Skip to main content

TEXT 40

TEXT 40

Texte

Texto

nehābhikrama-nāśo ’sti
pratyavāyo na vidyate
sv-alpam apy asya dharmasya
trāyate mahato bhayāt
nehābhikrama-nāśo ’sti
pratyavāyo na vidyate
sv-alpam apy asya dharmasya
trāyate mahato bhayāt

Synonyms

Palabra por palabra

na: il n’y a pas; iha: dans ce yoga; abhikrama: en s’efforçant; nāśaḥ: de perte; asti: il n’y a; pratyavāyaḥ: de diminution; na: jamais; vidyate: il y a; su-alpam: un peu; api: bien que; asya: de cette; dharmasya: occupation; trāyate: libère; mahataḥ: d’un très grand; bhayāt: danger.

no — no hay; iha — en este yoga; abhikrama — en esforzarse; nāśaḥ — pérdida; asti — hay; pratyavāyaḥ — disminución; na — nunca; vidyate — hay; su-alpam — poco; api — aunque; asya — de esto; dharmasya — ocupación; trāyate — libra; mahataḥ — de un gran; bhayāt — peligro.

Translation

Traducción

Aucun effort dans cette voie n’entraîne la moindre perte, et tout progrès, si modeste soit-il, prévient du plus redoutable danger.

En este esfuerzo no hay pérdida ni disminución alguna, y un pequeño adelanto en esta senda puede protegerlo a uno del peligro más temible de todos.

Purport

Significado

L’action accomplie dans la conscience de Kṛṣṇa, qui vise à satisfaire le Seigneur en ne désirant rien pour soi-même, doit être considérée comme le sommet de l’action spirituelle. Le moindre effort dans ce sens ne sera jamais entravé et ne sera jamais vain. Sur le plan matériel, toute entreprise qui n’est pas menée jusqu’au bout est un échec, tandis que sur le plan spirituel, dans la conscience de Kṛṣṇa, la moindre activité, même inachevée, engendre des bienfaits permanents. Ce n’est jamais en vain qu’on agit pour le plaisir de Kṛṣṇa, même si l’entreprise n’est pas menée à terme. S’engager, même à un pour cent au service de Kṛṣṇa, donne des résultats permanents, et, à la reprise des activités spirituelles, on repart à deux pour cent, alors qu’avec les actes matériels, rien n’est acquis à moins d’agir à cent pour cent. Ajāmila, par exemple, qui n’avait pratiqué le service de dévotion que dans une faible proportion, n’en fut pas moins finalement récompensé à cent pour cent par la grâce du Seigneur. On trouve à ce propos dans le Śrīmad-Bhāgavatam (1.5.17):

La actividad con conciencia de Kṛṣṇa, o el actuar en provecho de Kṛṣṇa sin esperar complacer los sentidos, constituye la máxima cualidad trascendental del trabajo. Ni siquiera un modesto comienzo de dicha actividad encuentra impedimento alguno, ni puede ese modesto comienzo perderse en ninguna etapa. Cualquier obra que se comienza en el plano material tiene que ser completada, pues, de lo contrario, todo el asunto se vuelve un fracaso. Pero, cualquier obra que se comienza en el proceso de conciencia de Kṛṣṇa tiene un efecto permanente, aunque no se complete. Por lo tanto, el que ejecuta dicho trabajo no pierde nada, ni siquiera si su trabajo dentro del proceso de conciencia de Kṛṣṇa queda incompleto. Un uno por ciento que se haga con conciencia de Kṛṣṇa produce resultados permanentes, de manera tal que el siguiente comienzo es a partir del dos por ciento; mientras que en la actividad material, si no se logra el éxito en un cien por ciento, no se obtienen beneficios. Ajāmila desempeñó sus deberes con cierto porcentaje de conciencia de Kṛṣṇa, pero, por la gracia del Señor, el resultado que disfrutó al final fue del cien por ciento. En el Śrīmad-Bhāgavatam (1.5.17) hay un hermoso verso en relación con esto:

tyaktvā sva-dharmaṁ caraṇāmbujaṁ harer
bhajann apakvo ’tha patet tato yadi
yatra kva vābhadram abhūd amuṣya kiṁ
ko vārtha āpto ’bhajatāṁ sva-dharmataḥ
tyaktvā sva-dharmaṁ caraṇāmbujaṁ harer
bhajann apakvo ’tha patet tato yadi
yatra kva vābhadram abhūd amuṣya kiṁ
ko vārtha āpto ’bhajatāṁ sva-dharmataḥ

« Que pourrait bien perdre celui qui abandonne ses occupations matérielles pour servir Kṛṣṇa, même si par la suite il choit sans avoir mené son service à terme ? Par contre, que gagnera celui qui mène à la perfection ses activités matérielles ? » Ou comme disent les chrétiens: « Que sert à l’homme de gagner le monde entier s’il perd la vie éternelle ? »

«Si alguien abandona los deberes propios de su ocupación para trabajar dentro del proceso de conciencia de Kṛṣṇa, y luego cae por no haber completado su trabajo, ¿qué pierde con ello? Y, ¿qué gana uno si realiza sus actividades materiales perfectamente?». O, como dicen los cristianos, «¿De qué le sirve al hombre ganar el mundo entero, si pierde el alma eterna?».

Les activités matérielles et leurs fruits prennent fin avec le corps, alors que l’action accomplie dans la conscience de Kṛṣṇa finit toujours par ramener son auteur à cette conscience spirituelle, même après la perte du corps. On est au moins assuré de reprendre une forme humaine et de renaître dans une famille de brāhmaṇas érudits, ou dans une famille riche et cultivée, et de continuer à progresser sur la voie spirituelle. Telle est l’incomparable qualité de l’action accomplie dans la conscience de Kṛṣṇa.

Las actividades materiales y los resultados de ellas se terminan con el cuerpo. Pero el trabajo que se realiza con conciencia de Kṛṣṇa lleva a la persona de nuevo al proceso de conciencia de Kṛṣṇa, aun después de la pérdida del cuerpo. Así pues, al menos es seguro que en la siguiente vida se tendrá la oportunidad de nacer de nuevo como un ser humano, o bien en la familia de un brāhmaṇa culto y eminente, o en una rica familia aristocrática que le brinde a uno una mayor oportunidad de elevarse. Esa es la cualidad única del trabajo que se hace con conciencia de Kṛṣṇa.