제6절
TEXT 6
원문
Tekst
나 샤샹꼬 나 빠바까하 na śaśāṅko na pāvakaḥ
얃 가뜨바 나 니바르딴떼 yad gatvā na nivartante
딷 다마 빠라맘 마마 tad dhāma paramaṁ mama
na śaśāṅko na pāvakaḥ
yad gatvā na nivartante
tad dhāma paramaṁ mama
동의어
Synoniemen
나: 아니다, 땃: 그것, 바사야떼: 빛나다, 수랴하: 태양, 나: 아니다, 샤샹까하: 달, 나: 아니다, 빠바까하: 불, 전기, 얏: 곳에, 가뜨바: 가다, 나: 결코, 니바르딴떼: 그들은 돌아온다, 땃 다마: 그 영토에, 빠라맘: 최상의, 마마: 나의.
na — niet; tat — die; bhāsayate — verlicht; sūryaḥ — de zon; na — evenmin; śaśāṅkaḥ — de maan; na — evenmin; pāvakaḥ — vuur, elektriciteit; yat — waarnaar; gatvā — gegaan zijnd; na — nooit; nivartante — zij komen terug; tat dhāma — die woning; paramam — allerhoogste; mama — van Mij.
번역
Vertaling
지고한 내 보금자리는 태양이나 달, 불이나 전기 없이 빛난다. 그곳에 도달하는 자는 결코 이 물질계에 다시 돌아오지 않느니라.
Die allerhoogste woning van Mij wordt niet verlicht door de zon of de maan en evenmin door vuur of elektriciteit. Zij die haar bereiken, komen nooit meer terug naar de materiële wereld.
주석
Betekenisverklaring
끄리쉬나로까, 골로까 브린다반이라고 하는 영계, 즉 최고인격신 끄리쉬나의 보금자리가 여기에 묘사되어 있다. 영적 하늘에 있는 모든 행성은 스스로 빛나기에 햇빛, 달빛, 불 또는 전기가 필요 없다. 이 우주에서 스스로 빛나는 행성은 오직 태양 하나이지만, 영계의 모든 행성은 스스로 빛이 난다. 그 모든 행성(바이꾼타라고 불리는)의 빛나는 광채는 브라흐마죠띠라고 하는 빛나는 하늘을 이룬다. 사실, 이 광채는 끄리쉬나의 행성, 골로까 브린다반에서 나오는 것이다. 그 빛나는 광채 일부가 마하 땃뜨바, 즉 물질계로 가려져 있다. 이를 제외하고 빛나는 영계의 대부분은 바이꾼타로 불리는 영적 행성들로 가득하며, 그중에서 최고가 골로까 브린다반이다.
Dit vers beschrijft de spirituele woning van de Allerhoogste Persoonlijkheid Gods, Kṛṣṇa, die bekendstaat als Kṛṣṇaloka of Goloka Vṛndāvana. In de spirituele hemel bestaat er geen behoefte aan zonneschijn, maneschijn, vuur of elektriciteit, omdat alle planeten er zelf licht geven. In dit universum hebben we maar īīn planeet die zelf licht geeft, namelijk de zon, maar in de spirituele hemel geven alle planeten uit zichzelf licht. De lichtgloed van al deze planeten (Vaikuṇṭha’s genaamd) vormt de stralende hemel die de brahmajyoti wordt genoemd. Eigenlijk komt deze gloed van de planeet van Kṛṣṇa, Goloka Vṛndāvana. Een deel van die lichtgloed wordt bedekt door het mahat-tattva, de materiële wereld, maar het grootste gedeelte van die stralende hemel is gevuld met spirituele planeten, die Vaikuṇṭha’s worden genoemd en waarvan de belangrijkste Goloka Vṛndāvana is.
생명체가 이 어두운 물질계에 있는 한, 속박된 삶을 살지만 헛되고 왜곡된 이 물질계를 가르고 영계에 이르는 순간 해방하게 된다. 그다음에는 다시는 물질계로 돌아오지 않는다. 속박된 삶 속에서 생명체는 자기가 이 물질계의 주인이라고 생각하지만, 해방된 상태에서는 영적 왕국으로 들어가 지고한 주와 교류하게 된다. 그곳에서 그는 영원한 축복과 영원한 생명, 그리고 가득한 지식을 누린다.
