Skip to main content

Text 25

Sloka 25

Texto

Verš

tatrādṛṣṭa-svarūpāya
śruta-pūrvāya vai prabhuḥ
stutim abrūta daivībhir
gīrbhis tv avahitendriyaḥ
tatrādṛṣṭa-svarūpāya
śruta-pūrvāya vai prabhuḥ
stutim abrūta daivībhir
gīrbhis tv avahitendriyaḥ

Palabra por palabra

Synonyma

tatra — allí (en la morada del Señor que recibe el nombre de Śvetadvīpa); adṛṣṭa-svarūpāya — a la Suprema Personalidad de Dios, a quien ni siquiera el Señor Brahmā veía; śruta-pūrvāya — pero de quien hablan los Vedas; vai — en verdad; prabhuḥ — el Señor Brahmā; stutim — oraciones derivadas de las Escrituras védicas; abrūta — llevó a cabo; daivībhiḥ — por oraciones mencionadas en las Escrituras védicas u ofrecidas por personas que siguen estrictamente los principios védicos; gīrbhiḥ — con esas vibraciones sonoras o canciones; tu — entonces; avahita-indriyaḥ — con la mente fija, sin desviación.

tatra — tam (v Pánově sídle zvaném Śvetadvīp); adṛṣṭa-svarūpāya — Nejvyššímu Pánu, Osobnosti Božství, jehož neviděl ani Pán Brahmā; śruta-pūrvāya — ale o němž slyšel z Véd; vai — vskutku; prabhuḥ — Pán Brahmā; stutim — modlitby odvozené z védské literatury; abrūta — přednesl; daivībhiḥ — modlitbami uvedenými ve védské literatuře nebo přednášenými těmi, kdo striktně dodržují védské zásady; gīrbhiḥ — těmito zvukovými vibracemi či písněmi; tu — potom; avahita-indriyaḥ — se soustředěnou myslí, neochvějně.

Traducción

Překlad

Allí [en Śvetadvīpa], el Señor Brahmā ofreció oraciones a la Suprema Personalidad de Dios, a pesar de que nunca había visto al Señor Supremo. Simplemente porque había escuchado las afirmaciones de las Escrituras védicas acerca de la Suprema Personalidad de Dios, el Señor Brahmā, con la mente fija, ofreció al Señor oraciones como las que se recogen o aprueban en esas Escrituras.

Tam (na Śvetadvīpu) se Pán Brahmā modlil k Nejvyšší Osobnosti Božství, přestože Nejvyššího Pána neviděl. Jen na základě toho, že o Něm slyšel z védské literatury, Mu se soustředěnou myslí přednesl modlitby zaznamenané či schválené ve védských textech.

Significado

Význam

Se explica que Brahmā y los demás semidioses, cuando van a Śvetadvīpa, no pueden ver a la Suprema Personalidad de Dios directamente; el Señor, sin embargo, escucha sus oraciones y actúa en consecuencia, como hemos visto ya en muchos casos. La palabra śruta-pūrvāya es importante. Nuestra experiencia de las cosas se basa, o bien en lo que vemos directamente, o en lo que escuchamos. Si no podemos ver a alguien directamente, podemos escuchar acerca de él de fuentes auténticas. A veces la gente nos pregunta si podemos mostrarles a Dios. Nada más ridículo. Para aceptar la existencia de Dios, no es necesario haberle visto antes. Nuestra percepción sensorial es siempre incompleta. Por lo tanto, es probable que no entendamos a Dios aunque Le estemos viendo. Cuando Kṛṣṇa estaba en la Tierra, hubo muchísimas personas que Le vieron y no pudieron entender que Él es la Suprema Personalidad de Dios. Avajānanti māṁ mūḍhā mānuṣīṁ tanum āśritam. Los sinvergüenzas y los necios no pudieron entender que Kṛṣṇa es la Suprema Personalidad de Dios aunque Le vieron en persona. La persona desafortunada no podrá entender a Dios aunque Le vea personalmente. Por lo tanto, tenemos que escuchar acerca de Dios, Kṛṣṇa, de las Escrituras védicas auténticas y de personas que entiendan correctamente la versión védica. Brahmā no había visto nunca a la Suprema Personalidad de Dios, pero estaba convencido de que el Señor estaba en Śvetadvīpa. Así, aprovechó la oportunidad para ir allí y ofrecerle oraciones.

