Skip to main content

Text 32

Sloka 32

Texto

Verš

naiṣāṁ matis tāvad urukramāṅghriṁ
spṛśaty anarthāpagamo yad-arthaḥ
mahīyasāṁ pāda-rajo-’bhiṣekaṁ
niṣkiñcanānāṁ na vṛṇīta yāvat
naiṣāṁ matis tāvad urukramāṅghriṁ
spṛśaty anarthāpagamo yad-arthaḥ
mahīyasāṁ pāda-rajo-’bhiṣekaṁ
niṣkiñcanānāṁ na vṛṇīta yāvat

Palabra por palabra

Synonyma

na — no; eṣām — de estos; matiḥ — la conciencia; tāvat — mientras; urukrama-aṅghrim — los pies de loto de la Suprema Personalidad de Dios, que es famoso por realizar actividades extraordinarias; spṛśati — toca; anartha — de cosas indeseables; apagamaḥ — la desaparición; yat — de lo que; arthaḥ — el objetivo; mahīyasām — de las grandes almas (los mahātmās o devotos); pāda-rajaḥ — por el polvo de los pies de loto; abhiṣekam — consagración; niṣkiñcanānām — de devotos que no tienen nada que ver con el mundo material; na — no; vṛṇīta — pueden aceptar; yāvat — mientras.

na — ne; eṣām — těchto; matiḥ — vědomí; tāvat — tak dlouho; urukrama-aṅghrim — lotosové nohy Nejvyššího Pána, jenž je proslavený neobyčejnými skutky; spṛśati — dotkne se; anartha — nežádoucích věcí; apagamaḥ — zmizení; yat — čeho; arthaḥ — smysl; mahīyasām — velkých duší (mahātmů, oddaných); pāda-rajaḥ — prachem z lotosových nohou; abhiṣekam — posvěcení; niṣkiñcanānām — oddaných, kteří nemají nic společného s tímto hmotným světem; na — ne; vṛṇīta — může přijmout; yāvat — dokud.

Traducción

Překlad

Aquellos que están muy inclinados a la vida materialista no pueden apegarse a los pies de loto del Señor, a quien se glorifica por Sus extraordinarias actividades, si no reciben sobre sus cuerpos el polvo de los pies de loto de un vaiṣṇava completamente libre de contaminación material. Solo quien se vuelva consciente de Kṛṣṇa y se refugie en los pies de loto del Señor podrá liberarse de la contaminación material.

Ti, kdo velmi tíhnou k materialistickému životu, nemohou být poutáni k lotosovým nohám Pána, jenž je oslavován pro své neobyčejné činnosti, dokud si nepotřou těla prachem z lotosových nohou vaiṣṇavy zcela prostého hmotného znečištění. Člověk se může zbavit hmotných nečistot jedině tak, že tímto způsobem rozvine vědomí Kṛṣṇy a přijme útočiště u Pánových lotosových nohou.

Significado

Význam

La consecuencia de volverse consciente de Kṛṣṇa es anartha-apagamaḥ, la desaparición de todos los anarthas, que son las condiciones miserables que innecesariamente hemos aceptado. El principio básico de esas miserias indeseables que nos condicionan es el cuerpo material. La civilización védica en su conjunto tiene como finalidad liberarnos de esas indeseables miserias; pero las personas atadas por las leyes de la naturaleza no conocen el destino de la vida. Como se explicó en el verso anterior: īśa-tantryām uru-dāmni baddhāḥ: Están condicionadas por las tres modalidades de la naturaleza material, que son muy fuertes. La educación materialista es aquella educación que mantiene al alma condicionada cautiva vida tras vida. Śrīla Bhaktivinoda Ṭhākura ha explicado que la educación materialista aumenta la influencia de māyā. Esa educación induce al alma condicionada a sentirse cada vez más atraída por la vida materialista, y a alejarse cada vez más de la liberación que acaba con todas esas miserias indeseables.

