Skip to main content

TEXT 17

TEXT 17

Texte

Tekst

sattvāt sañjāyate jñānaṁ
rajaso lobha eva ca
pramāda-mohau tamaso
bhavato ’jñānam eva ca
sattvāt sañjāyate jñānaṁ
rajaso lobha eva ca
pramāda-mohau tamaso
bhavato ’jñānam eva ca

Synonyms

Synoniemen

sattvāt: de la vertu; sañjāyate: vient; jñānam: la connaissance; rajasaḥ: de la passion; lobhaḥ: l’avidité; eva: certes; ca: aussi; pramāda: la folie; mohau: et l’illusion; tamasaḥ: de l’ignorance; bhavataḥ: viennent; ajñānam: la stupidité; eva: certes; ca: aussi.

sattvāt — van de hoedanigheid goedheid; sañjāyate — ontwikkelt; jñānam — kennis; rajasaḥ — van de hoedanigheid hartstocht; lobhaḥ — hebzucht; eva — zeker; ca — en; pramāda — waanzin; mohau — en illusie; tamasaḥ — van de hoedanigheid onwetendheid; bhavataḥ — ontwikkelen; ajñānam — dwaasheid; eva — zeker; ca — en.

Translation

Vertaling

De la vertu naît le savoir véritable, et de la passion l’avidité. La folie, la sottise et l’illusion naissent, pour leur part, de l’ignorance.

Uit de hoedanigheid goedheid komt werkelijke kennis voort; uit de hoedanigheid hartstocht komt hebzucht voort, en uit de hoedanigheid onwetendheid komen dwaasheid, waanzin en illusie voort.

Purport

Betekenisverklaring

Puisque la civilisation actuelle ne peut pas réellement répondre aux attentes légitimes des êtres, la conscience de Kṛṣṇa est vivement recommandée. Grâce à elle, la société pourra s’élever jusqu’à la vertu. Et quand la vertu prévaudra, les gens verront les choses telles qu’elles sont. Sous l’influence de l’ignorance, les hommes sont pareils aux animaux et ne peuvent voir les choses dans leur juste relief. lls sont incapables, par exemple, de comprendre que s’ils abattent un animal, ils auront toutes les chances, dans leur prochaine vie, de se faire tuer à leur tour par ce même animal. Parce qu’ils ne reçoivent aucune véritable connaissance, les hommes d’aujourd’hui sont irresponsables. C’est donc pour que cesse cette inconscience qu’il est impératif d’établir dans la société un système d’éducation qui permette à chacun de développer la vertu. Alors, tous, parce qu’ils auront pleinement conscience des choses telles qu’elles sont, trouveront sobriété, bonheur et prospérité. Et même si la majorité de la population ne parvient pas à cet état, il suffit qu’un certain pourcentage seulement développe la conscience de Kṛṣṇa et se place sous l’égide de la vertu pour que la paix et la prospérité soient possibles. Mais si le monde continue à vivre sous l’emprise conjuguée de la passion et de l’ignorance, la chose restera impossible.

Sous l’ascendant de la passion, les êtres développent l’avidité, et leur ardeur à jouir des sens est sans mesure. Or, on sait bien que l’argent et les plaisirs du monde n’apportent jamais le bonheur ni la paix de l’esprit, que nul d’ailleurs ne connaîtra tant qu’il demeurera sous l’influence de la passion. Si un homme aspire vraiment au bonheur, son argent ne lui sera d’aucune aide. Il lui faut, par la pratique de la conscience de Kṛṣṇa, s’élever au stade de la vertu. Non seulement celui que domine la passion est malheureux en son for intérieur, mais sa profession, ses occupations, lui sont également pénibles. Il doit élaborer d’innombrables projets, se mêler à de nombreuses intrigues, afin d’obtenir suffisamment d’argent pour conserver sa position sociale. Sa vie entière est misérable.

Quant à ceux que recouvre l’ignorance, ils finissent par devenir fous. Parce que leur situation est particulièrement déprimante, ils se réfugient dans les intoxicants et s’enfoncent ainsi davantage dans l’ignorance. Leur avenir s’annonce des plus sombres.

Omdat de huidige beschaving niet bepaald ideaal is voor de levende wezens, wordt Kṛṣṇa-bewustzijn aangeraden. Door Kṛṣṇa-bewustzijn zal de samenleving de hoedanigheid goedheid ontwikkelen. Wanneer de hoedanigheid goedheid wordt ontwikkeld, zullen mensen de dingen kunnen zien zoals ze zijn. In de hoedanigheid onwetendheid zijn mensen net als dieren en kunnen ze de dingen niet helder zien. Ze zien bijvoorbeeld niet in dat ze door een dier te doden de kans lopen in het volgend leven door datzelfde dier gedood te worden. Omdat mensen niet onderwezen worden in werkelijke kennis, worden ze onverantwoordelijk.

Om deze onverantwoordelijkheid te stoppen moet er onderwijs zijn, zodat de mensen in het algemeen de hoedanigheid goedheid kunnen ontwikkelen. Wanneer ze werkelijk onderwijs in de hoedanigheid goedheid hebben gehad, zullen ze ernstig worden en volledige kennis hebben van de dingen zoals ze zijn. Mensen zullen dan gelukkig en voorspoedig zijn. Zelfs als de meerderheid van de mensen niet gelukkig en voorspoedig is, kan een bepaald percentage van de bevolking dat Kṛṣṇa-bewustzijn ontwikkelt en daardoor in de hoedanigheid goedheid komt, het mogelijk maken dat er over de hele wereld vrede en voorspoed heerst. Maar dat zal niet het geval zijn wanneer de wereld zich aan de hoedanigheden hartstocht en onwetendheid overgeeft.

Mensen in de hoedanigheid hartstocht worden hebzuchtig en hun verlangen naar zinsbevrediging kent geen grenzen. Men kan zien dat, zelfs al heeft iemand genoeg geld en voldoende voorzieningen voor zinsbevrediging, hij geen geluk en gemoedsrust heeft. Dat is onmogelijk omdat zo iemand wordt beïnvloed door de hoedanigheid hartstocht. Wie werkelijk gelukkig wil worden, zal niet veel aan zijn geld hebben; hij moet zich verheffen tot de hoedanigheid goedheid door Kṛṣṇa-bewustzijn te beoefenen. Wie bezig is in de hoedanigheid hartstocht, zal niet alleen mentaal gezien ongelukkig zijn, maar zijn beroep en zijn werk zullen hem ook tot last zijn. Hij moet veel plannen maken en van alles verzinnen om genoeg geld bijeen te krijgen om zijn maatschappelijk aanzien in stand te houden. Dit is allemaal ellendig.

In de hoedanigheid onwetendheid worden mensen gek. Omdat ze overspannen zijn door de omstandigheden zoeken ze hun toevlucht in drugs, waardoor ze verder in onwetendheid zinken. Hun toekomst in het leven ziet er heel donker uit.