Skip to main content
Bibliothèque » La Bhagavad-gītā telle qu'elle est » DIX-HUITIÈME CHAPITRE

TEXT 38

TEXT 38

Texte

Tekst

viṣayendriya-saṁyogād
yat tad agre ’mṛtopamam
pariṇāme viṣam iva
tat sukhaṁ rājasaṁ smṛtam
viṣayendriya-saṁyogād
yat tad agre ’mṛtopamam
pariṇāme viṣam iva
tat sukhaṁ rājasaṁ smṛtam

Synonyms

Synoniemen

viṣaya: des objets des sens; indriya: et des sens; saṁyogāt: de la combinaison; yat: qui; tat: ce; agre: au début; amṛta-upamam: comme du nectar; pariṇāme: à la fin; viṣam iva: comme du poison; tat: ce; sukham: bonheur; rājasam: dans la passion; smṛtam: est considéré.

viṣaya — van de zinsobjecten; indriya — en de zintuigen; saṁyogāt — uit de combinatie; yat — wat; tat — dat; agre — in het begin; amṛta-upamam — als nectar; pariṇāme — uiteindelijk; viṣam iva — als vergif; tat — dat; sukham — geluk; rājasam — in de hoedanigheid hartstocht; smṛtam — wordt beschouwd.

Translation

Vertaling

Par contre, le bonheur né du contact des sens avec leurs objets, qui d’abord est pareil au nectar mais devient finalement du poison, appartient, lui, à la passion.

Het geluk dat voortkomt uit het contact tussen de zintuigen en de zinsobjecten en dat in het begin net nectar lijkt, maar uiteindelijk vergif is, wordt geluk in de hoedanigheid hartstocht genoemd.

Purport

Betekenisverklaring

Quand un jeune homme rencontre une jeune femme, ses sens l’incitent à la contempler, à la toucher, à avoir avec elle des rapports sexuels. Bien que tout cela puisse, au début, sembler fort plaisant pour les sens, après un certain laps de temps, ce plaisir se transforme en poison. Le couple se sépare ou divorce, et les jeunes gens connaissent les lamentations, le chagrin, etc. Un tel bonheur relève toujours de la passion. Le bonheur issu du contact des sens avec leurs objets est toujours en fin de compte source de tourments. L’on doit donc à tout prix l’éviter.

Een jonge man en een jonge vrouw ontmoeten elkaar en de zintuigen brengen de jonge man ertoe naar haar te kijken, haar aan te raken en seksueel contact met haar te hebben. In het begin zal dit heel prettig zijn voor de zintuigen, maar uiteindelijk of na enige tijd is het net als vergif. Ze gaan uit elkaar of ze scheiden, er is verdriet, droefenis enz. Zulk geluk is altijd in de hoedanigheid hartstocht. Het geluk dat het gevolg is van de combinatie van de zintuigen en de zinsobjecten is altijd de oorzaak van ellende en moet op alle mogelijke manieren worden vermeden.