Skip to main content

TEXT 22

TEXT 22

Tekst

Tekst

sa tayā śraddhayā yuktas
tasyārādhanam īhate
labhate ca tataḥ kāmān
mayaiva vihitān hi tān
sa tayā śraddhayā yuktas
tasyārādhanam īhate
labhate ca tataḥ kāmān
mayaiva vihitān hi tān

Synonyms

Synoniemen

saḥ — tema; tayā — koos sellega; śraddhayā — usuga; yuktaḥ — õnnistatud; tasya — selle pooljumala; ārādhanam — teenimiseks; īhate — ta püüdleb; labhate — saavutab; ca — ja; tataḥ — sellest; kāmān — tema soove; mayā — Minu poolt; eva — üksnes; vihitān — seatud; hi — kindlasti; tān — neid.

saḥ — hij; tayā — met die; śraddhayā — inspiratie; yuktaḥ — begiftigd; tasya — van die halfgod; ārādhanam — voor de verering; īhate — hij verlangt naar; labhate — verkrijgt; ca — en; tataḥ — van die; kāmān  — zijn verlangens; mayā — door Mij; eva — alleen; vihitān — geregeld; hi — zeker; tān — zij.

Translation

Vertaling

Õnnistatud sellise usuga, püüab ta teenida teatud pooljumalat ning saavutab oma soovide täitumise. Kuid tegelikult jagan neid hüvesid talle üksnes Mina.

Begiftigd met zulk geloof, spant hij zich in om een bepaalde halfgod te vereren en krijgt hij datgene waarnaar hij verlangt. Maar in werkelijkheid worden deze wensen alleen door Mij vervuld.

Purport

Betekenisverklaring

Pooljumalad ei saa jagada oma pühendunutele õnnistust Kõigekõrgema Jumala loata. Elusolend võib unustada, et kõik kuulub Kõigekõrgemale Jumalale, kuid pooljumalad seda ei unusta. Seega ei sõltu pooljumalate teenimine ja soovitud resultaatide saavutamine mitte pooljumalatest, vaid Jumala Kõrgeimast Isiksusest. Vähem arukad elusolendid ei tea seda ning seepärast pöörduvad nad oma rumaluse tõttu teatud kasu saamiseks pooljumalate poole. Ent kui puhas pühendunu midagi vajab, siis palub ta seda üksnes Kõigekõrgemalt Jumalalt. Puhas pühendunu ei palu seejuures kunagi materiaalset kasu. Elusolend pöördub tavaliselt pooljumalate poole seetõttu, et ta on hullunud soovist rahuldada oma iha. See juhtub siis, kui elusolend soovib midagi ebasündsat ning Jumal Ise ei rahulda seda soovi. „Caitanya-caritāmṛtas" öeldakse, et inimene, kes kummardab Kõigekõrgemat Jumalat ning ihaldab samal ajal materiaalseid naudinguid, on oma soovidega vastuolus. Kõigekõrgema Jumala pühendunud teenimine ning pooljumala kummardamine ei asetse samal tasandil, sest pooljumala kummardamine on materiaalne ning Kõigekõrgema Jumala pühendunud teenimine on läbinisti vaimne.

Zonder toestemming van de Allerhoogste Heer kunnen de half-goden geen gunsten verlenen aan hun toegewijden. Het levend wezen mag dan vergeten dat alles eigendom van de Allerhoogste Heer is, maar de halfgoden vergeten dat niet. Het vereren van de halfgoden en het krijgen van de gewenste resultaten is dus niet aan de halfgoden te danken, maar aan de regeling van de Allerhoogste Persoonlijkheid Gods. Het minder intelligente levend wezen is zich hiervan niet bewust en benadert daarom, dwaas als het is, de halfgoden voor wat gunsten. Maar wanneer de zuivere toegewijde iets nodig heeft, bidt hij alleen tot de Allerhoogste Heer. Vragen om materiële gunsten is echter niet kenmerkend voor een zuivere toegewijde. Een levend wezen benadert de halfgoden gewoonlijk omdat het als een waanzinnige zijn lusten wil bevredigen. Dat is wat er gebeurt als het levend wezen iets overbodigs verlangt en de Heer Zelf het verlangen niet vervult. In het Caitanya-caritāmṛta wordt gezegd dat iemand die de Allerhoogste Heer vereert en tegelijkertijd naar materieel genot verlangt, tegenstrijdige verlangens heeft. Devotionele dienst aan de Allerhoogste Heer en het vereren van een halfgod kunnen niet van eenzelfde niveau zijn, want het vereren van een halfgod is materieel en devotionele dienst aan de Allerhoogste Heer is volkomen spiritueel.

Elusolendi jaoks, kes soovib pöörduda tagasi Jumala juurde, on materiaalsed soovid takistuseks. Seepärast ei saa Jumala puhtale pühendunule osaks see materiaalne kasu, mida ihaldavad vähem arukad elusolendid, kes eelistavad seetõttu materiaalse maailma pooljumalate kummardamist Kõigekõrgema Jumala pühendunud teenimisele.

Voor het levend wezen dat ernaar verlangt terug te gaan naar God, zijn mate-riële verlangens een belemmering. De materiële gunsten waar de minder intelligente levende wezens naar verlangen worden daarom niet toegekend aan een zuivere toegewijde van de Heer. Om die reden vereren personen met materiële verlangens liever de halfgoden van de materiële wereld, dan dat ze devotionele dienst aan de Allerhoogste Heer verrichten.