Skip to main content

Śrīmad-bhāgavatam 9.14.9

Texto

tyaja tyajāśu duṣprajñe
mat-kṣetrād āhitaṁ paraiḥ
nāhaṁ tvāṁ bhasmasāt kuryāṁ
striyaṁ sāntānike ’sati

Palabra por palabra

tyaja — da a luz; tyaja — da a luz; āśu — inmediatamente; duṣprajñe — mujer estúpida; mat-kṣetrāt — del vientre que yo tenía que fecundar; āhitam — fecundado; paraiḥ — por otros; na — no; aham — yo; tvām — a ti; bhasmasāt — reduciré a cenizas; kuryām — haré; striyam — porque eres una mujer; sāntānike — que deseaba un hijo; asati — aunque no eres casta.

Traducción

Bṛhaspati dijo: ¡Estúpida mujer!, tu vientre, que yo tenía que fecundar, ha sido fecundado por otro hombre. ¡Quiero verte parir inmediatamente! ¡Hazlo inmediatamente! No te preocupes, no te reduciré a cenizas después de que des a luz. Aunque sé que no eres casta, también sé que querías un hijo, de modo que no te castigaré.

Significado

Tārā estaba casada con Bṛhaspati, de modo que, como mujer casta, debería de haber sido fecundada por él. Sin embargo, prefirió quedarse embarazada de Soma, el dios de la Luna, y de esa forma perdió su castidad. Cuando Brahmā le devolvió a Tārā, Bṛhaspati la aceptó; pero, al ver que estaba embarazada, quiso que diese a luz inmediatamente. Tārā tenía mucho miedo de su esposo, y pensaba que la castigaría después de dar a luz. Bṛhaspati, sin embargo, le aseguró que no la castigaría, pues, si bien sabía que ella no era casta y que su embarazo era ilícito, también conocía su deseo de tener un hijo.