Skip to main content

TEXT 5

VERSO 5

Texte

Texto

na hi kaścit kṣaṇam api
jātu tiṣṭhaty akarma-kṛt
kāryate hy avaśaḥ karma
sarvaḥ prakṛti-jair guṇaiḥ
na hi kaścit kṣaṇam api
jātu tiṣṭhaty akarma-kṛt
kāryate hy avaśaḥ karma
sarvaḥ prakṛti-jair guṇaiḥ

Synonyms

Sinônimos

na: ne pas; hi: certes; kaścit: quiconque; kṣaṇam: un instant; api: aussi; jātu: à aucun moment; tiṣṭhati: demeure; akarma-kṛt: sans rien faire; kāryate: est forcé de faire; hi: certes; avaśaḥ: inéluctablement; karma: des actions; sarvaḥ: toutes; prakṛti-jaiḥ: nés des modes d’influence de la nature matérielle; guṇaiḥ: par les traits caractéristiques.

na — nem; hi — decerto; kaścit — qualquer um; kṣaṇam — por um momento; api — também; jātu — jamais; tiṣṭhati — permanece; akarma-kṛt — sem fazer algo; kāryate — é forçado a fazer; hi — decerto; avaśaḥ — desamparadamente; karma — trabalho; sarvaḥ — todo; prakṛti-jaiḥ — nascidas dos modos da natureza material; guṇaiḥ — pelas qualidades.

Translation

Tradução

Inéluctablement, l’homme est contraint d’agir en fonction des caractères acquis au contact des modes d’influence de la nature. Nul ne peut demeurer inactif, même pour un instant.

Todos são irremediavelmente forçados a agir segundo as qualidades que adquirem dos modos da natureza material; portanto, ninguém pode deixar de fazer algo, nem mesmo por um momento.

Purport

Comentário

Qu’elle soit incarnée ou non, de par sa nature, l’âme est toujours active. Sans la présence de l’âme spirituelle, le corps de matière ne peut se mouvoir. Il n’est qu’un véhicule inerte conduit par l’âme. Celle-ci est continuellement active et ne s’arrête jamais. Il est donc préférable qu’elle agisse dans la conscience de Kṛṣṇa, plutôt que sous l’emprise de l’énergie illusoire. En effet, au contact de cette dernière, l’âme subit l’ascendant des modes d’influence de la nature, et doit pour s’en défaire adhérer aux devoirs prescrits dans les śāstras (les Écritures révélées). Mais si elle est directement engagée dans la conscience de Kṛṣṇa, ce qui est sa fonction naturelle, tout ce qu’elle accomplit lui est alors profitable. Le Śrīmad-Bhāgavatam (1.5.17) le confirme en disant:

Não é devido à vida encarnada, mas devido à própria natureza que a alma está sempre ativa. Sem a presença da alma espiritual, o corpo material não pode mover-se. O corpo é apenas um veículo morto, operado pela alma espiritual, que está sempre ativa e não pode parar um momento sequer. E assim, a alma espiritual deve ocupar-se no bom trabalho da consciência de Kṛṣṇa, caso contrário, ficará às voltas com ocupações ditadas pela energia ilusória. Ao entrar em contato com a energia material, a alma espiritual assimila os modos materiais, e, para purificar a alma destas afinidades, é necessário ocupar-se nos deveres prescritos, estipulados nos śāstras. Mas se a alma ocupar-se em sua função natural, na consciência de Kṛṣṇa, tudo o que venha a fazer será bom para ela. O Śrīmad-Bhāgavatam (1.5.17) afirma o seguinte:

tyaktvā sva-dharmaṁ caraṇāmbujaṁ harer
bhajann apakvo ’tha patet tato yadi
yatra kva vābhadram abhūd amuṣya kiṁ
ko vārtha āpto ’bhajatāṁ sva-dharmataḥ
tyaktvā sva-dharmaṁ caraṇāmbujaṁ harer
bhajann apakvo ’tha patet tato yadi
yatra kva vābhadram abhūd amuṣya kiṁ
ko vārtha āpto ’bhajatāṁ sva-dharmataḥ

« Celui qui adopte la conscience de Kṛṣṇa n’a rien à perdre ou à craindre, même s’il n’exécute pas les devoirs prescrits dans les śāstras, n’accomplit pas le service de dévotion convenablement, ou choit de sa pratique. Par contre, à quoi bon suivre tous les rites de purification recommandés dans les śāstras si l’on n’est pas conscient de Kṛṣṇa ? »

“Se alguém adota a consciência de Kṛṣṇa, mesmo que não siga os deveres prescritos descritos nos śāstras ou não execute o serviço devocional corretamente, e muito embora acabe caindo do padrão aceitável, não há perda ou dano para ele. Mas se ele executa todas as prescrições para purificação contidas nos śāstras, que lhe adiantará se ele não for consciente de Kṛṣṇa?” Logo, o processo purificatório é necessário para que se alcance a plataforma da consciência de Kṛṣṇa. Portanto, sannyāsa, ou qualquer processo purificatório, serve como ajuda para a pessoa alcançar a meta última, tornando-a consciente de Kṛṣṇa, caso contrário, o esforço será considerado um fracasso.