Skip to main content
Bibliothèque » La Bhagavad-gītā telle qu'elle est » DIX-HUITIÈME CHAPITRE

TEXT 36

TEXT 36

Texte

Tekst

sukhaṁ tv idānīṁ tri-vidhaṁ
śṛṇu me bharatarṣabha
abhyāsād ramate yatra
duḥkhāntaṁ ca nigacchati
sukhaṁ tv idānīṁ tri-vidhaṁ
śṛṇu me bharatarṣabha
abhyāsād ramate yatra
duḥkhāntaṁ ca nigacchati

Synonyms

Synoniemen

sukham: le bonheur; tu: mais; idānīm: maintenant; tri-vidham: de trois sortes; śṛṇu: écoute; me: de Moi; bharata-ṛṣabha: ô meilleur des Bhāratas; abhyāsāt: par la pratique; ramate: dont on jouit; yatra: par où; duḥkha: du malheur; antam: la fin; ca: aussi; nigacchati: on obtient.

sukham — geluk; tu — maar; idānīm — nu; tri-vidham — in drie soorten; śṛṇu — hoor; me — van Mij; bharata-ṛṣabha — o beste onder de Bhārata’s; abhyāsāt — door beoefening; ramate — men geniet; yatra — waar; duḥkha — van ellende; antam — het einde; ca — ook; nigacchati — krijgt.

Translation

Vertaling

Maintenant, ô meilleur des Bhāratas, écoute-Moi décrire les trois sortes de bonheur dont jouit l’être conditionné, grâce auxquels il arrive parfois au terme de toute souffrance.

O beste onder de Bhārata’s, hoor nu van Mij over de drie soorten geluk waardoor de geconditioneerde ziel geniet en waardoor soms al haar ellende beëindigd wordt.

Purport

Betekenisverklaring

L’être conditionné s’évertue sans cesse à jouir du bonheur matériel. Aussi ne fait-il que mâcher du déjà mâché. Il lui arrive pourtant parfois, alors même qu’il est plongé dans ces distractions, de rencontrer un mahātmā grâce auquel il pourra échapper aux rets de l’existence matérielle. En d’autres termes, l’être conditionné est toujours absorbé dans quelque plaisir matériel, mais lorsqu’au contact d’une personne spirituellement élevée il vient à comprendre que cette jouissance n’est rien d’autre que la perpétuelle répétition d’une même chose, lorsque s’éveille sa conscience véritable – la conscience de Kṛṣṇa –, il a la possibilité de rompre avec l’incessant recommencement de ce prétendu bonheur.

Een geconditioneerde ziel probeert keer op keer materieel geluk te genieten. Op die manier kauwt ze dat wat al gekauwd is. Maar soms raakt ze tijdens zulk geluk bevrijd van materiële verstrikking door met een grote ziel om te gaan. Met andere woorden, een geconditioneerde ziel houdt zich altijd bezig met een bepaalde vorm van zinsbevrediging, maar wanneer ze door omgang met goede personen inziet dat wat ze aan het doen is eigenlijk een voortdurende herhaling is van hetzelfde en ze bewust wordt gemaakt van haar ware Kṛṣṇa-bewustzijn, raakt ze soms bevrijd van zulk zogenaamd geluk dat zich voortdurend herhaalt.