S tím, jak rozvineme vědomí Kṛṣṇy, zmizí všechny anarthy neboli strasti, které jsme zbytečně přijali (anartha-apagamaḥ). Jejich základem je hmotné tělo. Účelem celé védské civilizace je zbavit živou bytost těchto nežádoucích strastí; ti, kdo jsou však poutáni zákony přírody, neznají cíl života. Minulý verš to popisuje slovy īśa-tantryām uru-dāmni baddhāḥ — jsou podmíněni třemi silnými kvalitami hmotné přírody. Vzdělání, které udržuje podmíněnou duši život za životem v těchto poutech, se nazývá materialistické. Śrīla Bhaktivinoda Ṭhākura vysvětlil, že materialistické vzdělání zvětšuje vliv māyi. Způsobuje, že podmíněná duše je stále více přitahována k materialistickému životu a vzdaluje se osvobození od nežádoucích strastí.

Se podría preguntar por qué no se vuelven conscientes de Kṛṣṇa las personas de educación elevada. El motivo se explica en este verso: no hay posibilidad de entender a Kṛṣṇa sin refugiarse en un maestro espiritual genuino y completamente consciente de Kṛṣṇa. Los educadores, eruditos y grandes líderes políticos, a quienes adoran millones de personas, no pueden entender el objetivo de la vida ni emprender el proceso de conciencia de Kṛṣṇa, pues no han aceptado los Vedas ni se han refugiado en un maestro espiritual genuino. Por ello en el Muṇḍaka Upaniṣad (3.2.3) se dice: nāyam ātmā pravacanena labhyo na medhayā na bahunā śrutena: Para alcanzar la autorrealización no basta con gozar de una educación académica, dar conferencias con gran erudición (pravacanena labhyaḥ), o ser un científico inteligente, autor de muchos descubrimientos maravillosos. No se puede entender a Kṛṣṇa sin la gracia de la Suprema Personalidad de Dios. Solo aquel que se ha entregado a un devoto puro de Kṛṣṇa y ha tomado el polvo de sus pies de loto puede entender a Kṛṣṇa. En primer lugar, se necesita comprender cómo salir de las garras de māyā. La única manera es volverse consciente de Kṛṣṇa. Y para que volverse consciente de Kṛṣṇa resulte fácil, es necesario refugiarse en un alma iluminada, un mahat o mahātmā, cuyo único interés sea ocuparse en el servicio del Señor Supremo. En el Bhagavad-gītā (9.13), el Señor dice:

Někdo by se mohl zeptat, proč vysoce vzdělaní lidé nezačínají rozvíjet vědomí Kṛṣṇy. Důvod vysvětluje tento verš. Dokud člověk nepřijme útočiště u pravého duchovního učitele, který si je plně vědom Kṛṣṇy, nemůže Kṛṣṇu poznat. Pedagogové, učenci a velcí političtí vůdci, které uctívají milióny lidí, nemohou znát cíl života a rozvíjet vědomí Kṛṣṇy, jelikož nepřijímají pravého duchovního učitele a Védy. V Muṇḍaka Upaniṣadě (3.2.3) stojí: nāyam ātmā pravacanena labhyo na medhayā na bahunā śrutena—nikdo nedosáhne seberealizace pouhým akademickým vzděláním, učenými přednáškami (pravacanena labhyaḥ) nebo tím, že je inteligentním vědcem, který učinil mnoho úžasných objevů. Nikdo nemůže poznat Kṛṣṇu, Nejvyšší Osobnost Božství, bez Jeho milosti. Poznat Ho může jen ten, kdo se odevzdal čistému oddanému Kṛṣṇy a přijal prach z jeho lotosových nohou. Nejprve je nutné pochopit, jak se můžeme vymanit ze zajetí māyi. Jediným způsobem je rozvinout vědomí Kṛṣṇy. A abychom toho snadno dosáhli, musíme přijmout útočiště u realizované duše — u toho, kdo je mahat či mahātmā, jehož jediným zájmem je sloužit Nejvyššímu Pánu. V Bhagavad-gītě (9.13) Pán říká:

mahātmānas tu māṁ pārtha
daivīṁ prakṛtiṁ āśritāḥ
bhajanty ananya-manaso
jñātvā bhūtādim avyayam
mahātmānas tu māṁ pārtha
daivīṁ prakṛtiṁ āśritāḥ
bhajanty ananya-manaso
jñātvā bhūtādim avyayam

