Skip to main content

TEXT 46

TEXT 46

Tekst

Tekst

yataḥ pravṛttir bhūtānāṁ
yena sarvam idaṁ tatam
sva-karmaṇā tam abhyarcya
siddhiṁ vindati mānavaḥ
yataḥ pravṛttir bhūtānāṁ
yena sarvam idaṁ tatam
sva-karmaṇā tam abhyarcya
siddhiṁ vindati mānavaḥ

Synonyms

Synoniemen

yataḥ — kellelt; pravṛttiḥ — vool; bhūtānām — kõikide elusolendite; yena — kelle poolt; sarvam — kõike; idam — seda; tatam — läbitakse; sva- karmaṇā — tema oma kohustustega; tam — Teda; abhyarcya — teenimisega; siddhim — täiuslikkuse; vindati — saavutab; mānavaḥ — inimene.

yataḥ — van wie; pravṛttiḥ — het ontstaan; bhūtānām — van alle levende wezens; yena — door wie; sarvam — alles; idam — dit; tatam — is doordrongen; sva-karmaṇā — door zijn eigen plichten; tam — Hem; abhyarcya — door te vereren; siddhim — volmaaktheid; vindati — bereikt; mānavaḥ — een mens.

Translation

Vertaling

Teenides Jumalat, kes on kõikide elusolendite allikas ning kes on kõikeläbiv, võib inimene oma kohustuste täitmise läbi täiuslikkuseni jõuda.

Wanneer men de alomtegenwoordige Heer, de oorsprong van alle wezens, aanbidt, kan men door het verrichten van zijn eigen voorgeschreven activiteiten volmaakt worden.

Purport

Betekenisverklaring

Nagu öeldud viieteistkümnendas peatükis, on kõik elusolendid Kõigekõrgema Jumala väikesed lahutamatud osakesed. Seega on Kõigekõrgem Jumal kõikide elusolendite algus. Seda kinnitab ka „Vedānta-sūtra": janmādy asya yataḥ. Kõigekõrgem Jumal on seega iga elusolendi elu alguseks. Ning nagu öeldakse seitsmeteistkümnendas peatükis, on Kõigekõrgem Jumal Oma kahe energia – välise ja sisemise energia – kaudu kõikeläbiv. Seepärast peaks inimene teenima Kõigekõrgemat Jumalat ja Tema energiaid. Tavaliselt teenivad vaiṣṇavatest pühendunud Kõigekõrgemat Jumalat ning Tema sisemist energiat. Tema väline energia on sisemise energia moondunud peegeldus. Väline energia on vaid taust, samas kui Kõrgeim Jumal viibib Oma täieõigusliku ekspansioonina, Paramātmāna kõikjal. Ta on Ülihing nii kõikides pooljumalates, kõikides inimestes kui ka kõikides loomades. Ta on kõikjal. Seepärast peaks iga inimene mõistma, et tema kui Kõigekõrgema Jumala lahutamatu osake omab kohustust teenida Kõigekõrgemat. Iga inimene peaks rakendama end Jumala pühendunud teenimisse täies Kṛṣṇa teadvuses. Selline on käesoleva värsi soovitus.

In het vijftiende hoofdstuk werd gezegd dat alle levende wezens afzonderlijke integrerende deeltjes van de Allerhoogste Heer zijn. De Allerhoogste Heer is dus de oorsprong van alle levende wezens. Dit wordt bevestigd in het Vedānta-sūtra — janmādy asya yataḥ. De Allerhoogste Heer is dus ook de oorsprong van het leven van ieder levend wezen. En zoals in het zevende hoofdstuk van de Bhagavad-gītā gezegd werd, is de Allerhoogste Heer alomtegenwoordig door Zijn twee energieën, namelijk de externe en de interne energie. Men moet Hem daarom met Zijn energieën vereren.

Over het algemeen vereren de vaiṣṇava-toegewijden de Heer samen met Zijn interne energie. Zijn externe energie is een verwrongen weerspiegeling van de interne energie. De externe energie is een achtergrond, maar de Allerhoogste Heer is door de expansie van Zijn volkomen deelaspect als Paramātmā overal aanwezig. Hij is de Superziel van alle halfgoden, alle menselijke wezens en van alle dieren waar dan ook. Men moet daarom begrijpen dat men als integrerend deeltje van de Allerhoogste Heer de plicht heeft om de Allerhoogste dienstbaar te zijn. Iedereen moet volledig Kṛṣṇa-bewust devotionele dienst verrichten voor de Heer; dat is wat in dit vers wordt aangeraden.

Igaüks peaks mõtlema, et ta teeb ühte või teistsugust tööd seetõttu, et Hṛṣīkeśa, meelte valitseja, on talle selle määranud, ning kasutama kõiki oma töö vilju Jumala Kõrgeima Isiksuse, Śrī Kṛṣṇa teenimiseks. Kui inimene mõtleb täies Kṛṣṇa teadvuses viibides alati sel moel, siis võib ta Jumala armu läbi kõigest teadlikuks saada. See on elu täiuslikkus. Jumal ütleb „Bhagavad-gītās" (12.7): teṣām ahaṁ samuddhartā. Kõigekõrgem Jumal Ise hoolitseb sellise pühendunu vabanemise eest. See on elu kõrgeim täiuslikkus. Ükskõik, millist ametit inimene ka omaks, saavutab ta täiuslikkuse, kui ta teenib Kõigekõrgemat Jumalat.

Iedereen zou ervan moeten uitgaan dat hij een bepaald soort bezigheid heeft gekregen van Hṛṣīkeśa, de meester van de zintuigen. De Allerhoogste Persoonlijkheid Gods, Śrī Kṛṣṇa, moet vervolgens worden vereerd met de resultaten van de activiteiten die men verricht. Wie voortdurend zo denkt en daarbij volkomen Kṛṣṇa-bewust is, kan zich door de genade van de Heer volledig van alles bewust worden. Dat is de perfectie van het leven. De Heer zegt in de Bhagavad-gītā (12.7): teṣām ahaṁ samuddhartā. De Allerhoogste Heer neemt Zelf de verantwoordelijkheid voor de verlossing van zo’n toegewijde op Zich. Dat is de hoogste perfectie van het leven. Wie de Allerhoogste Heer dient, zal de hoogste perfectie bereiken, welke voorgeschreven activiteit hij ook verricht.