 헌애자는 무언가 필요할 때, 지고한 주께만 기도한다. 그러나 물질적 혜택을 요구하는 것은 순수한 헌애자의 징후가 아니다. 생명체가 데바에게 가는 것은 대개 욕망을 채우는 데 혈안이 되어 있기 때문이다. 생명체가 옳지 않은 것을 바라고, 주께서 그 욕망을 충족시켜 주시지 않을 때, 사람들은 데바를 찾는다. 짜이따냐 짜리땀리따에서 지고한 주를 숭배하는 동시에 물질적 쾌락을 바라는 자는 모순된 욕망을 품고 있는 것이라고 한다. 지고한 주를 향한 봉헌과 데바 숭배는 같은 위치에 설 수 없는데 그 이유는 데바 숭배는 물질적이고 지고한 주를 향한 봉헌은 완전히 영적이기 때문이다.
Zonder toestemming van de Allerhoogste Heer kunnen de half-goden geen gunsten verlenen aan hun toegewijden. Het levend wezen mag dan vergeten dat alles eigendom van de Allerhoogste Heer is, maar de halfgoden vergeten dat niet. Het vereren van de halfgoden en het krijgen van de gewenste resultaten is dus niet aan de halfgoden te danken, maar aan de regeling van de Allerhoogste Persoonlijkheid Gods. Het minder intelligente levend wezen is zich hiervan niet bewust en benadert daarom, dwaas als het is, de halfgoden voor wat gunsten. Maar wanneer de zuivere toegewijde iets nodig heeft, bidt hij alleen tot de Allerhoogste Heer. Vragen om materiële gunsten is echter niet kenmerkend voor een zuivere toegewijde. Een levend wezen benadert de halfgoden gewoonlijk omdat het als een waanzinnige zijn lusten wil bevredigen. Dat is wat er gebeurt als het levend wezen iets overbodigs verlangt en de Heer Zelf het verlangen niet vervult. In het Caitanya-caritāmṛta wordt gezegd dat iemand die de Allerhoogste Heer vereert en tegelijkertijd naar materieel genot verlangt, tegenstrijdige verlangens heeft. Devotionele dienst aan de Allerhoogste Heer en het vereren van een halfgod kunnen niet van eenzelfde niveau zijn, want het vereren van een halfgod is materieel en devotionele dienst aan de Allerhoogste Heer is volkomen spiritueel.
절대신께 돌아가고자 하는 생명체에게 물질적 욕망은 장애물이다. 그러므로 어리석은 자들은 지고한 주의 봉헌에 종사하기보다는 물질계의 데바들 숭배를 더 선호하지만, 주의 순수한 헌애자는 이러한 어리석은 자들이 바라는 물질적 혜택을 선사 받지 않는다.
Voor het levend wezen dat ernaar verlangt terug te gaan naar God, zijn mate-riële verlangens een belemmering. De materiële gunsten waar de minder intelligente levende wezens naar verlangen worden daarom niet toegekend aan een zuivere toegewijde van de Heer. Om die reden vereren personen met materiële verlangens liever de halfgoden van de materiële wereld, dan dat ze devotionele dienst aan de Allerhoogste Heer verrichten.