«¡Oh, hijo de Pṛthā!, aquellos que no están bajo la ilusión, las grandes almas, se hallan bajo la protección de la naturaleza divina. Están plenamente ocupados en el servicio devocional, porque saben que Yo soy la Suprema Personalidad de Dios, original e inagotable». Por lo tanto, para poner fin a las indeseables miserias de la vida, es necesario ser devoto.

“Ó synu Pṛthy, ti, kdo nejsou zmateni, velké duše, jsou pod ochranou božské energie. Plně se zaměstnávají oddanou službou, protože Mě znají jako původní a neměnnou Nejvyšší Osobnost Božství.” Aby se tedy člověk zbavil strastí, musí se stát oddaným.

yasyāsti bhaktir bhagavaty akiñcanā
sarvair guṇais tatra samāsate surāḥ
yasyāsti bhaktir bhagavaty akiñcanā
sarvair guṇais tatra samāsate surāḥ

«Cuando alguien tiene una fe inquebrantable en Kṛṣṇa, en él se manifiestan de modo constante todas las buenas cualidades de Kṛṣṇa y de los semidioses» (Bhāg. 5.18.12).

“U toho, kdo má neochvějnou oddanou víru v Kṛṣṇu, se projevují všechny dobré vlastnosti Kṛṣṇy a polobohů.” (Bhāg. 5.18.12)

yasya deve parā bhaktir
yathā deve tathā gurau
tasyaite kathitā hy arthāḥ
prakāśante mahātmanaḥ
yasya deve parā bhaktir
yathā deve tathā gurau
tasyaite kathitā hy arthāḥ
prakāśante mahātmanaḥ

«Solamente a aquellas grandes almas que tienen una fe absoluta en el Señor y en el maestro espiritual se les revela el significado del conocimiento védico de un modo natural» (Śvetāśvatara Upaniṣad 6.23).

“Jen těm velkým duším, které mají naprostou víru v Pána i v duchovního učitele, je automaticky vyjeven veškerý smysl védského poznání.” (Śvetāśvatara Upaniṣad 6.23)

yam evaiṣa vṛṇute tena labhyas
tasyaiṣa ātmā vivṛṇute tanūṁ svām
yam evaiṣa vṛṇute tena labhyas
tasyaiṣa ātmā vivṛṇute tanūṁ svām

«Al Señor solo Le obtienen aquellos a quienes Él mismo elige. A esas personas Él les manifiesta Su propia forma» (Muṇḍaka Upaniṣad 3.2.3).

“Pána dosáhne jedině ten, koho si On sám vybere. Takové osobě pak vyjeví svou podobu.” (Muṇḍaka Upaniṣad 3.2.3)

Estas son las declaraciones de los Vedas. Debemos refugiarnos en un maestro espiritual autorrealizado, y no en eruditos o políticos con una gran educación material. Debemos refugiarnos en un niṣkiñcana, una persona ocupada en servicio devocional y libre de la contaminación material. Esa es la manera de ir de regreso al hogar, de vuelta a Dios.

To jsou výroky Véd. Člověk musí přijmout útočiště u duchovního učitele, který zná vlastní já, nikoliv u materiálně vzdělaného učence či politika. Musí se uchýlit k niṣkiñcanovi — tomu, kdo vykonává oddanou službu a je prostý hmotného znečištění. Tak se může vrátit domů, zpátky k Bohu.