32. VERS
Bg 3.32
Szöveg
Tekst
nānutiṣṭhanti me matam
sarva-jñāna-vimūḍhāṁs tān
viddhi naṣṭān acetasaḥ
nānutiṣṭhanti me matam
sarva-jñāna-vimūḍhāṁs tān
viddhi naṣṭān acetasaḥ
Szó szerinti jelentés
Synoniemen
ye – akik; tu – azonban; etat – ezt; abhyasūyantaḥ – irigységből; na – nem; anutiṣṭhanti – rendszeresen végzik; me – az Én; matam – utasításomat; sarva-jñāna – mindenféle tudásban; vimūḍhān – teljesen rászedetteket; tān – őket; viddhi – tudd hát; naṣṭān – mind elvesztek; acetasaḥ – Kṛṣṇa-tudat nélkül.
ye — diegenen; tu — echter; etat — dit; abhyasūyantaḥ — uit kwaadwilligheid; na — niet; anutiṣṭhanti — voortdurend verrichten; me — Mijn; matam — voorschrift; sarva-jñāna — in allerlei soorten kennis; vi-mūḍhān — volkomen misleid; tān — zij zijn; viddhi — weet goed; naṣṭān — volledig verwoest; acetasaḥ — zonder Kṛṣṇa-bewustzijn.
Fordítás
Vertaling
De akik irigységből nem törődnek e tanítással, s nem követik azt állhatatosan, azokról tudnunk kell, hogy elvesztették minden tudásukat, tévúton járnak, és hiába törekszenek a tökéletesség elérésére.
Maar zij die dit onderricht uit kwaadwilligheid veronachtzamen en het niet naleven, zijn misleid en beroofd van alle kennis en zullen de volmaaktheid nooit kunnen bereiken.
Magyarázat
Betekenisverklaring
Ez a vers egyértelműen kijelenti, hogy bűn, ha valaki nem Kṛṣṇa-tudatú. Ahogyan büntetés jár az államelnök parancsainak be nem tartásáért, úgy az Istenség Legfelsőbb Személyisége utasításainak megszegése is mindenképpen büntetést von maga után. Az engedetlen ember – legyen bármilyen kiváló személyiség – üres szíve miatt mit sem tud önvalójáról, a Legfelsőbb Brahmanról, a Paramātmāról és az Istenség Személyiségéről, ezért semmi reménye a tökéletes életre.
In dit vers wordt uiteengezet wat het nadeel is van een leven zonder Kṛṣṇa-bewustzijn. Net zoals ongehoorzaamheid aan een bevel van de hoogste leidinggevende persoon bestraft wordt, zo wordt ongehoorzaamheid aan het bevel van de Allerhoogste Persoonlijkheid Gods ook zeker bestraft. Wie ongehoorzaam is, hoe groot hij ook mag zijn, heeft een leeg hart en heeft daarom geen kennis van zijn eigen zelf, van het Allerhoogste Brahman, van de Paramātmā en van de Persoonlijkheid Gods. Er bestaat voor hem daarom geen hoop op volmaaktheid.