Skip to main content

Text 60

Text 60

Texto

Text

ataḥ śocata mā yūyaṁ
paraṁ cātmānam eva vā
ka ātmā kaḥ paro vātra
svīyaḥ pārakya eva vā
sva-parābhiniveśena
vinājñānena dehinām
ataḥ śocata mā yūyaṁ
paraṁ cātmānam eva vā
ka ātmā kaḥ paro vātra
svīyaḥ pārakya eva vā
sva-parābhiniveśena
vinājñānena dehinām

Palabra por palabra

Synonyms

ataḥ — por lo tanto; śocata — lamentar; — no; yūyam — todos ustedes; param — otro; ca — y; ātmānam — ustedes mismos; eva — ciertamente; — o; kaḥ — quién; ātmā — ser; kaḥ — quién; paraḥ — otro; — o; atra — en el mundo material; svīyaḥ — propio; pārakyaḥ — para otros; eva — en verdad; — o; sva-para-abhiniveśena — que consiste en estar absorto en el concepto corporal de la vida en relación con uno mismo y con los demás; vinā — además de; ajñānena — la falta de conocimiento; dehinām — de todas las entidades vivientes corporificadas.

ataḥ — therefore; śocata — lament for; — do not; yūyam — all of you; param — another; ca — and; ātmānam — yourself; eva — certainly; — or; kaḥ — who; ātmā — self; kaḥ — who; paraḥ — other; — or; atra — in this material world; svīyaḥ — one’s own; pārakyaḥ — for others; eva — indeed; — or; sva-para-abhiniveśena — consisting of absorption in the bodily concept of oneself and others; vinā — besides; ajñānena — the lack of knowledge; dehinām — of all the embodied living entities.

Traducción

Translation

Por lo tanto, ninguno de ustedes debe afligirse por la pérdida del cuerpo, ya sea el suyo o los de otros. Solo bajo el influjo de la ignorancia se hacen distinciones basadas en el cuerpo, pensando: «¿Quién soy yo?, ¿quiénes son los otros? ¿Qué es mío?, ¿qué es de otros?».

Therefore none of you should be aggrieved for the loss of the body — whether your own or those of others. Only in ignorance does one make bodily distinctions, thinking “Who am I? Who are the others? What is mine? What is for others?”

Significado

Purport

En el mundo material, la primera ley de la naturaleza es el instinto de conservación. Conforme a esa ley, primero debemos preocuparnos de nuestra propia seguridad, y luego considerar la sociedad, la amistad, el amor, la nacionalidad, la comunidad, etc., que son ideas derivadas del concepto corporal de la vida y de la falta de conocimiento acerca del alma espiritual. Eso se denomina ajñāna. Mientras la sociedad humana permanezca bajo el influjo de la oscuridad y la ignorancia, los hombres continuarán elaborando grandes proyectos dentro del concepto corporal de la vida. En relación con esto, Prahlāda Mahārāja emplea la palabra bharam. Basándose en planteamientos materialistas, la civilización actual crea enormes proyectos para la construcción de grandes carreteras, casas, industrias y fábricas; ese es el concepto que el hombre actual tiene del progreso de la civilización. La gente, sin embargo, no sabe que en cualquier momento pueden ser apartados de la escena y obligados a recibir cuerpos que no tienen nada que ver con esas enormes casas, palacios, carreteras y automóviles. Esa es la razón que llevó a Kṛṣṇa a reprender a Arjuna cuando vio que pensaba en función de sus relaciones corporales de parentesco. Le dijo: kutas tvā kaśmalam idaṁ viṣame samupasthitam anārya-juṣṭam: «Ese concepto corporal de la vida es propio de los anāryas, los no āryas, que no son avanzados en conocimiento». Civilización ārya es aquella que es avanzada en conocimiento espiritual. Para ser ārya no basta con estamparse un sello. Aquel que alimenta la más profunda ignorancia con respecto al conocimiento espiritual, pero al mismo tiempo proclama que es ārya, se encuentra en una posición de no ārya. En relación con esto, Śrīla Madhvācārya presenta la siguiente cita del Brahma-vaivarta Purāṇa:

