Skip to main content

Text 5

Text 5

Texto

Text

parābhavas tāvad abodha-jāto
yāvan na jijñāsata ātma-tattvam
yāvat kriyās tāvad idaṁ mano vai
karmātmakaṁ yena śarīra-bandhaḥ
parābhavas tāvad abodha-jāto
yāvan na jijñāsata ātma-tattvam
yāvat kriyās tāvad idaṁ mano vai
karmātmakaṁ yena śarīra-bandhaḥ

Palabra por palabra

Synonyms

parābhavaḥ — derrota, miserias; tāvat — mientras; abodha-jātaḥ — producto de la ignorancia; yāvat — mientras que; na — no; jijñāsate — indaga acerca de; ātma-tattvam — la verdad del ser; yāvat — mientras que; kriyāḥ — actividades fruitivas; tāvat — mientras; idam — esta; manaḥ — mente; vai — en verdad; karma-ātmakam — absorta en actividades materiales; yena — por la cual; śarīra-bandhaḥ — cautiverio en el cuerpo material.

parābhavaḥ — defeat, misery; tāvat — so long; abodha-jātaḥ — produced from ignorance; yāvat — as long as; na — not; jijñāsate — inquires about; ātma-tattvam — the truth of the self; yāvat — as long as; kriyāḥ — fruitive activities; tāvat — so long; idam — this; manaḥ — mind; vai — indeed; karma-ātmakam — absorbed in material activities; yena — by which; śarīra-bandhaḥ — bondage in this material body.

Traducción

Translation

Mientras no nos planteemos averiguar cuáles son los valores espirituales de la vida, estaremos expuestos a la derrota y a las miserias que surgen de la ignorancia. El karma, tanto si es piadoso como si es pecaminoso, trae consigo unas determinadas reacciones resultantes. Cuando una persona se ocupa en algún tipo de karma, se dice que su mente es karmātmaka, es decir, que está teñida de actividad fruitiva. Mientras la mente sea impura, la conciencia no es clara, y mientras estemos absortos en actividades fruitivas, tendremos que aceptar cuerpos materiales.

As long as one does not inquire about the spiritual values of life, one is defeated and subjected to miseries arising from ignorance. Be it sinful or pious, karma has its resultant actions. If a person is engaged in any kind of karma, his mind is called karmātmaka, colored with fruitive activity. As long as the mind is impure, consciousness is unclear, and as long as one is absorbed in fruitive activity, he has to accept a material body.

Significado

Purport

Por lo general, la gente piensa que para liberarse del sufrimiento es necesario actuar de forma muy piadosa; pero no es así. Aunque nos ocupemos en actividades piadosas y en especulación, nos espera la derrota. Nuestro único objetivo debe ser la emancipación de las garras de māyā y de todas las actividades materiales. El conocimiento especulativo y las actividades piadosas no resuelven los problemas de la vida material. Debemos ser inquisitivos y tratar de entender nuestra posición espiritual. Como se afirma en el Bhagavad-gītā (4.37):

Generally people think that one should act very piously in order to be relieved from misery, but this is not a fact. Even though one engages in pious activity and speculation, he is nonetheless defeated. His only aim should be emancipation from the clutches of māyā and all material activities. Speculative knowledge and pious activity do not solve the problems of material life. One should be inquisitive to understand his spiritual position. As stated in Bhagavad-gītā (4.37):

yathaidhāṁsi samiddho ’gnir
bhasmasāt kurute ’rjuna
jñānāgniḥ sarva-karmāṇi
bhasmasāt kurute tathā
yathaidhāṁsi samiddho ’gnir
bhasmasāt kurute ’rjuna
jñānāgniḥ sarva-karmāṇi
bhasmasāt kurute tathā

«Así como un fuego ardiente reduce la leña a cenizas, ¡oh, Arjuna!, el fuego del conocimiento reduce a cenizas todas las reacciones de las actividades materiales».

“As a blazing fire turns firewood to ashes, O Arjuna, so does the fire of knowledge burn to ashes all reactions to material activities.”

Mientras no comprendamos el ser y sus actividades, debe considerarse que estamos bajo el cautiverio material. En elŚrīmad-Bhāgavatam (10.2.32), se dice también: ye ’nye ’ravindākṣa vimukta-māninas tvayy asta-bhāvād aviśuddha-buddhayaḥ: Una persona sin conocimiento del servicio devocional puede creerse liberada, pero en realidad, no lo está.Āruhya kṛcchreṇa paraṁ padaṁ tataḥ patanty adho ’nādṛta-yuṣmad-aṅghrayaḥ: Esa clase de personas pueden haberse acercado a la refulgencia impersonal del Brahman, pero como no tienen conocimiento acerca del servicio devocional, vuelven a caer en el disfrute material. Mientras sigamos interesados en el karma y en el jñāna, continuaremos padeciendo las miserias de la vida material: el nacimiento, la vejez, las enfermedades y la muerte. En efecto, los karmīs tienen que seguir pasando de un cuerpo a otro. Y en cuanto a los jñānīs, a no ser que se eleven al plano más elevado de conocimiento, tienen que regresar al mundo material. Como se explica en el Bhagavad-gītā (7.19): bahūnāṁ janmanām ante jñānavān māṁ prapadyate. Lo esencial es saber que Kṛṣṇa, Vāsudeva, lo es todo, y entregarse a Él. Aunque los karmīs lo ignoran, el devoto que está dedicado al servicio devocional del Señor el cien por ciento de sus posibilidades, sabe perfectamente lo que es karma y lo que es jñāna; por esa razón, el devoto puro no tiene el menor interés ni en el karma ni en el jñāna. Anyābhilāṣitā-śūnyaṁ jñāna-karmādy-anāvṛtam: El verdadero bhakta no está influenciado en lo más mínimo por elkarma y el jñāna. Su único objetivo en la vida es servir al Señor.

Unless one understands the self and its activities, one has to be considered in material bondage. In Śrīmad-Bhāgavatam (10.2.32) it is also said: ye ’nye ’ravindākṣa vimukta-māninas tvayy asta-bhāvād aviśuddha-buddhayaḥ. A person who doesn’t have knowledge of devotional service may think himself liberated, but actually he is not. Āruhya kṛcchreṇa paraṁ padaṁ tataḥ patanty adho ’nādṛta-yuṣmad-aṅghrayaḥ: such people may approach the impersonal Brahman effulgence, but they fall down again into material enjoyment because they have no knowledge of devotional service. As long as one is interested in karma and jñāna, he continues enduring the miseries of material life — birth, old age, disease and death. Karmīs certainly take on one body after another. As far as jñānīs are concerned, unless they are promoted to the topmost understanding, they must return to the material world. As explained in Bhagavad-gītā (7.19): bahūnāṁ janmanām ante jñānavān māṁ prapadyate. The point is to know Kṛṣṇa, Vāsudeva, as everything and surrender unto Him. Karmīs do not know this, but a devotee who is one hundred percent engaged in the devotional service of the Lord knows fully what is karma and jñāna; therefore a pure devotee is no longer interested in karma or jñāna. Anyābhilāṣitā-śūnyaṁ jñāna-karmādy-anāvṛtam. The real bhakta is untouched by any tinge of karma and jñāna. His only purpose in life is to serve the Lord.