Je řečeno, že když Pán Brahmā a ostatní polobozi jdou navštívit Nejvyšší Osobnost Božství na Śvetadvīp, nemohou Pána přímo vidět, ale On slyší jejich modlitby a podnikne potřebné kroky. To jsme viděli na mnoha příkladech. Slovo śruta-pūrvāya je významné. Zkušenost získáváme buď tím, že něco přímo vidíme, nebo že o tom slyšíme. Pokud není možné někoho přímo vidět, můžeme o něm slyšet z věrohodných zdrojů. Někdy se lidé ptají, zda jim můžeme ukázat Boha. To je směšné. Člověk nemusí Boha vidět, aby Ho mohl přijmout. Naše smyslové vnímání bude vždy nedokonalé. I kdybychom Boha viděli, není jisté, zda bychom Ho poznali. Když byl Kṛṣṇa na Zemi, mnoho lidí Ho vidělo, ale nepoznali, že je Nejvyšší Osobností Božství. Avajānanti māṁ mūḍhā mānuṣīṁ tanum āśritam. Hlupáci a darebáci nechápali, že Kṛṣṇa je Nejvyšší Osobnost Božství, přestože Ho viděli na vlastní oči. Nešťastníci Boha nepoznají, ani když Ho osobně vidí. Proto musíme naslouchat o Bohu, o Kṛṣṇovi, z autentických védských písem a od těch, kdo védské poznání správně chápou. Přestože Brahmā Nejvyšší Osobnost Božství neviděl, byl přesvědčen, že Pán je na Śvetadvīpu přítomen. Proto využil možnosti se tam odebrat a přednést Mu modlitby.

Esas oraciones no eran oraciones corrientes, fruto de la imaginación. Como se indica en este verso con las palabras daivībhir gīrbhiḥ, las oraciones deben contar con la aprobación de las Escrituras védicas. En nuestro movimiento para la conciencia de Kṛṣṇa no permitimos ninguna canción que no haya sido cantada o reconocida por devotos genuinos. No podemos autorizar que en el templo se canten las canciones popularizadas por el cine. Por lo general, tenemos dos canciones. La primera es: śrī-kṛṣṇa-caitanya prabhu nityānanda śrī-advaita gadādhara śrīvāsādī-gaura-bhakta-vṛnda. Es genuina. Se cita repetidas veces en elCaitanya-caritāmṛta, y es aceptada por los ācāryas. La otra es, por supuesto, el mahā-mantra: Hare Kṛṣṇa, Hare Kṛṣṇa, Kṛṣṇa Kṛṣṇa, Hare Hare/ Hare Rāma, Hare Rāma, Rāma Rāma, Hare Hare. También podemos cantar las canciones de Narottama dāsa Ṭhākura, Bhaktivinoda Ṭhākura y Locana dāsa Ṭhākura, pero esas dos canciones, «śrī-kṛṣṇa-caitanya» y el mahā-mantra Hare Kṛṣṇa, son suficientes para complacer a la Suprema Personalidad de Dios, aunque no podamos verle. Ver al Señor no es tan importante como comprender Su existencia a partir de las Escrituras auténticas o a las afirmaciones auténticas de personas autorizadas.

Tyto modlitby nebyly nějakými běžnými vymyšlenými modlitbami. Jak je v tomto verši naznačeno slovy daivībhir gīrbhiḥ, modlitby musí být schválené védskou literaturou. V našem hnutí pro vědomí Kṛṣṇy nepřijmeme žádnou píseň, kterou neschvalovali nebo nezpívali autorizovaní oddaní. Nemůžeme dovolit, aby se v chrámu zpívaly nějaké světské písně. Zpíváme dvě základní písně: jednou je śrī-kṛṣṇa-caitanya prabhu nityānanda śrī-advaita gadādhara śrīvāsādi-gaura-bhakta-vṛnda. Ta je autorizovaná. Je mnohokrát uvedena v Caitanya-caritāmṛtě a uznávaná ācāryi. Druhou písní je samozřejmě mahā-mantra: Hare Kṛṣṇa, Hare Kṛṣṇa, Kṛṣṇa Kṛṣṇa, Hare Hare / Hare Rāma, Hare Rāma, Rāma Rāma, Hare Hare. Můžeme také zpívat písně Narottama dāse Ṭhākura, Bhaktivinoda Ṭhākura a Locana dāse Ṭhākura, ale tyto dvě písně — śrī-kṛṣṇa-caitanya a Hare Kṛṣṇa mahā-mantra — stačí k tomu, abychom potěšili Nejvyššího Pána, Osobnost Božství, i když Ho nevidíme. Vidět Pána není tak důležité, jako si Ho být vědomi na základě věrohodné literatury nebo spolehlivých výroků autorizovaných osob.