Zolang het levend wezen in deze donkere materiële wereld is, leidt het een geconditioneerd bestaan. Maar zodra het door het wegkappen van de valse, verwrongen boom van de materiële wereld de spirituele hemel bereikt, raakt het bevrijd. De kans dat het terug moet komen bestaat dan niet meer. In dit geconditioneerde leven ziet het levend wezen zichzelf als de heer van de materiële wereld, maar in zijn bevrijde toestand gaat het binnen in het spirituele koninkrijk en wordt het een metgezel van de Allerhoogste Heer. Daar ervaart het dan eeuwige gelukzaligheid, eeuwig leven en volledige kennis.
우리는 이러한 정보에 매료되어야 한다. 실체의 헛된 투영을 제거하고 영계로 들어가기를 소망해야 한다. 이 물질계에 지나치게 집착하는 자는 그 집착을 끊기 몹시 어렵지만, 끄리쉬나 의식을 시작하면 점차 초연해질 가능성이 생긴다. 끄리쉬나 의식의 헌애자들과 교류해야 한다. 끄리쉬나 의식에 헌신하는 사회를 찾아 봉헌하는 법을 배워야 한다. 이렇게 하면 물질계에 대한 집착을 끊을 수 있다. 단지 사프란색의 옷을 입는 것만으로 물질계에 대한 집착에서 벗어나는 것이 아니다. 주를 향한 봉헌에 애착하게 되어야 한다. 따라서 제12장에 설명된 봉헌이 진짜 나무의 헛된 투영에서 벗어나는 유일한 길임을 아주 진지하게 받아들여야 한다. 제14장에서 이 물질적 본성에 오염된 모든 종류의 과정이 설명되었다. 오로지 봉헌만이 순수하게 초월적이라고 설명되었다.
Men zou door deze informatie gefascineerd moeten zijn. Men zou ernaar moeten verlangen om zichzelf naar die eeuwige wereld over te brengen en zich los te maken uit deze valse weerspiegeling van de werkelijkheid. Voor wie te gehecht is aan de materiële wereld, is het heel moeilijk om deze gehechtheid te verbreken, maar wanneer men zich op het Kṛṣṇa-bewustzijn toelegt, bestaat er een kans dat men geleidelijk aan onthecht raakt. Met moet het gezelschap van toegewijden opzoeken, van degenen die Kṛṣṇa-bewust zijn. Men moet een gemeenschap zoeken die gewijd is aan het Kṛṣṇa-bewustzijn en leren hoe men devotionele dienst kan verrichten. Op die manier kan men zijn gehechtheid aan de materiële wereld verbreken. Men zal zijn aantrekking tot de materiële wereld niet verliezen door alleen maar saffraangele kleren aan te trekken. Men moet gehecht raken aan devotionele dienst aan de Heer. Zoals in het twaalfde hoofdstuk beschreven is, is die devotionele dienst de enige manier om uit deze valse verschijningsvorm van de werkelijke boom te komen en daarom moet ze serieus genomen worden. In het veertiende hoofdstuk werden de onzuivere effecten van de hoedanigheden van de materiële natuur beschreven. Alleen devotionele dienst werd beschreven als zuiver transcendentaal.
“빠라맘 마마”라는 말이 여기에서 매우 중요하다. 실제로 모든 것은 지고한 주의 소유이지만, 영계는 빠라맘, 즉 여섯 가지 풍요로 가득하다. 까타 우빠니샤드(2.2.15)에서도 영계 전체가 지고한 주의 내적 능력으로 빛나고 있어서 햇빛, 달빛, 별빛 등 어떠한 빛도 필요하지 않다고 확증한다(나 따뜨라 수료 바띠 나 짠드라-따라깜 na tatra sūryo bhāti na candra-tārakam). 그 지고한 보금자리는 오직 항복으로만 얻을 수 있고 다른 어떠한 수단으로도 달성할 수 없다.
De woorden ‘paramaṁ mama’ zijn hier heel belangrijk. Feitelijk is alles, elke uithoek, het eigendom van de Allerhoogste Heer, maar de spirituele wereld is paramam, vervuld van de zes volheden. De Kaṭha Upaniṣad (2.2.15) bevestigt dat er in de spirituele wereld geen behoefte is aan zonlicht, maanlicht of sterren (na tatra sūryo bhāti na candratārakam), want het interne vermogen van de Allerhoogste Heer verlicht de hele spirituele hemel. Die allerhoogste woning kan alleen bereikt worden door overgave en op geen andere manier.