Skip to main content

Text 40

Sloka 40

Texto

Verš

yamadūtā ūcuḥ
veda-praṇihito dharmo
hy adharmas tad-viparyayaḥ
vedo nārāyaṇaḥ sākṣāt
svayambhūr iti śuśruma
yamadūtā ūcuḥ
veda-praṇihito dharmo
hy adharmas tad-viparyayaḥ
vedo nārāyaṇaḥ sākṣāt
svayambhūr iti śuśruma

Palabra por palabra

Synonyma

yamadūtāḥ ūcuḥ — los mensajeros de Yamarāja dijeron; veda — por los cuatro Vedas (Sāma, Yajur, Ṛg Atharva); praṇihitaḥ — prescritos; dharmaḥ — principios religiosos; hi — en verdad; adharmaḥ — principios irreligiosos; tat-viparyayaḥ — lo contrario de eso (lo que no viene respaldado por los mandamientos de los Vedas); vedaḥ — los Vedas, libros de conocimiento; nārāyaṇaḥ sākṣāt — directamente la Suprema Personalidad de Dios (al ser las palabras de Nārāyaṇa); svayam-bhūḥ — que nacen por sí solos, autosuficientes (cuyo único origen es la respiración de Nārāyaṇa, y que no han sido aprendidos de nadie); iti — así; śuśruma — hemos escuchado.

yamadūtāḥ ūcuḥ — služebníci Yamarāje řekli; veda — čtyřmi Vedami (Sāma, Yajur, Ṛg a Atharva); praṇihitaḥ — předepsané; dharmaḥ — náboženské principy; hi — vskutku; adharmaḥ — principy bezbožnosti; tat-viparyayaḥ — opak toho (to, co není podloženo příkazy Ved); vedaḥVedy, knihy poznání; nārāyaṇaḥ sākṣāt — přímo Nejvyšší Osobnost Božství (jelikož jsou slovy Nārāyaṇa); svayam-bhūḥ — samozrozené, soběstačné (neboť vycházejí pouze z dechu Nārāyaṇa a nelze se jim naučit od nikoho jiného); iti — takto; śuśruma — slyšeli jsme.

Traducción

Překlad

Los yamadūtas contestaron: Lo que se prescribe en los Vedas constituye el dharma, los principios religiosos, y lo contrario es irreligión. Los Vedas son directamente la Suprema Personalidad de Dios, Nārāyaṇa, y nacen por sí solos. Así lo hemos escuchado de labios de Yamarāja.

Yamadūtové odpověděli: To, co je předepsáno ve Vedách, tvoří dharmu, náboženské principy, a opak toho je bezbožnost. Vedy jsou přímo Nejvyšší Osobnost Božství, Nārāyaṇa, a jsou samozrozené. To jsme slyšeli od Yamarāje.

Significado

Význam

Los sirvientes de Yamarāja han dado una buena respuesta. En lugar de inventarse sus propios principios religiosos o irreligiosos, explicaron lo que habían escuchado de la autoridad, Yamarāja. Mahājano yena gataḥ sa panthāḥ: Debemos seguir al mahājana, la persona autorizada. Yamarāja es una de las doce autoridades. Por lo tanto, los sirvientes deYamarāja, los yamadūtas, contestaron con perfecta claridad cuando dijeron śuśruma («hemos escuchado»). En la civilización actual es frecuente inventar principios religiosos imperfectos por medio de maquinaciones especulativas. Eso no esdharma. Eso es no saber distinguir entre dharma adharma. Por eso, y como se afirma al principio del Śrīmad-Bhāgavatamdharmaḥ projjhita-kaitavo 'tra: El dharma no respaldado por los Vedas queda excluido del śrīmad-bhāgavata-dharma. El bhāgavata-dharma comprende solo aquello que ha sido dado por la Suprema Personalidad de Dios. El bhāgavata-dharma es sarva-dharmān parityajya mām ekaṁ śaraṇaṁ vraja: Hay que aceptar la autoridad de la Suprema Personalidad de Dios y entregarse a Él y a todo lo que Él dice. Eso es dharma. Arjuna, por ejemplo, pensando que la violencia era adharma, rechazaba la idea de luchar; pero Kṛṣṇa le instó a luchar. Por haber seguido las órdenes de Kṛṣṇa,Arjuna es un verdadero dharmī, ya que la orden de Kṛṣṇa es dharma. En el Bhagavad-gītā (15.15), Kṛṣṇa dice: vedaiś ca sarvair aham eva vedyaḥ: «El verdadero objetivo del conocimiento, veda, es conocerme a Mí». Aquel que conoce a Kṛṣṇa perfectamente está liberado. Como Kṛṣṇa dice en el Bhagavad-gītā (4.9):

