Skip to main content

Text 2

Sloka 2

Texto

Verš

śṛṇu bhārgavy amūṁ gāthāṁ
mad-vidhācaritāṁ bhuvi
dhīrā yasyānuśocanti
vane grāma-nivāsinaḥ
śṛṇu bhārgavy amūṁ gāthāṁ
mad-vidhācaritāṁ bhuvi
dhīrā yasyānuśocanti
vane grāma-nivāsinaḥ

Palabra por palabra

Synonyma

śṛṇu — escucha, por favor; bhārgavi — ¡oh, hija de Śukrācārya!; amūm — esta; gāthām — historia; mat-vidhā — que reproduce exactamente mi conducta; ācaritām — conducta; bhuvi — en este mundo; dhīrāḥ — los que son sobrios e inteligentes; yasya — de quien; anuśocanti — se lamentan mucho; vane — en el bosque; grāma-nivāsinaḥ — muy apegados al disfrute materialista.

śṛṇu — prosím, poslouchej; bhārgavi — ó dcero Śukrācāryi; amūm — tento; gāthām — příběh; mat-vidhā — přesně jako mé chování; ācaritām — chování; bhuvi — na tomto světě; dhīrāḥ — moudří a inteligentní; yasya — jehož; anuśocanti — trpce naříkají; vane — v lese; grāma-nivāsinaḥ — připoutaný k materialistickému požitku.

Traducción

Překlad

Mi queridísima esposa, hija de Śukrācārya, en este mundo ha habido alguien que fue igual a mí. Escucha, por favor, mientras te cuento la historia de su vida. Los que se han retirado de la vida familiar siempre se lamentan cuando escuchan la historia de ese jefe de familia.

“Má drahá, milovaná ženo, dcero Śukrācāryi, na tomto světě žil někdo naprosto stejný jako já. Prosím poslouchej, jak ti vylíčím jeho život. Ti, kteří zanechali rodinného života, vždy naříkají, když slyší o takovém hospodáři.”

Significado

Význam

Las personas que viven en los pueblos y ciudades son grāma-nivāsīs, mientras que las que viven en el bosque son vana-vāsīs o vānaprasthas. Los vānaprasthas, que se han retirado de la vida familiar, suelen lamentarse de su pasado, pues la vida familiar les empeñó en el intento de satisfacer deseos de disfrute. Prahlāda Mahārāja dijo que la vida familiar es el pozo más oscuro que existe(hitvātma-pātaṁ gṛham andha-kūpam), y que se debe abandonar lo antes posible. Cuando alguien se concentra continua o permanentemente en vivir con su familia, debe entenderse que se está matando a sí mismo. Por lo tanto, la civilización védica recomienda que, una vez cumplidos los cincuenta años, el hombre casado debe abandonar la vida familiar y retirarse al bosque (vana). Cuando ha adquirido experiencia y se ha acostumbrado a la vida retirada de vānaprastha, debe entrar en la orden de sannyāsaVanaṁ gato yad dharim āśrayetaSannyāsa significa adoptar una vida de completa dedicación al servicio del Señor. La civilización védica recomienda, por lo tanto, cuatro diferentes etapas de vida: brahmacaryagṛhasthavānaprastha y sannyāsa. El casado debe sentirse muy avergonzado de permanecer con su familia, sin elevarse a las dos etapas superiores, es decir, vānaprastha y sannyāsa.

Lidem, kteří žijí na vesnici či ve městě, se říká grāma-nivāsī a ti, kdo žijí v lese, jsou zváni vana-vāsī nebo vānaprastha. Vānaprasthové obvykle naříkají nad rodinným životem, kterého zanechali, protože je nutil uspokojovat své smyslné touhy. Prahlāda Mahārāja prohlásil, že člověk má zanechat rodinného života co možno nejdříve a přirovnal jej k té nejtemnější studni (hitvātma-pātaṁ gṛham andha-kūpam). Ten, kdo se trvale soustředí na rodinný život, se prakticky zabíjí. Ve védské civilizaci je proto doporučeno, aby muž po dovršení padesáti let zanechal rodinného života a odešel do lesa (vanam). Když se naučí žít v lese či v ústraní jako vānaprastha, má přijmout sannyās. Vanaṁ gato yad dharim āśrayeta. Sannyās znamená přijetí čisté služby Pánu. Védská civilizace doporučuje čtyři životní stádia: brahmacarya, gṛhastha, vānaprastha a sannyās. Člověk by se měl stydět, pokud nadále zůstává hospodářem a nepokročí do vyšších stádií, vānaprasthy a sannyāsu.