Skip to main content

Text 29

Text 29

Texto

Text

jihvā na vakti bhagavad-guṇa-nāmadheyaṁ
cetaś ca na smarati tac-caraṇāravindam
kṛṣṇāya no namati yac-chira ekadāpi
tān ānayadhvam asato ’kṛta-viṣṇu-kṛtyān
jihvā na vakti bhagavad-guṇa-nāmadheyaṁ
cetaś ca na smarati tac-caraṇāravindam
kṛṣṇāya no namati yac-chira ekadāpi
tān ānayadhvam asato ’kṛta-viṣṇu-kṛtyān

Palabra por palabra

Synonyms

jihvā — la lengua; na — no; vakti — canta; bhagavat — de la Suprema Personalidad de Dios; guṇa — cualidades trascendentales; nāma — y el santo nombre; dheyam — que imparte; cetaḥ — el corazón; ca — también; na — no; smarati — recuerda; tat — Sus; caraṇa-aravindam — pies de loto; kṛṣṇāya — ante el Señor Kṛṣṇa por intermedio de Su Deidad en el templo; no — no; namati — postra; yat — cuya; śiraḥ — cabeza; ekadā api — siquiera una vez; tān — a ellos; ānayadhvam — traigan ante mí; asataḥ — los no devotos; akṛta — que no llevan a cabo; viṣṇu-kṛtyān — deberes para con el Señor Viṣṇu.

jihvā — the tongue; na — not; vakti — chants; bhagavat — of the Supreme Personality of Godhead; guṇa — transcendental qualities; nāma — and the holy name; dheyam — imparting; cetaḥ — the heart; ca — also; na — not; smarati — remembers; tat — His; caraṇa-aravindam — lotus feet; kṛṣṇāya — unto Lord Kṛṣṇa through His Deity in the temple; no — not; namati — bows; yat — whose; śiraḥ — head; ekadā api — even once; tān — them; ānayadhvam — bring before me; asataḥ — the nondevotees; akṛta — not performing; viṣṇu-kṛtyān — duties toward Lord Viṣṇu.

Traducción

Translation

Mis queridos sirvientes, por favor, tráiganme solamente a aquellas personas pecaminosas que no emplean la lengua en cantar el santo nombre y las cualidades de Kṛṣṇa, cuyos corazones no recuerdan ni una sola vez los pies de loto de Kṛṣṇa, y cuyas cabezas no se postran ni siquiera una vez ante el Señor Kṛṣṇa. Envíenme a aquellos que no cumplen sus deberes para con el Señor Viṣṇu, que son los únicos deberes de la vida humana. Por favor, tráiganme a todos esos necios y sinvergüenzas.

My dear servants, please bring to me only those sinful persons who do not use their tongues to chant the holy name and qualities of Kṛṣṇa, whose hearts do not remember the lotus feet of Kṛṣṇa even once, and whose heads do not bow down even once before Lord Kṛṣṇa. Send me those who do not perform their duties toward Viṣṇu, which are the only duties in human life. Please bring me all such fools and rascals.

Significado

Purport

La palabra viṣṇu-kṛtyān es muy importante en este verso, pues el objetivo de la vida humana es complacer al Señor Viṣṇu. Esa es también la finalidad del varṇāśrama-dharma. Como se afirma en el Viṣṇu Purāṇa (3.8.9):

The word viṣṇu-kṛtyān is very important in this verse because the purpose of human life is to please Lord Viṣṇu. Varṇāśrama-dharma is also meant for that purpose. As stated in the Viṣṇu Purāṇa (3.8.9):

varṇāśramācāravatā
puruṣeṇa paraḥ pumān
viṣṇur ārādhyate panthā
nānyat tat-toṣa-kāraṇam
varṇāśramācāravatā
puruṣeṇa paraḥ pumān
viṣṇur ārādhyate panthā
nānyat tat-toṣa-kāraṇam

La sociedad humana tiene que seguir estrictamente el sistema de varṇāśrama-dharma, que la divide en cuatro clases sociales (brāhmaṇakṣatriyavaiśya śūdra) y cuatro clases espirituales (brahmacaryagṛhasthavānaprastha ysannyāsa). El varṇāśrama-dharma nos acerca fácilmente al Señor Viṣṇu, que es el único objetivo de la sociedad humana.Na te viduḥ svārtha-gatiṁ hi viṣṇum: Sin embargo, y por desgracia, la gente no sabe que su verdadero interés personal está en ir de regreso al hogar, de vuelta a Dios, o en acercarse al Señor Viṣṇu. Durāśayā ye bahir-artha-māninaḥ: En lugar de ello, simplemente están confundidos. Todo ser humano tiene el deber de llevar a cabo los deberes destinados a acercarle al Señor Viṣṇu. Por esa razón, Yamarāja indicó a los yamadūtas que le trajesen a todas aquellas personas que hubieran olvidado sus deberes hacia Viṣṇu (akṛta-viṣṇu-kṛtyān). Aquel que no canta el santo nombre de Viṣṇu (Kṛṣṇa), que no se postra ante la Deidad de Viṣṇu, y que no recuerda los pies de loto de Viṣṇu, merece el castigo de Yamarāja. En resumen, todos los avaiṣṇavas, todas las personas que no tienen interés en el Señor Viṣṇu, merecen el castigo de Yamarāja.

Human society is meant to follow strictly the varṇāśrama-dharma, which divides society into four social divisions (brāhmaṇa, kṣatriya, vaiśya and śūdra) and four spiritual divisions (brahmacarya, gṛhastha, vānaprastha and sannyāsa). Varṇāśrama-dharma easily brings one nearer to Lord Viṣṇu, who is the only true objective in human society. Na te viduḥ svārtha-gatiṁ hi viṣṇum: unfortunately, however, people do not know that their self-interest is to return home, back to Godhead, or to approach Lord Viṣṇu. Durāśayā ye bahir-artha-māninaḥ: instead, they are simply bewildered. Every human being is expected to perform duties meant for approaching Lord Viṣṇu. Therefore Yamarāja advises the Yamadūtas to bring him those persons who have forgotten their duties toward Viṣṇu (akṛta-viṣṇu-kṛtyān). One who does not chant the holy name of Viṣṇu (Kṛṣṇa), who does not bow down to the Deity of Viṣṇu, and who does not remember the lotus feet of Viṣṇu is punishable by Yamarāja. In summary, all avaiṣṇavas, persons unconcerned with Lord Viṣṇu, are punishable by Yamarāja.