Služebníci Yamarāje odpověděli zcela správně. Nevymýšleli si principy náboženství či bezbožnosti, ale místo toho vysvětlili, co slyšeli od autority Yamarāje. Mahājano yena gataḥ sa panthāḥ — je třeba následovat mahājanu, autorizovanou osobu. Yamarāja je jednou z dvanácti autorit. Když tedy jeho služebníci, Yamadūtové, řekli śuśruma (“slyšeli jsme”), odpověděli zcela jasně. Lidé moderní civilizace si vymýšlejí nedokonalé náboženské principy pomocí vlastní spekulace. To není dharma. Nevědí, co je dharma a co adharma. Na počátku Śrīmad-Bhāgavatamu je proto řečeno: dharmaḥ projjhita-kaitavo 'tra — dharma, kterou nepodporují Vedy, je ze śrīmad-bhāgavata-dharmy vyloučená. Bhāgavata-dharma sestává pouze z toho, co je dáno Nejvyšší Osobností Božství. Bhāgavata-dharma je sarva-dharmān parityajya mām ekaṁ śaraṇaṁ vraja — člověk musí přijmout autoritu Nejvyššího Pána, Osobnosti Božství, a odevzdat se Jemu a všemu, co říká. To je dharma. Arjuna si například myslel, že násilí je adharma, a proto odmítal válčit, ale Kṛṣṇa ho pobídl k boji. Arjuna uposlechl Kṛṣṇovy pokyny, a proto je skutečný dharmī, neboť Kṛṣṇův pokyn je dharma. Kṛṣṇa říká v Bhagavad-gītě (15.15): vedaiś ca sarvair aham eva vedyaḥ — “Skutečným smyslem poznání (veda) je znát Mě.” Kdo dokonale zná Kṛṣṇu, je osvobozený. V Bhagavad-gītě (4.9) Kṛṣṇa říká:

janma karma ca me divyam
evaṁ yo vetti tattvataḥ
tyaktvā dehaṁ punar janma
naiti mām eti so ’rjuna
janma karma ca me divyam
evaṁ yo vetti tattvataḥ
tyaktvā dehaṁ punar janma
naiti mām eti so 'rjuna

«¡Oh, Arjuna!, aquel que conoce la naturaleza trascendental de Mi advenimiento y actividades, al abandonar el cuerpo no vuelve a nacer en este mundo material, sino que alcanza Mi morada eterna». Aquel que comprende a Kṛṣṇa y sigue Su orden es un candidato para ir de regreso al hogar, de vuelta a Dios. Se puede establecer la conclusión de que dharma, la religión, es aquello que ha sido ordenado en los Vedas, y adharma, la irreligión, lo que no viene respaldado en los Vedas.

“Ten, kdo zná transcendentální povahu Mého zjevení a Mých činností, se po opuštění těla nezrodí znovu v tomto hmotném světě, ale dosáhne Mého věčného sídla, ó Arjuno.” Ten, kdo chápe Kṛṣṇu a řídí se Jeho pokyny, je způsobilý pro návrat domů, zpátky k Bohu. Můžeme učinit závěr, že dharma (náboženství) se vztahuje na to, co přikazují Vedy, a adharma (bezbožnost) na to, co Vedy nepodporují.

El dharma no es, en realidad, una creación de Nārāyaṇa. Como se afirma en los Vedasasya mahato bhūtasya niśvasitam etad yad ṛg-vedaḥ iti: Los mandamientos del dharma emanan de la respiración de Nārāyaṇa, la entidad viviente suprema. Nārāyaṇa existe y respira eternamente, y, por lo tanto, el dharma, los mandamientos de Nārāyaṇa, también existen eternamente. Śrīla Madhvācārya, el ācārya original de los seguidores de la Mādhva-gauḍīya-sampradāya, dice:

Dharma ve skutečnosti není Nārāyaṇovým výtvorem. Vedy uvádějí: asya mahato bhūtasya niśvasitam etad yad ṛg-vedaḥ iti — příkazy dharmy pocházejí z dechu Nārāyaṇa, svrchované živé bytosti. Nārāyaṇa existuje věčně a dýchá věčně, a proto dharma — Nārāyaṇovy příkazy — existuje také věčně. Śrīla Madhvācārya, původní ācārya členů Madhva-Gauḍīya-sampradāyi, říká:

vedānāṁ prathamo vaktā
harir eva yato vibhuḥ
ato viṣṇv-ātmakā vedā
ity āhur veda-vādinaḥ
vedānāṁ prathamo vaktā
harir eva yato vibhuḥ
ato viṣṇv-ātmakā vedā
ity āhur veda-vādinaḥ

Las trascendentales palabras de los Vedas emanaron de la boca de la Suprema Personalidad de Dios. Por lo tanto, los principios védicos deben considerarse principios vaiṣṇavas, pues Viṣṇu es el origen de los Vedas. Los Vedas contienen solo instrucciones de Viṣṇu, y aquel que sigue los principios védicos es un vaiṣṇava«Vaiṣṇava» no se refiere a un miembro de una comunidad artificial del mundo material. Como explica el Bhagavad-gītā (vedaiś ca sarvair aham eva vedyaḥ),vaiṣṇava es aquel que verdaderamente conoce los Vedas.

Transcendentální slova Ved vyšla z úst Nejvyšší Osobnosti Božství. Védské zásady je tedy třeba chápat jako vaiṣṇavské zásady, neboť Viṣṇu je původem Ved. Vedy neobsahují nic než pokyny Viṣṇua, a ten, kdo se řídí védskými zásadami, je vaiṣṇavou. Vaiṣṇava není členem žádného uměle vytvořeného společenství tohoto hmotného světa; vaiṣṇava je skutečný znalec Ved, jak potvrzuje Bhagavad-gītā (vedaiś ca sarvair aham eva vedyaḥ).