제12절
TEXT 12
원문
Tekst
갸낟 댜남 비시샤떼 jñānād dhyānaṁ viśiṣyate
댜낫 까르마-팔라-띠아가스 dhyānāt karma-phala-tyāgas
띠아갓 찬띠라난따람 tyāgāc chāntir anantaram
jñānād dhyānaṁ viśiṣyate
dhyānāt karma-phala-tyāgas
tyāgāc chāntir anantaram
동의어
Synoniemen
스레야하: 보다 좋은, 히: 확실히, 갸남: 지식, 아뱌삿: 수행보다, 갸낫: 지식 보다, 댜남: 명상, 비시샤떼: 보다 나은 것으로 여겨지는, 댜낫: 명상보다, 까르마-팔라-띠아가하: 일의 결과를 버리는 것, 띠아갓: 그러한 버림으로, 샨띠히: 평화, 아난따람: 그 이후에.
śreyaḥ — beter; hi — zeker; jñānam — kennis; abhyāsāt — dan beoefening; jñānāt — dan kennis; dhyānam — meditatie; viśiṣyate — wordt beter geacht; dhyānāt — dan meditatie; karma-phala-tyāgaḥ — onthechting van de resultaten van resultaatgerichte activiteit; tyāgāt — door zulke onthechting; śāntiḥ — vrede; anantaram — daarna.
번역
Vertaling
이 실천을 할 수 없다면 지식의 배양에 힘써라. 그러나 지식보다 더 나은 것이 명상이며, 명상보다 나은 것은 일의 결과를 버리는 것이다. 그 이유는 그러한 버림으로 마음의 평화를 얻을 수 있기 때문이니라.
Wanneer je dat niet in praktijk kunt brengen, houd je dan bezig met het cultiveren van kennis. Maar beter dan kennis is meditatie en beter dan meditatie is onthechting van de vruchten van je activiteiten, want door zulke onthechting kun je tot gemoedsrust komen.
주석
Betekenisverklaring
앞 절에서 언급했듯이 두 종류의 봉헌이 있다. 규정 원칙을 따르는 길과 최고인격신을 향한 사랑에 전적으로 애착하는 길이 그것이다. 끄리쉬나 의식의 원칙을 실제로 따를 수 없는 자들은 지식을 배양하는 것이 더 나은데, 그 이유는 지식으로 자신의 진정한 처지를 이해할 수 있기 때문이다. 지식을 점점 쌓으면 명상의 경지에 이르게 된다. 명상을 통해 점차 최고인격신을 이해할 수 있게 된다. 지식을 배양하는 과정 중에 자기가 절대자와 다름없다고 이해하게 하는 과정이 있는데, 그러한 종류의 명상은 봉헌에 전념할 수 없는 자들이 선호한다. 이런 명상의 과정이 어려워 따를 수 없다면 베다 문헌이 명한 각 계층에게 규정된 의무를 따라야 하는데, 바가바드 기따의 마지막 장에 브라흐만, 끄샤뜨리야, 바이샤, 그리고 슈드라의 의무가 나와 있다. 그러나 어떠한 상황에서든, 우리는 노동의 결실이나 결과에 집착해서는 안 되며 이는 행위의 결과를 어떤 대의에 바쳐야 함을 의미한다.
In vorige verzen werd gezegd dat er twee verschillende soorten devotionele dienst zijn, namelijk het pad van regulerende principes en het pad van volledige gehechtheid in liefde voor de Allerhoogste Persoonlijkheid Gods. Voor hen die eigenlijk niet in staat zijn de principes van het Kṛṣṇa-bewustzijn te volgen, is het beter om kennis te cultiveren, want door kennis kan men zijn werkelijke positie begrijpen. Geleidelijk aan zal deze kennis zich ontwikkelen tot meditatie. Door middel van meditatie is het mogelijk de Allerhoogste Persoonlijkheid Gods via een geleidelijk proces te leren begrijpen.
Er bestaan methoden waardoor men leert inzien dat men zelf de allerhoogste is en dat type meditatie heeft de voorkeur als men niet in staat is devotionele dienst te verrichten. Voor wie niet in staat is om zo te mediteren, zijn er voorgeschreven plichten, zoals de plichten die de Vedische literatuur aan brāhmaṇa’s, kṣatriya’s, vaiśya’s en śūdra’s oplegt en die we in het laatste hoofdstuk van de Bhagavad-gītā zullen vinden. Maar wat iemands voorgeschreven plicht ook is, men moet het resultaat of de vruchten van zijn arbeid afstaan; dit betekent dat men het resultaat van karma voor een goed doel moet gebruiken.
간단히 말하면, 최상의 목표, 최고인격신께 도달하기 위한 두 가지 길이 있다. 하나는 점진적 발전의 과정이고 다른 하나는 직접적인 과정이다. 끄리쉬나 의식으로 하는 봉헌은 직접적 방법이고 다른 길은 행위의 결과를 버리는 것이다. 그러면 지식의 단계에 이르고, 그다음 명상의 단계, 그다음에는 초영혼을 이해하는 단계, 그리고 최고인격신을 이해하는 단계에 이른다. 우리는 이러한 점진적 과정을 택할 수도 있고 직접적인 길을 택할 수도 있다. 모든 사람이 직접적 길을 택하는 것은 불가능하다. 그러므로 간접적 과정 역시 좋다. 그러나 이 간접적 과정은 아르주나에게 권고되지 않는데, 그 까닭은 그가 이미 지고한 주를 향한 사랑의 봉헌 경지에 있기 때문이다. 간접적 과정은 이러한 경지에 오르지 않은 사람들을 위한 것이다. 그들은 버림, 지식, 명상, 초영혼, 그리고 브라흐만의 깨달음을 이루는 점진적 과정을 따라야 한다. 그렇지만 바가바드 기따는 직접적 길을 강조한다. 누구나 직접적 길을 택해 최고인격신 끄리쉬나께 항복하라고 권장된다.
Samenvattend kunnen we zeggen dat er twee methoden zijn om de Allerhoogste Persoonlijkheid Gods, het hoogste doel, te bereiken: de methode van geleidelijke ontwikkeling en de rechtstreekse methode. Devotionele dienst in Kṛṣṇa-bewustzijn is de rechtstreekse methode en de andere methode houdt in dat men de vruchten van zijn activiteiten afstaat. Vervolgens kan men tot het niveau van kennis komen, daarna tot het niveau van meditatie, daarna tot het niveau waarop men de Superziel begrijpt, en daarna tot het niveau van de Allerhoogste Persoonlijkheid Gods. Men kan het geleidelijke pad of het rechtstreekse pad volgen. Niet iedereen kan het rechtstreekse pad volgen en daarom is de indirecte methode ook goed. Maar men moet wel begrijpen dat de indirecte methode niet aan te raden was voor Arjuna, omdat hij zich al op het niveau van liefdevolle devotionele dienst aan de Allerhoogste Heer bevond. Het is bedoeld voor anderen, die niet op dat niveau zijn; zij moeten de geleidelijke methode volgen van onthechting, kennis, meditatie en het zich bewust worden van Brahman en de Superziel. Maar de Bhagavad-gītā legt de nadruk op de rechtstreekse methode. Iedereen wordt aangeraden zich toe te leggen op de rechtstreekse methode en zich over te geven aan de Allerhoogste Persoonlijkheid Gods, Kṛṣṇa.