Skip to main content
Bibliothèque » La Bhagavad-gītā telle qu'elle est » HUITIÈME CHAPITRE

TEXT 25

TEXT 25

Texte

Tekst

dhūmo rātris tathā kṛṣṇaḥ
ṣaṇ-māsā dakṣiṇāyanam
tatra cāndramasaṁ jyotir
yogī prāpya nivartate
dhūmo rātris tathā kṛṣṇaḥ
ṣaṇ-māsā dakṣiṇāyanam
tatra cāndramasaṁ jyotir
yogī prāpya nivartate

Synonyms

Synoniemen

dhūmaḥ: la brume; rātriḥ: la nuit; tathā: aussi; kṛṣṇaḥ: la quinzaine où la lune s’assombrit; ṣaṭ-māsāḥ: les six mois; dakṣiṇa-ayanam: où le soleil passe au sud; tatra: là; cāndra masam: la lune; jyotiḥ: la lumière; yogī: le yogī mystique; prāpya: atteignant; nivartate: revient.

dhūmaḥ — rook; rātriḥ — nacht; tathā — ook; kṛṣṇaḥ — de veertien dagen van de afnemende maan; ṣaṭ-māsāḥ — de zes maanden; dakṣiṇa-ayanam — wanneer de zon door het zuiden reist; tatra — daar; cāndra-masam — de maanplaneet; jyotiḥ — het licht; yogī — de mysticus; prāpya — bereikend; nivartate — komt terug.

Translation

Vertaling

S’il part dans la brume, la nuit, pendant les quinze jours du déclin de la lune ou durant les six mois de soleil austral, le yogī atteindra l’astre lunaire, mais devra tout de même revenir sur terre.

De mysticus die deze wereld verlaat tijdens de rook, de nacht, de veertien dagen van de afnemende maan of tijdens de zes maanden wanneer de zon door het zuiden trekt, bereikt de maanplaneet, maar komt weer terug.

Purport

Betekenisverklaring

Dans le troisième Chant du Śrīmad-Bhāgavatam, Kapila Muni nous apprend que ceux qui, sur terre, s’adonnent aux rituels d’oblations et aux bonnes œuvres atteignent la lune après leur mort. S’étant ainsi élevés, ils y vivent pendant quelque 10000 ans (selon la mesure des devas) et jouissent de la vie en buvant le soma-rasa. Néanmoins, un jour ou l’autre, ils doivent retourner sur terre. Ceci suggère qu’il existe des êtres sur la lune, supérieurs à ceux qui habitent la terre, bien que nos sens grossiers ne puissent les percevoir.

In het derde canto van het Śrīmad-Bhāgavatam legt Kapila Muni uit dat degenen op aarde die bedreven zijn in resultaatgerichte activiteiten en het brengen van offers, op het moment van de dood de maan bereiken. Deze verheven zielen leven (naar menselijke maatstaven) zo’n 10.000 jaar op de maan en genieten daar van het leven door soma-rasa te drinken. Uiteindelijk keren ze terug naar de aarde. Dit betekent dat er op de maan hogere soorten levende wezens bestaan, hoewel die door de grove zintuigen niet kunnen worden waargenomen.