In this material world, the conception of self-preservation is the first law of nature. According to this conception, one should be interested in his personal safety and should then consider society, friendship, love, nationality, community and so on, which have all developed because of the bodily conception of life and a lack of knowledge of the spirit soul. This is called ajñāna. As long as human society is in darkness and ignorance, men will continue to make huge arrangements in the bodily conception of life. This is described by Prahlāda Mahārāja as bharam. In the materialistic conception, modern civilization makes enormous arrangements for huge roads, houses, mills and factories, and this is man’s conception of the advancement of civilization. People do not know, however, that at any time they themselves may be kicked out of the scene and forced to accept bodies that have nothing to do with these enormous houses, palaces, roads and automobiles. Therefore when Arjuna was thinking in terms of his bodily relationships with his kinsmen, Kṛṣṇa immediately chastised him, saying, kutas tvā kaśmalam idaṁ viṣame samupasthitam anārya-juṣṭam: “This bodily conception of life is befitting the anāryas, the non-Āryans, who are not advanced in knowledge.” An Āryan civilization is a civilization advanced in spiritual knowledge. Not merely by stamping oneself an Āryan does one become an Āryan. To keep oneself in the deepest darkness concerning spiritual knowledge and at the same time claim to be an Āryan is a non-Āryan position. In this connection, Śrīla Madhvācārya quotes as follows from the Brahma-vaivarta Purāṇa:

ka ātmā kaḥ para iti dehādy-apekṣayā
ka ātmā kaḥ para iti dehādy-apekṣayā
na hi dehādir ātmā syān
na ca śatrur udīritaḥ
ato daihika-vṛddhau vā
kṣaye vā kiṁ prayojanam
na hi dehādir ātmā syān
na ca śatrur udīritaḥ
ato daihika-vṛddhau vā
kṣaye vā kiṁ prayojanam
yas tu deha-gato jīvaḥ
sa hi nāśaṁ na gacchati
tataḥ śatru-vivṛddhau ca
sva-nāśe śocanaṁ kutaḥ
yas tu deha-gato jīvaḥ
sa hi nāśaṁ na gacchati
tataḥ śatru-vivṛddhau ca
sva-nāśe śocanaṁ kutaḥ
dehādi-vyatiriktau tu
jīveśau pratijānatā
ata ātma-vivṛddhis tu
vāsudeve ratiḥ sthirā
śatru-nāśas tathājñāna-
nāśo nānyaḥ kathañcana
dehādi-vyatiriktau tu
jīveśau pratijānatā
ata ātma-vivṛddhis tu
vāsudeve ratiḥ sthirā
śatru-nāśas tathājñāna-
nāśo nānyaḥ kathañcana

Su significado es que, mientras estemos en un cuerpo de forma humana, tenemos el deber de entender al alma que vive dentro del cuerpo. El cuerpo no es el ser; somos distintos del cuerpo; por lo tanto, no tiene sentido hablar de amigos, enemigos o responsabilidades basadas en el concepto corporal de la vida. No debe preocuparnos demasiado el hecho de que el cuerpo pase de la infancia a la juventud y de ahí a la vejez para encontrarse entonces con su aparente destrucción. Por el contrario, debemos cultivar una sincera preocupación por el alma que está dentro del cuerpo, y por la manera de liberarla de las garras de la materia. La entidad viviente que está dentro del cuerpo nunca es destruida; por eso, debemos estar perfectamente seguros de que, por muchos amigos o enemigos que tengamos, ni unos podrán ayudarnos, ni los otros hacernos ningún daño. Debemos saber que somos almas espirituales (ahaṁ brahmāsmi), y que el alma, en su posición constitucional, no se ve afectada por los cambios del cuerpo. Todo el mundo, en toda circunstancia, debe permanecer como devoto del Señor Viṣṇu, sin preocuparse por sus relaciones basadas en el cuerpo, sean de amigo o de enemigo. Debemos saber que no podemos ser matados, ni nosotros ni aquellos que, según el concepto corporal de la vida, son nuestros enemigos.

The purport is that as long as we are in this human form of body, our duty is to understand the soul within the body. The body is not the self; we are different from the body, and therefore there is no question of friends, enemies or responsibilities in terms of the bodily conception of life. One should not be very anxious about the body’s changing from childhood to boyhood, from boyhood to old age and then to apparent annihilation. Rather, one should be very seriously concerned about the soul within the body and how to release the soul from the material clutches. The living entity within the body is never annihilated; therefore one should surely know that whether one has many friends or many enemies, his friends cannot help him, and his enemies cannot do him any harm. One should know that he is a spirit soul (ahaṁ brahmāsmi) and that the constitutional position of the soul is unaffected by the changes of the body. In all circumstances, everyone, as a spirit soul, must be a devotee of Lord Viṣṇu and should not be concerned with bodily relationships, whether with friends or with enemies. One should know that neither we ourselves nor our enemies in the bodily conception of life are ever killed.